Eskişehirspor-Fenerbahçe maçı sonrası spor yazarlarının görüşleri
.
1
Volkan sağolsun (Ercan Güven) Ligin sonu yaklaşıp üç büyükler arasındaki yarış kızıştıkça her maça bir sıfat takılıp “viraj maçı”, “kırılma noktası” falan deniyor ya... Eskişehirspor-Fenerbahçe karşılaşması, “sıfatı” hafta tamamlanınca bulunacak, hatta lig bittiğinde takılacak maçlardan biri. Belki de en vahimi! Benim aklıma bazı yakıştırmalar geldi ama yazarsam mahkemelik oluruz. Şimdilik “ucuz kurtuldu Fenerbahçe” diyelim. Önce “yarım maç” oynayan Eskişehirspor’a, sonra üç tane garanti, iki tane muhtemel golü kurtaran Volkan’a dua etsinler. Fenerbahçe sahaya adımını attığı anda, karşısında uyumlu, tempolu, işinin hakkını veren mükemmel bir ekip buldu Eskişehir’de: Es Es Bandosu!.. Eskişehirspor takımına gelince... Geçen hafta Erciyes’i yenince düşme hattından uzaklaşmamış da şampiyonluğu garantilemiş kadar rahattı başta. Kimse bilemezdi ki, gerçek niyetini maçın ikinci 45’ine sakladığını. Düdük çalmadan önce tribünleri, rakip takımı, yedek kulübesini dolaşıp “düğün sahibi” gibi takılan Alper’in yarattığı “jübile maçı atmosferine” uyup “bir puan olsun bizim olsun” niyetiyle tam 25 dakika maçı seyretti Eskişehirspor. İstatistiklerin ve Süper Lig’in kralı Fenerbahçe ise geriye yaslanmış rakibi karşısında çok iş yapar görünüp pozisyona bile giremiyordu o sırada. İşte Fenerbahçe’nin eleştirilen “yaşlı takım” niteliği burada işe yaradı. Çalımla, verkaçla, ortayla açamadıkları Eskişehirspor’a karşı 26. dakikadan sonra “yem değiştirdiler” adeta!.. Çünkü Fenerbahçe’nin gol atabilmesi için Eskişehirspor’un gol atma niyetine sahip olması, açılması gerekiyordu. İlk kez kaleyi yoklayan ve gol atama ihtimalini gören Eskişehirspor’u kale önünde yan paslarla daha da üstlerine çektiler, takımın boyunu uzatıp boşluk yarattılar. Eskişehirspor iyice heveslendi... Ve 33. dakikada yine tecrübe konuştu; Emre’nin presiyle Eskişehirspor’a attırdılar golü. Hatta asistini bile rakibe yaptırdılar! Ama büyük bir hatası vardı Fenerbahçe’nin... Eskişehirspor’u gol atacağına gerçekten inandırdılar. İkinci yarı o kadar kolay olmadı tabi. Eskişehirspor gol atmayı kafasına koymuştu bir kere. Ev sahibi atak oynadıkça Fenerbahçe’ye vites attıran bekleri Gökhan ve Hasan Ali esas işleri savunmaya dönmüştü. Yerini yadırgayan Caner ile yorulan Emre çıkmış sihir bozulmuştu. Futbol cinliğine faydalı olan “yaşlılık” futbol mücadelesini negatif etkiliyordu artık. Volkan 58 ile 67’de iki mutlak golü kurtarmasa 80. dakikada skor 1-1’den çok daha acıklı olabilirdi Fenerbahçe için. Gücü kalitesi olmasa anlarım. Lakin nesi eksik, ne biz biliyoruz ne futbolcular ne de İsmail Kartal. Maç kazanmasını veya kaybetmesini kendi inisiyatifinden çok rakibin niyeti belirleyen bu Fenerbahçe şampiyon olursa, şampiyonluktaki rakipleri istediği içindir inanın. (Milliyet)
2
