Hayaller çöpe atılmamalı

Erasmus programıyla bugüne kadar birçok öğrencimizin hayatı değişti.Elbette değişmeye de devam edecek.Ancak bu haksızlıklar olmasa ve hayal kırıklıkları yaşanmasa çok daha mutlu olacağız.Beni en çok şu cümleler etkiledi. "Okulumun kaynak bulmak için çabaladığını biliyorum. Rektör yardımcımız bu konuda yetkili kişi. Fakat bu çabalar benim 21 Ocak'ta başlayacak Fransa'daki okuluma gitmeme yetmeyecek gibi görünüyor. Ailemin 6 ay için toplam 3000 Euro vermesi pek de mümkün değil. Dışarıdan burs bulmak için de artık çok geç... Fransa'ya gideceğim için kaldığım evden ayrılıyordum. Hatta benim kaldığım odaya gelecek kişi bile belirlendi. Şu an eşyaları koridorda duruyor. Okulum büyük bir ihtimalle uzadı. Uçak biletim yanacak. Vize başvurusu için ödediğim para yanacak. Eksiklerimi gidermek için yaptığım masraflar boşuna olacak. Ve benden çok daha kötü durumda olan arkadaşlarım var. Şöyle ki birçoğu gidecekleri ülkedeki yurt için yüzlerce Euro depozito yatırdı, benim gibi evlerinden ve yurtlarından ayrıldılar, seyahat ve sağlık sigortası için yüzlerce Euro ödendi, vize almak için gidecekleri ülkenin konsolosluklarına hesaplarında 6 aylık yetecek para olduğunu göstermek zorunda kaldılar. Düşünün, orta gelirli bir ailenin bir anda 4000 Euro bir miktar bulup bunu bankaya yatırması ne kadar kolay bir şey olabilir?"* * *Koridorda duran eşyaları görüyor gibiyim.O gençlerin yataklarına yatıp tavana baktıklarında gözlerinden süzülen yaşları görüyor gibiyim.Akıllarından geçirdiklerini, arkadaşlarıyla konuştuklarını duyuyor gibiyim.İçi içine sığmayan bu gençlerimizin kendilerini toparlamaları kolay olacak mı sanıyorsunuz?Biletinizi almışsınız, anne babanın zar zor biriktirdiği harçlığı cebinize koymuşsunuz, bambaşka bir ülkede geleceğinizi arayacaksınız.Tek bir düşünceniz var. Yabancı dil öğrenmek, üniversitenizi bitirmek, bir yaşam deneyimi yaşamak ve bu tecrübelerle ülkenize döndüğünüzde Türkiye için var gücünüzle çalışmak...Düşünebiliyor musun; paramparça olan hayalleri...DPT'ye bağlı Ulusal Ajans, Erasmus programı için bu yıl 22.2 milyon Euro'luk bir ödenek bulunduğunu, daha sonra bazı kaydırmalarla bu ödeneğin 23.2 milyon Euro'ya çıkartıldığını söylüyor. Bu durumda öğrencilerin yüzde 61'inin Erasmus'tan yararlanarak yurtdışındaki üniversitelere gidebilme şansları doğmuş.Belli ki bu kaynak da yeterli değil.* * *Ben yurtdışı deneyimlerinin çok önemli olduğunu düşünüyorum.Birçok arkadaşımızın çocukları Erasmus programıyla ya da Rotary'nin değişim projesiyle anne babalarından kilometrelerce uzaktaki yerlere gittiler.Hepsi de döndüklerinde çok daha olgunlaşmış döndüler.Aynı zamanları evlerinde geçirselerdi bu tecrübeye asla sahip olamayacaklardı.Gençlik dönemlerinin en kritik dönemlerinde yapılan bu program dünya görüşlerini değiştirmiş; çevresine olan yaklaşımlarını etkilemiş, ülke sevgisi artırmış, alışkanlıklarında önemli değişimler yaşatmış ve en önemlisi yaşadığı ortamın kıymetini bilmeye başlamışlardı.Devletin kaynaklarının sınırlı olduğunu biliyorum.Ama benim burada eleştirdiğim verilen sözlerin son dakikada tutulmaması ve başlangıç şartlarının sonradan değiştirilmiş olması. Hayaller önemlidir.Ve çocuklarımızın hayalleri bozulmamalıdır.* * *Birkaç gün İzmir dışındayım. Salı günü görüşmek üzere... dsipahi@milliyet.com.tr Hafta içinde Erasmus programına seçilip ama ödeneksizlik nedeniyle Fransa'ya gidemeyen bir genç arkadaşımızın düşüncelerini sizlerle paylaşmıştım.