Livaneli mutluluğun müziğini yakaladı!

Livaneli, Ferhat Livaneli Orkestrası eşliğinde Yaşar Kemal'in sözlerini yazdığı o ünlü "Merhaba"sıyla selamlıyor konuklarını. "Yıllar sonra heyecanlandığım ilk konser" diyen sanatçı, geceyi düzenleyen BKM'ye teşekkür edip dinleyicilerin yanına iniyor. Kuruçeşme Arena'da bir son yaz gecesi... İstanbul yine çok şık. Işıklarını takmış takıştırmış. Etek uçlarındaki mehtabı çekiştirerek sahne çalmaya çalışıyor ama nafile. Yüzlerce hayranı bir başka nedenle oradalar; 35 yıldır edebiyattan siyasete, sinemadan müziğe birbirinden farklı çok sayıda enstrümanla kendilerini seslendiren Zülfü Livaneli için toplanmışlar. Ozanın sazını duvara asacağı gece bu. Konserin sunuculuğunu üstlenen Sunay Akın'ın davetiyle Türk edebiyatının yaşayan efsanesi Yaşar Kemal geliyor sahneye. Ünlü yazar, cebinden çıkardığı kâğıtları okuyor: "Zülfü Livaneli bizdeki ilk büyük müzikçidir... Bu müzikten sonra bir kere daha inandım ki, insan umutsuzluktan umut yaratandır."Kemal'in ardından sahneye, çıkan Ferhat Göçer, Ülkü Tamer'in şiirinden Livaneli'nin bestelediği "Güneş Topla Benim İçin"i ve Refik Durbaş'ın "Çırak Aranıyor"unu söylüyor.Bu bir Zülfü Livaneli gecesi. Doğal olarak her nota bir başka şaire bağlanıyor: Nükhet Duru ve bir Kavafis şiiri "Çok Uzak"... Sonra sözlerini Ahmet Çuhacı'nın yazdığı "Sevda Değil"... Duru'nun ardından Livaneli'nin kızı Aylin Livaneli, Sevingül Bahadır ile birlikte, Lorca'nın dizelerine de ses veren babasının "Atlı"sını söylüyor. 'Ses, öfke, umut patlaması' Gece, Sevingül Bahadır'ın sesinden Nâzım Hikmet'in "Kız Çocuğu" ile sürüyor. Sırayı Nilüfer alıyor sonra. Aragon'un "Mutlu Aşk Yoktur"una gönderme yapan "Sus Söyleme" ve "Kardeşin Duymaz"...Aylin Livaneli, yeniden sahneye gelip babasına sesleniyor: "İyi ki varsın; iyi ki babamsın." "Peki" diyor Akın "Sen babanın '70'li yıllarda Emil Galip Sandalcı, Altan Öymen ve Erdal Öz ile birlikte Sofya'ya uçak kaçırdığını biliyor musun? 'Yetişemedik, o yüzden kaçırdık' diye kendilerini savunduğunu..." 'Baban uçak kaçırdı' Orhan Veli'nin sözleriyle Yavuz Bingöl'de sıra: "İstanbul'u Dinliyorum Gözlerim Kapalı". Sonra da "Gözlerin"... Akın, bu kez Fazıl Hüsnü Dağlarca'nın Livaneli için yazdığı şiiri okuyor: "Saz çaldım mı; Sağ elim geçmiştedir; Sol elim gelecekte"...İstanbul Devlet Opera ve Balesi sanatçılarından ünlü tenor Hakan Aysev "Nefesim Nefesine"yi arya tadında yorumluyor. Aysev'in okuduğu "Sevdalım" ile operaya dönüşen sahne, Akın'ın Selahattin Duman'ı davet etmesiyle bir stand-up gösterisine bürünüyor. "Bir beste çalışmam vardı aslında ama elimi biraz ağır tuttum ve 'Leylim Ley'i Zülfü tamamladı" diyor Duman. Ve Sabahattin Ali. Ve Zerrin Özer. Ve "Leylim Ley". Yalan değil, ayın şavkı vuruyor sazın üstüne. Bir de stand-up! Konserin ikinci bölümünde Sunay Akın, Teodorakis'in Livaneli'ye gönderdiği mektubu okuyor: "Senin için en büyük dileğim, ülkende ve dünyada, dünya barışının lideri olman!" Beyazıt Öztürk geliyor sahneye. Yanında Louis Aragon: "Yalnız insan merdivendir".Hüsnü Şenlendirici'nin klarnetiyle bir kez daha "Sevda Değil". Bu kez şarkıyı seyirci söylüyor. Şenlendirici, "Belalım"a geçiş yaparken, Sezen Aksu görünüyor sahnede. Livaneli ve Aksu birlikte nefis bir "Sürgün" düeti yapıyorlar. Son olarak "Yiğidim Aslanım" diyen Sezen Aksu, şarkının bitiminde, Livaneli'ye ithafen Bedri Rahmi'nin dizelerini yeniden okuyor: "Ne bir haram yedin; Ne cana kıydın; Ekmek kadar temiz; Su gibi aydın."Sunay Akın, Livaneli'nin sadece edebiyattan değil, plastik sanatlardan da beslendiğini hatırlatıyor. Abidin Dino'dan yaptığı alıntı, alkış patlamasına neden oluyor: "Ben mutluluğun resmini çizdim mi bilmiyorum Nâzım; ama Zülfü mutluluğun müziğini ha yakaladı, ha yakalayacak". Adını, Dino'nun aynı adlı sergisinden alan "Kan Çiçekleri"ni ve "Memik Oğlan"ı Özcan Deniz seslendiriyor. Teodorakis'ten mektup Ve Ajda Pekkan geliyor sahneye. "Sevdalı Başım"ı söyleyen Pekkan, ikinci şarkıdan önce Livaneli'yi sahneye davet ediyor. Livaneli, Pekkan ve Nâzım Hikmet; "Karlı Kayın Ormanı"...Seyirci söylüyor, Livaneli dinliyor bu kez. 60 yaşı, kırlaşmış saçları tamam ama yüzündeki mutluluk gencecik bir delikanlınınki... Orhan Veli'nin "Gün Olur" adlı şiirinden yaptığı bestesiyle konsere devam eden Livaneli sanatçı dostlarına, "O olmasaydı bu şarkıları yapamazdım" dediği eşi Ülker Livaneli'ye, "Müziğimin temel taşı" tanımını yaptığı kardeşi Ferhat Livaneli'ye teşekkür ediyor. Sırada "Özgürlük" var. Arena Paul Eluard'ın dizeleriyle doluyor: "Ey özgürlük".Livaneli'nin yanına gelen Sunay Akın, geceye katılan tüm sanatçıları sahneye davet ediyor. Hep birlikte önce "Leylim Ley"i sonra da Zülfü Livaneli konserlerinin geleneksel kapanış parçası "Bilmem bu feleğin bende nesi var"ı söylüyorlar. Bundan böyle de insanı seslendirmeye devam edecek Zülfü Livaneli. 35 yıl kucağında büyüttüğü sazı önceliği ozanın kalemine bırakacak. Peki Livaneli'nin gönlü, sazını ve dinleyicisini bırakmaya el verecek mi? Nâzım'dan dizeler...