Çıtanın en yükseği bu! (Ediz Sırapınar) Gecenin tek bir özeti vardı; tatsız maçtı... Teknik Direktör İsmail Kartal, Bursa önünde takımı galibiyete taşıyan ikinci yarı 11’ini hiç düşünmeden Eskişehirspor’un da karşısına dikmişti... Fenerbahçe favoriydi ama bu koca ilk 45 dakika sadece kağıt üzerindeydi... Lider pas yapıyor fakat yanlara. Hücum başlatıyor ama uydurma. Mücadele desen eh işte... Sadece Emre topu ileriye taşımaya çalışıyor, taktik gereği Caner, Gökhan Gönül’ün önünde oynayınca Fenerbahçe çizgilere bir türlü inemiyordu... Moralli, özgüvenli, tecrübeli dediğimiz takımın, rakibin ikramından başka pozisyonu neredeyse yoktu... Hesapta Webo ileride duvar olacak, Sow savunma arkasına sızarak tehlike yaratacaktı... Ters ayaklı Caner, rakip savunmanın Bursaspor maçında olduğu gibi dengesini bozacaktı... Hepsi havada kaldı... Bir şans topu Fenerbahçe’nin soyunma odasına önde gitmesini sağladı... İlk yarıda tek olumlu not, hiç pozisyon vermemeleriydi... Skor avantajıyla oyunun ikinci bölümünde daha üretken ve moralli olması beklenen Fenerbahçe tam aksine topu da rakibine bırakınca çekilmez bir hale dönüştü... Eskişehirspor kalecisi Ali yere yattığında 88. dakikaydı. İsmail Kartal’ın pek de akıl kârı olmayan değişiklikleri 70’den sonra sarı-lacivertli ekibi ayaklandıracağı yerde, adeta dibe itti... İkinci golü hiç düşünmeyen, hücuma çıkamayan, savunmada hata yapan, pas yapamayan Fenerbahçe rakibe davetiye çıkardı... Sonuçta oyunu neredeyse tek kaleye çeviren ve pozisyon üstüne pozisyon üreten ev sahibi beraberliği bileğinin hakkıyla yakaladı. Hatta Volkan Demirel direnci ile karşılaşmasa fazlasını cebine koyacaktı... Evet Fenerbahçe bu sezon saha içinden çok saha dışı problemleri ile boğuşan, rahat yüzü görmeyen bir kulüp... Bu durumun futbollarına olumsuz yansıması kadar doğal bir şey yok... Ancak şu gerçeğin de altını çizmek gerek... Fenerbahçe hangi oyuncularla sahaya çıkarsa çıksın, hangi taktiği uygularsa uygulasın futbol olarak bir vites yukarıya çıkamıyor... Bu temposuzluk ve sıfır yaratıcılıkla rakipleri karşısında pek de tehditkâr olamıyor... Çıtanın en yükseği bu çünkü... (Milliyet)
3
Kötü ötesi F.Bahçe (Güntekin Onay)
FUTBOL böyle bir oyun.. Bazen gol için her şeyi yaparsınız. Atamazsınız. Bazen de dün olduğu gibi hiçbir şey yapmadan golü bulursunuz. Eskişehir-F.Bahçe maçının ilk yarısı sezonun en kötü 45 dakikalarından biri oldu. Futbol adına hemen hemen olumlu tek bir şey yoktu. Pas, şut, tempo, çalım, heyecan... Hiçbiri yoktu... Yavan bir orta saha mücadelesinde asisti yapan ve golü atan da Eskişehirliler’di. MİSKİN ve durgun bir F.Bahçe deplasman oyunu, pasif bir Eskişehir... İlk 45 dakikadaki futbol ülkenin en coşkulu tribünlerinden birini bile uyutmaya yetti. 2. yarıda silkinmiş ve golü bulmak için çaba sarf eden bir Eskişehir gördük. Ancak beceri ve kalite yoksunluğu istekli oyunlarının karşılığını vermedi. 58. dakikada beraberlik golüne çok yaklaşan ev sahibi ekip kaleci Volkan’ı geçemedi. Bu dakikadan sonra önce Volkan’ın ardından Sezer’in sakatlıkları yüzünden maç 5 dakika durdu. Hiç oyun oynanmadı. Maç soğudu, buz gibi oldu. Dönüşte ise Eskişehir, Causic ile yine gole yaklaştı. 