“Keşke 70’lerde internet olsaydı”

Türkiye’deki protest müziğin efsanevi ismi Selda Bağcan’la Redbull Canlı Sahne’de verdiği konser öncesi stüdyosunda buluştuk. Her konser öncesi titizlikle hazırlanan Bağcan’la yasaklı yıllarını ve şu an dünyadaki popülerliğini konuştuk...

Geçtiğimiz hafta Redbull canlı sahne’de internetten canlı yayınlanan bir konser verdiniz. Sizin internetle, sosyal medyayla aranız nasıl?

Keşke medyada yasaklı olduğum dönemlerde internet ve sosyalmedya olsaydı, yasaklar delinmiş olurdu. Yine o dönemde bile ulaşana ulaştı ama olsaydı daha iyi olurdu. Ben yasaklıyken rakibim olan şarkıcılar tek kanal olan TRT’ye çıkıyor ertesi gün satış yapıyordu. Ben ise yaptığım albümü duyuramıyordum. Yasaklara rağmen albümlerim yürüdü. O şarkılar hala insanların dilinde.

“Halkımı hep çok sevdim”

20 yıl yasaklı kalmışsınız, ama vazgeçmemişsiniz, neye tutundunuz?

Halka tutanarak vazgeçmedim. Türküler ve türkü formunda bestelere tutundum. 72-92 yılları arası yasaklaydım. İnsanın ömrünün, sanat hayatının yarısı. Şimdi çok talep var ama artık ben gitmiyorum.

Bunca baskı, haksızlık karşısında öfkeyle dolabilirdiniz. Hiç sitem etmiyorsunuz?

Herkes buna şaşırıyor. Sitem etmedim çünkü ah şu yurdum insanı var ya, ben o insanları hep çok sevdim. 3 defa hapse girdim ama yine de sitem etmedim. Zaten ülkenin kaderi bu illa bir kere hapse gireceksin, siyasiler bile hapise girdikten sonra başbakan oluyor.

Cezaevindeki geçiridiğiniz günlerin sanatınıza katkısı oldu mu?

Oldu tabii evet. “An Gelir” bestesi orada çıktı mesela. Attila İlhan’ın şiirine kütüphanede rastladım. Kültür odasında gitar çalıyordum ve gitar eşliğinde beste yapıyordum sonra gitarı koğuşa istedim vermediler. İlk defa enstürümansız, söyleyerek beste yaptım.

Üniversite de fizik okumuşsunuz. Hiç düşündünüz mü okuduğunuz bölümle ilgili bir şey yapmayı?

Düşünmedim. Sadece yeğenlerime, mahalledeki çocuklara ders verdim. Cebirdi, fizikti, kimyaydı.

Yurtdışındaki festivallerde rüzgâr gibi esiyorsunuz. Barcelona’da düzenlenen Primavera Sound’daki konseriniz hala konuşuluyor...

Türkiye’den bir basın ordusuyla gitmiştik, dış basından pek çok dergi ve televizyona röportajlar verdim. Sahnede hareketli parçalar söylerken herkes bir anda coştu. Yabancılar halay çekmeyi nereden bilsin, herkes birlikte halaydaydı. Sanırım bizim Türkler ateşledi ortalığı.

“Meğer ne rock’çıymışım”

Polonya’da da büyük tezahürat olmuş size...

Oradaki meydan konserinde 40 bin kişiye söyledim şarkılarımı. Sahneye çıktım, 2-3 parçanın sonunda insanlar “Selda, Selda” diye bağırmaya başladılar. Zaten şarkılarımı bilmelerine şaşırıyorum, bir de ilk defa böyle bir tezahüratla karşılaşınca hepten şaşırdım. “Thank you amigos” dedim. Çok hoşlarına gitti, iyice coştular.
Hadi Barcelona’yı bizimkiler ateşledi diyelim, peki ya Polonya?
O tezahüratı hiç beklemiyordum.

40 yılda 40 şarkı albümünüzün devamı gelecekti, nedir durum?

Şarkılarım belli hazır. 2 CD olacak yine. İlk bölüm rock. Meğer ne rock’çıymışım ben, 20 tane rock buldum bugüne kadar yaptığım. İkinci bölümde çok otantik sadece deyişler olacak. Telif haklarını almak için çalışıyoruz, hallolduğunda piyasaya çıkacak.

“Önce dünyada sonra Türkiye’de kıymetli olduk”

Artık genç jenerasyon da sizin hayranınız. Nasıl bir duygu?

Çok hoşuma giden bir durum aslında, kimin gitmez. Dünyada meşhur olunca, “Aa” dediler “Böyle biri varmış.” Şimdi önemli olduk onların gözünde. Daha önceleri nerelerdeydiniz demek istiyorum ama onlar da ne yapsınlar ulaştırılmayınca. Radyoda yok, televizyonda yok. Türkü söyleyerek, türkü sevenlere ve Alevilere hitap ediyorsunuz sadece, çocuklar nasıl haberdar olsun. Bugünlere yasaklarla geldik ama son 10 yılda çok değişti her şey. Bütün dünyada şarkılar hit olunca Türkiye’de kıymetli olduk.

Özellikle yurt dışında etnik müzikle rock’ı buluşturmanız mı insanların dikkatini çekti?

Evet özellikle batıda öyle oldu. Türkülerin rock formunda söylenmesi insanların hoşuna gitti. “Yaz gazeteci, “Mehmet emmi”, “Yaylalar”, ve “İnce ince bir kar yağar” şarkıları yurt dışında çok dinleniyor. “Yaylalar”ı bir sanatçı İspanyolcaya çevirmiş ve söylüyor “Yaz Gazeteci”nin ise İbranicesi var. Yurtdışında hakkımda çıkan birçok eleştiri “Şarkıların sözlerini bilmesek de ne anlatmak istediğini anlıyoruz” şeklinde.