Lenny kendini arıyor

Lenny kendini arıyor
Lenny Kravitz sonunda, altıncı albümünde 70’lerin etkisinden biraz kurtulmuş. "Lenny" Bay Retro’nun tüm albümleri arasında en kendine özgü olanı
MEFARET AKTAŞ

İlk kez 1994’te "Let Love Rule"la çıktığında nereye koyacağımızı bir türlü bilemedik Lenny Kravitz’i... Yakışıklı, çok iyi giyinen, iyi hitler çıkaran bir adam. En büyük rock ve pop starlarıyla takılıyor. Ama kendisi her daim 1970’lerin başında kalmış bir müzik yapıyor. Yaratıcılık kısmı biraz eksik nedense...

Her şeyi kendisi çaldı
3 Grammy’li Lenny Kravitz her albüm yapmaya karar verdiğinde, evdeki Jimi Hendrix, Led Zeppelin, Prince vs. albümlerini yeniden çıkarıyor, dinliyor ve özetliyor gibiydi. Ama etkilendiklerini hiç inkar etmedi. Başka bir dönemin müziğini 90’larda yaparken arada "It Ain’t Over", "Again", "Stand By My Woman", "I Belong To You", "Fly Away" ve hatta bir "cover" olan "American Woman" gibi dev hitler çıkarmayı da başardı. 1998 tarihli son stüdyo albümü "5" Grammy aldı. Geçen yıl, kariyerindeki en büyük hiti "Again"i de ekleyerek çıkardığı "Greatest Hits" albümü tüm dünyada 8 milyondan fazla sattı.
Bu ay çıkan yeni albümü "Lenny" adını taşıyor. Altıncı albümünün adını "Lenny" koymasının sebepleri hakkında iki söylenti var. Birincisi sonunda ilk kez bir albümünde kişisel sesini bulmuş olması, ikincisi ise bu adı en çok sevdiği TV dizisi olan "Laverne & Shirleyödeki Leonard "Lenny" Kosnowski karakterine ithafen koymuş olabileceği yolunda.
"Lennyöyi bu yılın başında Miami’deki stüdyosu Roxie Studios’da kaydetti Kravitz. Albümde yazar, prodüktör, aranjör ve müzisyen rolünde o var. Müzisyen olarak vokal, gitar, bas, davul ve klavyede de... Buna rağmen çok başarılı bir kayıt. Tüm enstrümanları aynı anda çalıyormuş, bu bir canlı kayıtmış izlenimi yaratıyor.

Hitler belli...
12 parçalık albümde rock’ın yanı sıra modaya uyup two-step ve hip hop prodüksiyonlarından az da olsa borç alarak yaptığı parçalar var. Açılıştaki "Battlefield of Love" funk etkili bir rock parçası. Lenny’nin sesi işin içine girince hemen bir Lenny albümünün havasına giriyorsunuz. Eskiden yaptığı yüksek tempolu parçalardan "çok daha Lenny" olmuş bu parça. Yine yüksek tempolu "If I Could Fall In Love Again"in ardından "Again" gibi orta tempo bir balad olan "Yesterday Is Gone" geliyor. Bu parçada Lenny "Dün gitti / benim 10 yılım gitti" diyor. Bu bir sinyal olabilir mi? Bir sonraki albümünde artık "onun 10 yılı"na yani 70’lere olan takıntısından kurtulabilecek mı?
"Lennyönin en iyileri konusunda hayranlarının pek fikir ayrılığına düşeceğini sanmıyorum. "Belive in Me", "Pay To Play" ve eski parçalarından çok farklı, daha çok Depeche Mode havasındaki "You Were In My Heart" akılda kalıcı ve de değerli parçalar. "Stillness of Heart" akustik gitarı ve yaylı düzenlemesiyle çok güzel. Bir de "Bank Robber Man" var. Yine 70’leri andıran bu parça önemli Lenny için. Zira, geçen yıldı sanırım, bir banka soyguncusu ile karıştırılarak, Miami polisi tarafından kovalanışının gerçek hikayesini anlatıyor.
Yalnızca Amerikalıların beğeneceğini tahmin ettiğim, yüksek tempolu ilk single "Dig In", blues etkili "God Save Us All" ve "Let’s Get High" sıkıcı açıkçası. Sözlerinde ne anlatmak istediğini anlamak mümkün değil. Müzikler de sıradan. "Dig In" içlerinde en iyisi. Bu albümün "Are You Gonna Go My Way"i olsun diye düşünülmüş sanırım. Ama o kadar tutacak gibi değil.

Hadi pozitif olalım...
Sonuç olarak "Lennyöde bir "It Ain’t Over.." veya "Again" yok ama alıştığımız Lenny Kravitz kalitesi de düşmemiş. Kendi müziğini bulmaya çalıştığı için sanırım, biraz karmaşa hakim. Baladlarla sert rock’ın arasını bulmak için orta tempolu parçalara yüklenmiş. Sözlere gelince... Çok daha iyimser ve pozitif artık. Genel olarak kendinle barışık olmak, kendine yetmek hakkında yazmış. Ve bir kez daha çığır açmayan ama evde zevkle dinlenecek bir albüm çıkarmış Bay "Retro"...




CUMARTESİ