650 bin dolara Satılık köy

Şanlıurfa merkezinden çıkıp güneş altında 17 kilometre yolu ancak bir buçuk saatte alan Ambartepe'ye girdiğinde kadınlar çocuklarını kucaklayıp evlerine kaçıyor. Muhtarın evini soracak bir Allah'ın kulunu bulamıyoruz. Uydu antenli, görece konforlu binanın kapısını çalıyoruz. Muhtar İbrahim Algan'ın ağabeyi Mehmet Algan dışarı çıkıyor, "Her müşteri geldiğinde böyle kaçışıyorlar. Bu da onların itirazı" diyor. Evet, burası sahibi tarafından 650 bin dolara satılığa çıkarılmış Ambartepe köyü. Her biri ortalama 15 nüfuslu 150 hanesi olan köyün sahibi Ali Haydar Alpan, Ambartepe'yi İstanbul'daki Reha Medin Emlak Hizmetleri aracılığıyla satışa çıkarmış.
Köylülerin tedirgin olduğunu belirten Mehmet Algan şöyle diyor: "Gerçi onlar için bir şey değişmeyecek. O zaman da toprak kiralayıp ekecekler, parası olan kazanacak, olmayan tarım işçiliğiyle karnını doyurmaya çalışacak, ama yine de satış lafı hoşlarına gitmiyor."
345 bin metrekarelik toplam alana ve 4 bin dönümlük ekilebilir toprağa sahip Ambartepe'nin sahibi Ali Haydar Alpan, İstanbul'da otomobil lastiği bayiliği yapıyor. Biraz çekinerek de olsa köyünü satışa çıkarmasının nedenini şöyle açıklıyor: "Ben doğuştan, yaradılış itibariyle otomobillerle çok ilgiliyim. Ve bu işte belli ideallerimi gerçekleştirmek istiyorum. Toprak ağası olmak hoşuma gitmiyor. Satıştan elime geçecek parayı işime yatıracağım."
Alpan 1988 yılında, kendi deyimiyle "o zamanın parasıyla" bir milyara Çağbaşı köyünü de satmış ve bugünkü işini kurmuş.
Ambartepe buğday ve pamuk ekiliyor. Alpan'a göre bir hasatta 400 - 500 kilo pamuk elde etmek mümkün. Alpan, köyün müstakbel sahibine mısır ve kavak ekmeyi de öneriyor.
Köyden yılda 20 milyar lira kar elde edilebileceğini söyleyen Alpan bugüne kadar Ambartepe'den kendisine fazla bir gelir gelmemesiniyse duygusallığına bağlıyor: "Duygusal bir insanın toprak ağalığı yapması zordur. Ama gördüm ki duygusallıkla bir şey kazanamıyorsunuz."
Alpan duygusallıktan kendini kurtarmaya çalışıyor ama Ambartepe köylülerinin duygusal tepkileri sürüyor. Zele Nine, torunlarını dizine oturtmuş, sanki onlara bir masal anlatıyormuş gibi, bize hiç bakmadan Ambartepe'nin eski güzel günlerini anlatıyor: "O zamanlar ağa ağalığını bilir, köylü köylülüğünü bilirdi. Ağa olmadı mı zaten köy de olmaz. Satsın bakalım. Belki o zaman yeni bir ağamız olur."
Köyün gençleriyse olaya başka bir açıdan bakıyorlar. "Zamanında toprak reformu yapılsaydı, herkesin kendi hayatı olur, kimsenin hayatı satılığa çıkarılmazdı" diyorlar.