Kültür mirasımız Domingo’nun da ilgi alanında

Adı Jose Placido Domingo Embil, ya da daha yaygın bilindiği şekliyle Placido Domingo. Dünyanın en önemli tenorlarından biri,52 yıllık bir sanatçı. Hattaiçlerinde teorik bilgisi en fazla olanı, yaşayan bir efsane.
İşte bu efsane sanatçı ülkemize hayran. Sadece hayran da değil bizzat yakından ilgileniyor. “Cenneti ben de görmek istiyorum” diyor gözleri parlayarak: “Türkiye’ye gitmek için gün sayıyorum. İki kıtayı birleştiren bir şehirde yaşamak rüya gibi bir şey olsa gerek.”
Ülkemize ilgisinin sadece İstanbul ile sınırlı olmadığını Hasankeyf’ten bahsedince anlıyoruz. Çünkü o fanatik bir çevreci. Ayrıca Avrupa’nın kültürel mirasını korumak üzere mücadele eden, 50 farklı ülkeden 1500’ün üzerinde kişi ve sivil toplum kuruluşunun desteklediği örgüt Europa Nostra’nın başkanı.
Domingo, Hasankeyf ve Allianoi’nin sular altında kalmasının önlenmesi için Başbakan Recep Tayyip Erdoğan’a yazdığı mektupta Allianoi için “üstün evrensel değer taşıyan Roma Hamamı” demiş, sular altında kalmasının kültürel bir trajedi olacağını belirtmişti. Sanatçı, bölgeye gösterdiği ilginin Türk halkı tarafından memnuniyetle karşılandığından emin: “Kültürel miras, her şeyden önce bizim gururumuz, ait olma duygumuz ve ortak hafızamızın öz değeridir. Ayrıca çevremiz ve sürdürülebilir geleceğimiz için de değeri büyüktür. Ekonomik refahın vazgeçilmezidir. Bu mirasa sahip çıkmak ve bu potansiyeli geliştirmek hepimizin görevi. Unutmamalıyız ki hiçbir fiyat bu ruhu korumak için yeterince yüksek değildir. Herkes kültürel mirasına sahip çıkmalı.”


Sahnenin dev adamı inanılmaz alçakgönüllü, samimi, sıcak ve candan. Kendisiyle iki yıl önce de Verona konserinden sonraki beş dakikalık görüşmemizi de hatırlayacak kadar güçlü bir hafızaya sahip.


“Sahnede acı çekmek harika”

Kapalı gişe konserleri ile bilinen İspanyol tenor mutlu bir adam olduğunu, sahnenin acı, şiddet ve büyük trajedilerin yaşandığı bir yer olduğunu söylüyor: “Ben her şeyimi sahneye saklarım, mutluluğum hariç. Bu duygu benim tiyatro dışında yaşamak istediğim duygudur, onu ailemle yaşamayı tercih ederim. Sahne ise şiddet, acı ve büyük trajedilerin yaşandığı yerdir. Ben mutlu bir adamım ama itiraf etmeliyim ki, sahne üzerinde acı çekmek de harika bir duygu, hatta bence hayattaki en güzel şey.”