Babam annemi kazayla öldürmedi

Bakırköy 5. Ağır Ceza Mahkemesi’nde görülen 7. duruşmaya katil koca Abbas Şahin, öldürdüğü 9 yıllık eşi ve iki çocuğunun annesi Pınar İkiz’in ailesi ve kadın hakları savunucuları katıldı. Duruşmada söz alan Şahin’in avukatı Galip Ulupınar, şunları söyledi: “Müvekkilim sekiz yıl işçilik yapmıştı. Günde 13-14 saat çalışmış, 2 bin 500 lira maaş almıştı. İsteği eşine ve çocuklarına iyi bir hayat sunmaktı. Nitekim müvekkilimin 9 yaşındaki kızı sınavda İstanbul’da ciddi bir başarı kazanmıştır. Ancak eşinin sadakatsizliğiyle karşılaşmıştır. Aldatılmıştır. Bunun üzerine tartışmalar yaşanmış, Pınar evden ayrılıp ablalarına yerleşmiştir.

‘Eşini korkutmak istemiş’
Bu sırada müvekkilimle Pınar görüşmüş ve müvekkillim ona ağabeylerinin yanına yerleşmesini söylemiştir. Bir gün önce Fenerbahçe- Galatasaray derbisi olduğu için arabanın torpidosunda silah vardır. Tartışma sırasında Pınar’ı korkutmak için silahı ona doğru uzatmıştır. Pınar’ın silaha hamle yapmasıyla da silah ateş açmıştır. Olay bir kazadır.”
Sanığın ve avukatının yargılamanın başından beri “Kazaydı” ve “Aldatma vardı” şeklindeki savunmasına itibar etmeyen mahkeme heyeti, Abbas Şahin’in “kasten öldürme” suçundan ağırlaştırılmış müebbet hapis cezasına çarptırılmasına karar verdi. Mahkeme, birçok kadın cinayeti davasında uygulanan “haksız tahrik” ya da “iyi hal” indirimini de uygulamadı. “Ruhsatsız silah bulundurma”dan da 1 yıl hapis cezasına çarptırılan Şahin, ayrıca iki çocuğunun velayet hakkından da mahrum bırakıldı.

‘Kaburga kemiğini kırmıştı’
Dosyada yer alan 9 yaşındaki kız çocuğu N.C’nin anlattıkları babasının annesi, kendisi ve kardeşine uyguladığı şiddeti gözler önüne serdi. N.C., kendisiyle konuşan pedagoga yaşadıklarını özetle şöyle anlattı:
“Babam beni ve annemi çok fena dövdü. Annemin kaburgası kırılmıştı. Ben küçükken babamdan çok dayak yiyordum. Ben büyüdükçe kardeşimi dövmeye başladı. Kardeşim büyüdükçe, annemi dövmeye başladı. Ben babamdan korkarım her şeye kızar. Olayın kaza olduğuna inanmıyorum. Annem tehlikeli bir şeye kalkışmazdı. Babam kavga ettiğinde kendini kaybeder. Bir keresinde de kapıya yumruk atmıştı.

‘Babasız büyümemizi istemedi’
Bir keresinde benim alnımı şişirmişti, annemin kaburga kemiğini kırmıştı. Babam annemle kavga edeceği zaman bazen bizi dışarı çıkarırdı. Bir keresinde de komşuya bırakmıştı. O komşular bile kavgayı ayıramamıştı. Kavgalara annem de karşılık verir, o da bağırırdı. Genellikle de kendini kurtarmak için bağırırdı. Bu olay olmasaydı zaten boşanacaklardı. Daha önce de boşanmak niyetinde olmuştur ama annem hep ertelemiş. Biz babasız büyümeyelim diye. Kendisi babasız büyüdüğü için bizim babasız kalmamızı istemiyordu.”