“Evlenmeden önce diğer senaryolar da okunmalı”

Tam 10 yıl önce Fransa’dan Türkiye’ye oyunculuk yapmak için geldi Cansel Elçin. “Tomris Girtilioğlu benim en büyük şansımdı” dedi ve bu süre içinde televizyon dizilerinin aranan jönü oldu. Onu beyazperde ve televizyonda canlandırdığı ağır rollerle tanıdık. Elçin, şimdi ilk kez bir komedi filminde oynuyor. 2 Ekim’de vizyona girecek olan “Evlenmeden Olmaz” adlı filmde evlenmek istemeyen bir cerrahı canlandırıyor. Kendisinin görüşü ise bambaşka. Ona göre evlilik aile kurmak için önemli ama evlenmeden önce diğer senaryolar da okunmalı: “Gezmek, eğlenmek, dışarıdaki hayata doymak... Bir de sevgiliyle beraber tatile çıkmak.”

Özge Özberk’le üçüncü kez aynı projede yer alıyorsunuz...

Özge iyi bir oyuncu, beni de onunla beraber oynatmaları mutlu ediyor. Enerjimiz ilk olarak “Kırık Kanatlar”da tuttu ve çok izlendi, “120” iyi gişe yaptı. Bu da seyircinin bizi bir arada sevdiğini gösteriyor. Şimdi de komedi filmi çektik ve bence şahane bir iş çıktı ortaya.

“Komedide kendimi daha rahat hissediyorum”

Türkiye’de ilk komedi rolünüz. Fransa’da oynamış mıydınız? Komediyi seviyor musunuz?

Fransa’da çok fazla komedide oynadım ama Türkiye’de bir ilk. Komedide kendimi daha rahat hissediyorum. Elimle kolumla oynuyorum, kendimi daha güzel ifade ediyorum. Dizilerde ciddi insanları, oynadım ama aslında ciddi insanlar beni sıkıyor. Onlarla pek fazla muhabbet edilmiyor. Hayat bu kadar ciddiye
almak için çok kısa bence.

Filmdeki Yavuz karakteri nasıl biri? Biraz anlatır mısınız?

Cerrah olmasına rağmen saf ve sakar bir adam Yavuz. İşini de bayağı iyi yapıyor ama özel hayatı pek öyle değil. Kadınlardan pek anlamıyor. Doğum gününde sevgilisine oyuncak ayı hediye ediyor. Bir yandan da sevimli bir hali olduğu için affediyorsun. Çocukluğunda yaşadığı bir travmadan dolayı evlenmek istemiyor.

Sizce evlenmeden olmaz mı?

Hayır. Hatta bence evlenmeden gayet güzel olur. Ben evliliğe karşı bir insanım.

Karşıyım ama evliyim...

Ne evli miyim? Gerçekten mi? Ne zaman evlendim ya haberim yok? Karakter boyuyor bazen insanı, oynaya oynaya. Şaka bir yana bazı insanların yaşaması lazım evlenmeden önce benim gibi. Aile kurmak için evlenmek güzel ama insanın gezip tozup eğlenmesi lazım. Evlenmeden önce diğer senaryolar da okunmalı.

“Evlilik teklifi ederken çok heyecanlandım”

Siz evlenmek istiyor muydunuz? Nasıl evlenme teklif ettiniz?

Ben aile ve çocuk istiyordum. Bu yüzden evlenmeyi istedim. Bu kararı almam zor olmadı ama teklif etmem zor oldu. Dizilerden deneyimliydim ama çok heyecanlandım.

Daha önce baba olmak istediğinizi söylüyordunuz. Fikriniz değişti mi?

Akışına bıraktık şimdilik, bekliyoruz. Ben de bir gün baba olacağım tabii.

“Vazgeçmek kolay olanı bana göre”

İki farklı kültürde yaşamış bir insan olarak, toplum olarak evlilik konusunda takıntılı olduğumuzu düşünüyor musunuz?

Kadınlar Fransa’da iş hayatında çok önemli pozisyonlara sahipler. Çok da iyi para kazanıyorlar. Kadın sabah kalkıyor, çocuğuna kahvaltı hazırlıyor. Sonra onu okula, kreşe bırakıyor. Bir de tabii orada çalışma şartları farklı, günde iki-üç saat verimli çalışıyor. Öğlen çıkıp arkadaşlarıyla yemeğini yiyor, akşam sporunu yapıyor. Sonra çocuklarıyla sinemaya gidiyor, hafta sonu da arkadaşlarıyla gece kulübünde eğleniyor. Daha özgür bir hayat var. Bu modern dünyayla alakalı bir şey. İstanbul’da da var, yok değil. Bu kaçınılmaz bir son. Türkiye’de de bu zamanla böyle olacak diye düşünüyorum. İki ülkenin kadınları arasında böyle bir fark var. Orada evlilik şart değil. Burada geleneklerimize ait bir durum. Beraber olmak güzel bir şey ama erken yaşta evliliğe karşıyım.

Siz nasıl yürütüyorsunuz kendi evliliğinizi?

Bizim ilişkimizde de inişler çıkışlar oluyor ama bunlar çok normal şeyler. Bitirmek, vazgeçmek kolay olanı bana göre. Biraz çaba göstermek gerekiyor. Bir de ben gerçekten harika bir kadınla evlendim. Birbirimize uyuyoruz. Evlenmeden önce çok gezdik. Bir insanla yolculuğa çıkın, bir otobüse binin uzaklaşın, hemen tanırsınız nasıl biri olduğunu.

“Çok güzel yemek yaparım”

Evdeki “Cansel” nasıl biri?

Biraz “Evlenmeden Olmaz”daki Yavuz, biraz da “Gönülçelen”deki Murat hoca. Mükemmeliyetçi ve disiplinli tarafı da var ama dağınık ve eğlenceli de. Yavuz gibi akışına bırakırım mesela.

Mutfakla aranız nasıl? Yemek yapmayı sever misiniz?

Ben çok güzel yemek yaparım. Kum midyeli spagetti vongole ve boeuf bourguignon en sık yaptığım yemekler.
Bir de annemin bana öğrettiği menemeni yapıyorum. Yumurtalarını karıştırmadan, sarısı bütün olarak kalan menemen.

Aşkta kıskanç mısınızdır?

İnsan sevdiği zaman karşı tarafı kaybetmekten korkabiliyor. Kıskanç değilim ama biraz dikkatliyim diyebilirim.