"Aman uzak duralım" diyorlar

Geçen hafta gazetelerde bir haber vardı. Genç bir kız karate dalında Almanya’daki şampiyonada dünya şampiyonu olmuştu: 14 yıldır karate ile ilgilenen, şimdiye dek pek çok madalya kazanmış olan Serap Özçelik. 26 yaşındaki sporcumuz “Tabii ki gitmeden önce 1’inci olduğunu ve oraya çıktığını hayal ediyorsun. Ama gerçeğini yaşamak hepsinden güzel!” diyor.

Karate ile nasıl tanıştınız?

Ortaokuldayken bir arkadaşım haydi gel yazılalım dedi ve öyle başladı. 14 yıldır karate yapıyorum. 10 senedir milli takımdayım.

Haftada kaç saat antrenman yapıyorsunuz?

Çift antrenman yaptığım günler 4 saati buluyor çalışma süresi. Haftada yaklaşık 13 antrenman yapıyoruz.

“Vurdulu kırdılı
bir spor değil”

Önünüzde başka müsabakalar var mı?

Önce marttaki Avrupa Şampiyonası’na sonra Avrupa Oyunları’na hazırlanacağım.

Karatenin toplumdaki algısı hâlâ erkek sporu olduğu. Siz nasıl tepkiler alıyorsunuz?

O algı aslında çok yanlış;
ne fiziksel olarak bir etkisi oluyor ne de başka bir şey. Özgüvenin oluyor, “Ben karateciyim!” diyorsun. Korkusuz yürüyorsun. Kimse fiziksel açıdan erkekler yapar, yüzüme darbe alırım falan gibi korkmasın. Kuralları olan bir spor karate, vurdulu kırdılı bir spor değil. Tekniğin, çıkışın hızlı olacak ama kontrol etmeyi bileceksin.

Dışarıda “Ben karateciyim” dediğinizde ne yapıyorlar?

“Aman uzak duralım.” Genelde ilk tepki bu oluyor ama kimseye zararımız olmadı şu zamana kadar.

Hiç içinizden “Şuna bir tane çaksam” dediğiniz olmuyor mu?

Yok yok, hiç. Hiç öyle şeylerim yoktur benim, zaten kavgacı bir yapım da yok.

Aileniz destekledi mi?

Babam hep destekledi, annem başta istemiyordu ama sonra o daha çok destek oldu.

Sporcu olarak işiniz dışındaki zamanı nasıl geçiriyorsunuz? Gece dışarı çıkıp eğlenmek, sabahlamak mümkün mü sizin için?

Off, o tarz şeyler hiç yok. Arkadaşlarımla görüşürüm ama gece hayatı kesinlikle yok.

“Güçlü bağışıklık, dingin bir ruh"

Karate size neler kattı?

Çok şükür 17 yaşımdan beri kendi ayaklarımın üzerinde durabiliyorum. Ayrıca karate sayesinde üniversiteyi burslu okudum. Zaten herkesin saygısını, sevgisini kazanıyorsun. Ama zamanını çalıyor işte... Arkadaşların eğleniyorken sen antrenman yapıyorsun. Aileni çok fazla göremiyorsun. Bir de karate öncesi bünyem zayıftı, hep hasta olurdum. Başladıktan sonra bağışıklık sistemim güçlendi. Bir de ruhun daha dingin oluyor.

“Her şeyi yiyebiliyorum”

Nasıl besleniyorsunuz?

Beslenmeye genelde müsabaka öncesinde çok dikkat ediyoruz. Karbonhidrat ağırlıklı beslenmeye çalışıyoruz. Yüklenme döneminde mesela ağırlık çalıştığımız zaman, vücut yıkıma uğradığı için protein ağırlıklı beslenmeye özen gösteriyoruz. Ama özel olarak yediğiniz bir şey var mı diye sorarsanız öyle bir şey yok. Sadece öğlen ve akşam ne alacağına dikkat ediyorsun.

Yasak olan, yememeniz gereken bir şey yok mu?

Eğer kilo sorununuz yoksa, mesela ben 50 kiloda yarışıyorum, diyelim 51-52 kilo çıktım, kilo vermem gerekiyor. Ama benim öyle bir sorunum olmadığı için her şeyi yiyebiliyorum. Eğer öyle bir sorun varsa yağsız, tuzsuz haşlama et ve pilav şeklinde besleniyorsunuz.

Sürekli sabit bir kiloda mı olmak lazım?

Evet, öyle olması gerek. Mesela 50 kiloda yarışıyorum dediğinizde -50 şeklinde olması gerek. Zaten 50 kilonun üstünde çıkarsan seni diskalifiye ediyorlar. Müsabakadan önce tartılıyorsun. Kilo fazlası olanlar da ona göre dikkat ediyor.