Dev bağışın kitabı

* Bu kitaplık kaç yılın birikimi?

Son 35-40 yılın birikimi diyebiliriz. Ben verdiğim zaman 8 bin dolayında kitap vardı, bugün 10 bini geçti. Çünkü bunu duyan arkadaşlarım, tanıdık tanımadık kişiler, kitaplarını Nail Güreli Kitaplığı’na verdiler. Orada da kitabın üçüncü sayfasına kaşe vuruluyor bağışı yapan kişinin ismiyle. Onların adı da kitaplıkta gelecek kuşaklara aktarılmış oluyor. Arşiv olarak baktığımız zaman da 40-45 yılın birikimi diyebiliriz. Benim ilk yazılarımın çıktığı gazeteler var, onları ciltletmiştim zamanında. Kitaplıkta sergileniyor onlar şu anda. Sendikada ve Türkiye Gazeteciler Cemiyeti’ndeki konuşmalarımın CD’lerinden ve bantlarından oluşan ayrı bir bölüm de var. Benim ilk kullandığım daktilo, ilk basın kartım... Bir müze niteliği de taşıyor bu yönüyle. Büyük bir yer ayırdılar üniversiteden. Bir de yerel basın birimi oluşturduk orada. Türkiye’nin 81 ilinin ilçelerinde yayımlanan yerel gazetelerden örnekler sergileniyor. Bu konuda tek kaynak Türkiye’de. Bu kitap da özel bir kütüphane hakkında yayımlanan ilk kitap oluyor.

* Ne tür kitaplar var bu kütüphanede?

1300’ü aşkın sadece medyayla ilgili kitap var. Bir uzmanlık kitaplığı denebilir. Tarihi kitaplar var. Ender bulunan kitaplar var içinde. Mesela “Kazım Karabekir’in Hatıraları”nın yasaklandıktan sonraki ilk basımının kitabı var. Ahmet Emin Yalman‘ın Anıları var, pek bulunmaz. Tarihçi Cemal Kutay’ın bütün külliyatı var. Gazetecilerin anı kitapları da önemli bir yer tutuyor. Roman, şiir ve kadın haklarıyla ilgili kitaplar da mevcut. Fotoğraflar da var. Dizi yazılarımdan bir tanesi de camekanlı bir yerde sergileniyor. Türkiye’deki Osmanlı hanedanından prenseslerle yaptığım röportajlar ve onlardan aldığım fotoğraflar var.

* Nasıl karar verdiniz bağışlamaya? Neden Maltepe Üniversitesi’ni tercih ettiniz?

Kitaplarım çoğaldı. Oturduğum evin bir odasının bütün duvarları kitap raflarıyla doluydu. Kütüphanelerdeki gibi odanın ortasına da iki yönlü raflar koyduk. Çalışma odamda da üç duvar kitaplarla kaplıydı. Yine de sığmıyordu, depoda kolilerde duruyordu. Kitapların orada durması çok acı bir şey tabii. Onları değerlendirme düşüncesi doğdu. Arkadaşlarımla konuşuyorduk, beni asıl yönlendiren, Maltepe’yi bulmama yardımcı olan Türkiye Gazeteciler Cemiyeti Basın Müzesi’nin müdiresi Saadet Altay’dır. Son kitaplarımı yayınlayan Heyamola Yayınları’nın sahibi de aracı oldu. Maltepe Üniversitesi’ne verdik. Gazetelere yansıdı bu “Nail Güreli 8 bin kitabını bağışladı” diye. Bir okur “Bağış diyorsunuz ama bence bu bağış değil müthiş bir paylaşımdır” demişti bu durum için. Hocalara da söyledim ben bunu onlar da katıldı. Biz de şimdi bağış değil paylaşım diyoruz.

* Bilgiye yatırım yapmayı tercih etmişsiniz. Hiç düşünüyor musunuz bu yatırımı başka bir yere yapsaydım neler olurdu diye?

Yok. Hayalim zaten müstakil bir bina alıp özel bir kitaplık, kültür merkezi kurmaktı. Piyangodan para çıksa da yapsam diye bilet alırdım.