Bu kadının başına gelmedik kalmadı!

İzmir’in Bayraklı ilçesinde, 21 yaşındaki Zeynep Acer’in, Kemalettin Tuğcu öykülerini, filmleri aratmayacak hayat hikayesi, dinleyenleri ağlatıyor. Üvey babasıyla geçinemeyip evi terkeden, üç yıldır kemik erimesi tedavisi gören, bu nedenle zor yürüyen Acer, ev kirasını ödeyemeyedi. 1.5 yaşındaki doğuştan epilepsi hastası kızıyla sokakta kalan Zeynep Acer, zor günler geçirirken, vatani görevini yapan
eş Ömer Acer, ailesinin sokakta yaşadığını öğrenince birliğinden firar etti. Yakalanan Ömer Acer, askeri cezaevine kondu.

Talihsizlikler zinciri sürüp gitti
Osmangazi semtinde oturan Zeynep Acer’ın dram dolu hayatı, annesinin sürekli alkol alan eşinden boşanıp yeniden evlenmesiyle başladı. Sürekli üvey babasının hakaretlerine maruz kaldığını anlatan Zeynep Acer, 18 yaşında evden ayrılmak zorunda kaldı. Zeynep Acer, kısa süre sonra da gönül verdiği çalışma arkadaşı Ömer Acer’le kurtulacağına inanarak evlendi. Kemik erimesi rahatsızlığı ortaya çıkan ve güçlükle yürümeye başlayan Zeynep Acer, bebek doğurdu. Çocuk epilepsi hastası olarak doğdu.

Parklarda yaşamak zorunda kaldı
Hem kendi, hem de kızının tedavisi için hastaneden hastaneye koşan Zeynep Acer, eşinin 7 ay önce askere gitmesinin ardından ekonomik olarak sıkıntıya da düştü. Çalışamadığı için evinin kirasını ödeyemeyen, yardım da alamayan Zeynep Acer, bu kez de epilepsi hastası 1.5 yaşındaki kızı Ekin Melek Acer’le sokağa atıldı. Acer, parklarda yaşamak zorunda kaldı. Eşinin sokaklarda yaşadığı öğrenen Ömer Acer, dayanamayıp Tekirdağ’daki birliğinden firar ederek İzmir’e geldi. Ömer Acer bu sırada polis tarafından gözaltına alınıp askeri yetkililere teslim edildi. Firar suçunu işleyen Ömer Acer de askeri cezaevine konuldu.

Hayat bana da gülsün artık!
Küçüklüğünden beri hayatın hep acı taraflarında bulunduğunu söyleyen Zeynep Acer, şunları söyledi: “Önce babamın alkolü, ardından üvey babam, tam evlenip mutlu olacağımı hayal ederken bu kez de benim rahatsızlığım, ardından kızımın hastalığı ortaya çıktı. Ne yapacağımı bilemedim. Eşim askere gidip de paramız da kalmayınca sokağa atıldık. Şimdi kocam da firar ettiği için cezaevine girdi. Ne yapacağımı, kime başvuracağımı şaşırdım. Kızımın masrafları için Sosyal Hizmetler Müdürlüğü’nden, ayda 300 TL alıyorum ve onunla geçinmeye çalışıyorum. Başka da gelirim yok. Ben en azından kızımla yaklaşan kış öncesinde başımı sokacak sıcak bir yuva istiyorum. Sonra da çalışıp kendime, kızıma bakmaya çalışacağım.”