1 PUAN KAYIP DEĞİL KAZANÇ OFANSİF olarak son derece yetersiz ve etkisiz bir F.Bahçe, şansı, savunması, tecrübeli futbolcuların oyunu soğutması ve kaleci Volkan sayesinde 80’e kadar skoru korumayı başardı. Ancak hiç ama hiç hücum yapmadı. YABANCI bir futbolsever maçı izlese F.Bahçe’nin lider olduğuna inanmazdı. ‘Rakip kaleye 1 kez organize gidemeyen takım nasıl lider olmuş?’ diye sorar. Öyle ki Boffin’in yerine kaleyi koruyan Ali’ye 1 tane top gelmedi. Kimse nasıl bir kaleci olduğunu anlayamadı. EMRE Güral’ın 80’deki süper golünden sonra bile futbol oynamayı hatırlamak istemeyen bir F.Bahçe. Bitime 6 hafta kala en zor virajlardan birini yürüye yürüye oynayarak da kazanacağını düşünmek nedir? Bu kadar kötü bir oyun ile alınan 1 puan F.Bahçe için kayıp değil, kazançtır. (Vatan)
4
Bir puana sevinmek (Ersin Düzen)
BİR yanda şampiyonluğa oynayan lider, diğer yanda ligde kalma mücadelesi veren bir takım. Koca 90 dakikada ortaya çıkan ise sıkıcı, temposuz ve kötü bir maç. İSMAİL Kartal, geçen haftaki Bursa maçının devre arasındaki hamleyi bu kez maç başında yaparak sahaya çıktı. F.Bahçe’nin klasik oyun anlayışını ilk yarıda yine gördük ancak tek farkla; topa sahip olsalar da bunu pozisyona çeviremediler. Ancak iyi olan yanı ise Emre Belözoğlu-Mehmet Topal ikilisinin orta sahayı ayakta tutması ve rakibe baskı yapmasıydı. F.Bahçe, her ne kadar kaleye şut çekmeden gol atsa da, Emre ve Topal’ın Lawal’a olan presi pozisyonu hazırladı. İlk yarıda oyun fauller nedeniyle sıkça durdu. İkili mücadeleler çoktu ve hakem de ‘Aman hata yapmayayım’ düşüncesindeydi. GARİP BİR SEZON İZLİYORUZ İKİNCİ yarıda kaybedilen puanların 1. sorumlusu İsmail Kartal’dır. Devre ile birlikte üstüne gelen rakibine karşı çare bulamaması bir yana Eskişehir’in ekmeğine adeta yağ sürdü. Önce Caner’i hemen sonrasında da Emre’yi alması maçın kaderini belirledi. Emre Güral’ın golüne kadar o bölgeden Eskişehir hiç şut çekemedi ama Emre’nin vuruşunda önünde kimse yoktu. Neden? Çünkü sahada pozisyon bilgisi en üst düzeydeki oyuncu Emre yoktu. Savunma neredeyse Volkan’ın önüne kadar çekilmişti. Takımı toparlayacak, liderlik yapacak bir kişi dahi yoktu! UZUN zamandır, bu kadar kötü bir F.Bahçe ile karşılaşmamıştık. Hadi bir maçta iyi oynamayabilirsiniz ama sarı-lacivertli oyuncuların ayağında adeta pranga vardı. Sanki lig bitmişcesine isteksizdiler. Dışarıdan birini getirip, ‘Bu takım şampiyonluğa oynuyor deseniz’ sizinle gerçekten alay eder. Eskişehir, bu kadar kötü bir rakip karşısında 1 puan aldıysa bence üzülmeli. Son bölümlerde biraz daha sakin oynasalar, galip gelebilirlerdi. Kalan 6 hafta için F.Bahçe’nin tek şansı 33. haftadaki derbi. O maçta 2 testiden biri kırılabilir ve ibre F.Bahçe’ye dönebilir; ancak sarı-lacivertliler bu oyunla ne Sivas ne de Mersin’de kazanabilir. Garip bir lig izliyoruz. Herkes birbirine ikram ediyor etmesine ama F.Bahçe şampiyonluğu kaçırırsa sebebi bu beraberlik olacak. (Vatan)
5
