Farketmiyor musunuz?

Birkaç gün öncesi yazı yazmama raÇmen ayaklarım geri geriye gitti.Alsancak Stadı'na gidemedim.Evde televizyonun karşısına geçip maçı izlemeyi tercih ettim.Karşıyaka'nın Diyarbakır engelini zar zor da olsa; bir sıfır geçmesiyle keyifli bir gece yaşadım.Takımın ilk altı mücadelesinin devam ediyor olması güzel, stadı dolduran seyircinin artıyor olması sevindirici.Ama her maçta aynı kaygı, aynı fotoÇraf..."Maçta kavga çıkar mı?" diye maça gitmeyenlerin sayısı gidenlerden çok daha fazla...İnanın bu böyle...Ya küfür, ya kavga...Malatya ElazıÇ maçında yaşananlar, bu sefer bir başka versiyonla karşımıza çıkıyor.Bir sihirli el; Türkiye'deki dengeleri deÇiştiriyor.Hrant Dink cinayetiyle yükselen toplumsal gerginlik giderek yükseliyor.Yeniden bildik, daha önce sahneye konan senaryolar gündeme getiriliyor.Yüz yıllardır bu topraklarda birbirleriyle kardeşçe yaşamış halklar karşı karşıya getiriliyor.* * *Hrant Dink'in Malatya doÇup büyümesi, sevdiÇi topraklar için askere gitmesi, çoluÇa çocuÇa karışması, bu ülkenin geleceÇi için iyi şeyler düşünmesi Türkiye'nin zenginliÇi deÇil midir?Hangi bölgede, hangi şehirde doÇarsa doÇsun; bu ülkenin her vatandaşının CumhurbaşkanlıÇı dahil her makama talip olması Türk demokrasisi için önemli bir sınav deÇil midir?Kökeni ne olursa olsun; beraber ve ortak bir hayal için mücadele etmiş insanların varlıÇı Türkiye'nin kazanımı deÇil midir?Öyleyse...Neler oluyor bu ülkeye?..Milliyetçilik, vatanseverlik, demokrasi özlemi sadece belirli grupların tekelinde mi?Neden bu tuzaÇa alet oluyorsunuz; neden amacını aşan sloganlar atıyorsunuz?* * *Karşıyaka sahadan galip ayrılmış; teknik direktörle oyuncular yıllardan sonra ilk defa kaynaşmış, seyircinin takıma olan güveni artmış, camia kenetlenmiş, mali sorunlar yavaş yavaş aşılmaya başlanmış, tesisleşme adına önemli hedefler konulmuş.Daha ne istiyorsunuz?..Diyarbakırlı futbolcular da, en az Karşıyakalılar kadar profesyonel... Onlar da galip gelip iddialarını sürdürmek istiyor. Elbette şampiyon olup Süper Lig'te mücadele etmeyi hayal ediyorlar.AttıÇınız sloganlarla sahadaki atmosferin ne alakası var?Trabzon'da açılan pankart, Malatya'da Dink suikastına göndermeler, Karşıyaka maçında terör örgütüyle Diyarbakır seyircisini karıştıran sloganlar...Size oyuna getirmek isteyenleri farketmiyor musunuz? Yapmayın çocuklar... Moralimizi de, spor aşkımızı öldürmeyin. Geçen gün İsmail Cem'in anısına bir yazı yazmıştım. UnutamadıÇım iki fotoÇraf karesinden bahsetmiştim. Birincisi Sisam'da Yorgo Papandreu ile İsmail Cem'in Zeybetiko oynayışlarıydı. İkincisi de Efes Antik Tiyatro'da Cem'e yapılan ve dakikalarca süren alkış temposuydu. Dostlarım hatırlattı.O konser TÜLOV'un ünlü Nazım Senfonisi'ydi. Fazıl Say'ın sahne aldıÇı gecede Atina Senfoni ve İzmir Senfoni bir dostluk örneÇi göstermişlerdi. Gerçekten de Efes'te tanık olduÇum en güzel konserlerden biriydi. 20 bin kişinin katıldıÇı gece dönemin Kültür Bakanı İstemihan Talay ve Çalışma Bakanı Hakan Tartan'ın çabalarıyla gerçekleşmişti. Bir daha tekrarı da maalesef olmadı. Bu büyük organizasyona Sertab Erener ve Genco Erkal da katılmıştı. Plaketi o akşam İsmail Cem ve Ahmet Piriştina birlikte almışlardı. O alkış tufanını unutmak mümkün deÇil. Her ikisi de nur içinde yatsın. dsipahi@milliyet.com.tr O konser dostluÇa örnek olmuştu