İsimleri biraz zor ama ‘süper’ler!

Üstadım, eskiden Porsche, Ferrari, Lamborghini, Aston Martin gibi markalar vardı süper spor otomobil denildiğinde. Bir ara Ford GT40 girdi bunların arasına. Bir de De Tomaso... Hadi, bunlarda sorun olmadı. Bir Vector, Lotus çıktı, yine her şey normaldi. Ardından Bugatti, Pagani, Spyker, Lister, McLaren, Vector fırladı sahneye. Ve bir de çok zorlansak da, Koenigsegg var!.. O biraz zorluyor bizi hala gerçekten. “Çift G mi vardı, yoksa dört tane mi? Peki nasıl okunuyordu?” filan gibi iç hesaplaşmaları uzayıp gidiyor zira...

Ama ya şimdi? Hadi, “Lavazza”yı geçtik. “Shayton Equilibrium”un adını sektirmeden, harf atlamadan söyleyebilir misiniz? Lykan’ı, Trion Nemesis’i bir görüşte tanıyabilir misiniz? Ya “Icona Vulcano”, “Jakusa Triango”, üretimine başlarsa “Peregrine 3” hakkında düşünceleriniz?

Hırs olmazsa iyi

Aslında yazmıştım bir zamanlar... Süper spor otomobil işi yapmak, üreten için bir hayli karlı iş... Kar marjı çok yüksek çünkü. Elbette “Ben bu işi büyüteceğim, kocaman marka olacağım!” gibi bir hırsı yoksa girişimcinin... Tıpkı Spyker’ın patronu gibi. Adamcağız yılda birkaç adet otomobil üretip, güzel fiyatlardan satarken, birden sen kalk, Saab’ı satın al! Sonrası malum zaten. Olmadı, elindekini de kaybetti. Şimdilerde, bir elektrikli otomobil markası olarak geri dönmeye çalışıyor... Hiç değilse Koenigsegg’in sahibi Saab’ın kendisini değil, bir tane 9-5 modelini satın alıp, “açlığını giderdi”, ucuz kurtuldu!

Son dönemde ardı ardına gelen süper ve hiper (daha üstü ne olacak merak ederim) modellerin farklı özellikleri var elbette. Mesela bir bölümü “Elektriklilerde iş var abi! Çok büyüyecek bak!” misali “elektrikli süper otomobil” kategorisinde farklılık yaratmaya çalışıyor. Bunun için dört tekerleğinin her birine birer motor koyan arkadaşlar var. Mesela Macaristan’dan bu trene katılan “Jakusa Triango”, böyle bir şey. Elektrikli süper yani. Her ne kadar henüz tam üretimi gerçekleşmese de (ki Macaristan’da değil, Kazakistan’da üretilecekmiş), her an hazırmış görüntüsü veriyor. Bir de tasarımı, Ekber Onuk’un “Sazan LM”i andırmasaydı, iyiydi.

Bir de “Rimac” var Hırvatistan’dan. O da elektrikli ve 1080 beygir civarında gücü var. İlk denemelerde üzerine takılan benzinli BMW motorunu patlattığı için böyle bir seçim yaptıklarından şüpheliyim. Yalnız “dünyanın en çabuk hızlanan elektriklisi” diye geçiyor kayıtlarda, bunu da yazın bir kenara!

Bu süperlerin, tabii ki normal benzinli olanları da hala revaçta. Nitekim yeni süperlerin bir çoğu, benzinli ve turbo yüklemeli olarak çıkıyor atölyelerden. Bu araçların kullandığı motorların bir çoğu da, Audi, BMW, AMG ya da Amerikan üreticilerinden geliyor. Tıpkı Pagani’nin AMG motoru kullanması gibi.

Kendisi Slovenya’dan çıkmasına rağmen, adını Kızılderili dilinde “Şahin”den alan “Shayton Equilibrium” da bir başka girişim. 1084 beygirlik Shayton’dan, yılda 20 tane üretme planı varmış. Bilemiyorum tabii, başarılı olur mu diye... Bu arada Shayton, Slovenya’da rakipsiz değil. Tushek Renovatio T500’ü unutmadık. Kendisi her ne kadar daha ucuz bir otomobil olsa da, süper spor otomobil gibi sayılabilir. Araya karışır yani! 8 silindirli 4.2 lt Audi RS4 motoruyla 450 beygir güç barındırıyor. Üstelik fiyatı daha makul. 400 bin euro civarında.

Ülkelerin en kolay marka çıkartma şanslarından biri olarak değerlendirilebilecek süper spor otomobillere, bir de Rusya’dan örnek var. “Marussia” tabii ki... Formula1’den de işittiğimiz Marussia’nın Valmet Automotive şirketiyle birlikte geliştirdiği “B2” modeli, 3.5 lt ve 420 beygirlik İngiliz Cosworth motoruna sahip. Tam da, hızlı ve değişik otomobiller kullanmaya meraklı Rus alıcılara layık!

Meksikalıların “Masretta” ve Vuhl’unu, Danimarka’dan çıkan “Zenvo”yu sayarız da, az önce adını geçirdiğimiz Onuk Sazan’ı unutur muyuz? O da bizim süper spor otomobil gururumuz...

Süper hatta hiper spor otomobillerin bunca çoğalmasının elbette bir nedeni var demiştim. İşte nedenleri... Bir kere hiç de ucuz değiller. Kimisi karbon fiber ağırlıklı, kimisi de “Icona Vulcano” gibi titanyumdan üretiliyor. Bu arada Icona’dan sadece bir adet üretileceği söylenmişti. İkincisi olur mu bilemem. Corvette’den alınma 670 beygirlik motoruyla ve hafif gövdesiyle 100 km/s’ye 2.8 saniyede çıkıyormuş. Ancak bu otomobilin fiyatını öğrenince, ikinci biri çıkar mı, o da şüpheli! 3.8 milyon dolardan başladığı belirtiliyor. Yani neredeyse iki Bugatti fiyatına!

Bunun yanında ondan aşağı kalmayan bir otomobil daha var: Lykan HyperSport... 3.4 milyon dolar etiketi olan Lykan, aslında Dubai, Katar gibi ülkeler için düşünülmüş. Zaten üreticisi “W Motors”, Lübnan, Beyrut kökenli. “Kuş mu kondurmuşlar” demeyin, aracın farlarının ve ızgaralarının kenarlarına pırlantalar konulmuş! Koltuk kenarlarında da altın işlemeler kullanıldığı söyleniyor. Görmüşlüğüm olmadı henüz tabii... Eh, 750 HP de motoru var. Alan çıkar sanırım!

1700 HP gücüyle “saçma” bir otomobil olacağını şimdiden haykıran Amerikalı “Lyons LM2 Streamliner” ise, henüz daha seri üretime geçmedi bildiğim kadarıyla. Ancak üreticisi 1.3 milyon dolardan başlayan ABD fiyatına sahip otomobili için “Kalkışta, üretilmiş tüm otomobilleri geçeceğinizi garanti ediyoruz!” gibi bir pazarlama taktiği kullanıyor. İlginç iddia!

Ama bir başka Amerikalı “Trion Nemesis” bunu çoktan çürütmüş gibi... 2000 HP gücünde bir otomobil olan Nemesis, “Güce doyacaksınız!” dese, yeridir. Tabii bir de 1.400 beygirlik “mütevazı” modeli var, hatırlatayım. 2.000 HP için 2.2 milyon dolarcık yetiyormuş. Tabii üzerine farklı şeyler isteyen çıkmazsa! Bence çıkar!