“Kendi kanatlarımla uçma zamanı”

Biz onu Türk halk müziğinin ustalarından Edip Akbayram’ın kızı ve vokalisti olarak tanıyoruz. Yaklaşık 8 yıldır babasının sahnedeki en büyük destekçisi olan Türkü Akbayram, “Hiçbiri” adlı çalışmasıyla kendi kanatlarıyla uçma kararı aldı. Moda’da buluştuğumuz şarkıcı, çocukluğundan yeni çalışmasına kadar yaşadıklarını anlattı. Söz babasına geldiğinde ise gözleri doldu: “Babam gözümdeki yaş, burnumdaki sızı. Annem kızabilir ama hayatımdaki en özel insan...”

- Biz sizi bildik bileli babanızın vokalistliğini yapıyorsunuz...

İçinde hep müzik olan bir evde doğdum, müzikle beslendim. Bir yerde adımı yaşayarak büyüdüm. Şarkı söylemek sanırım babamdan etkilendiğim bir durum. Onu sahnede devleşirken görmek, insanların ona hayran olması, saygısı beni çok etkiledi.

- Kendi sahnenize çıkma isteği nasıl oluştu?

Başlarda kendimle ilgili bir şey yapmak istemiyordum; piyasadan korkuyordum. Vokal iken onun kanatları altındaydım. Belirli bir olgunluğa kavuşunca, kendimi nerede görmek istediğime karar verdim. İki sene önce de şarkı aramaya başladım. Eflatun’un şarkılarını her zaman çok naif bulmuşumdur. Dolayısıyla ilk onun kapısını çaldım. Ve şarkımı aldım.

- Biz daha özgün tarzda bir çalışma düşünürken sımsıcak hatta hareketli bir aşk parçası dinliyoruz sizden…

Bu konuyla ilgili yorumların yüzde 90’ı olumlu. Geriye kalan kısım da bu beklenti içindeymiş. İnsanlar beni babamla türkü söylerken dinlediler haliyle… Oysa ben tarzımı tek bir türle sınırlandırmak istemiyorum.

- Bu durumda bir sonraki çalışmanız rock bir parça da olabilir mi?

Kalbime hangi müzik dokunursa onu söylemeyi, dinlemeyi tercih ediyorum. Daha güncel altyapılarla türkü de söyleyebilirim. Zaten türküler ve özgün müzik sol yanım. O yüzden hayatımda hep olacak. Belki radyolarda çalan şarkılarım daha pop tarzda olacak ama sahnelerimde hep türkü söyleyeceğim.

- Hayatınız farklı bir yönde başlasaydı yine şarkı söyler miydiniz?

Kesinlikle! Bazı şeylerin yaradılıştan geldiğine inanıyorum. Çünkü bu çok büyük bir tutku. Ben böyle yaratılmışım. Bir gün bir yerde yine karşıma çıkardı.

- Babanızın vokalistliğini yapmayı bırakacak mısınız?

Vokalistlikten emekli oldum diyebilirim. Beni sahnede takdim etmesi, kendimi göstermem için şans vermesi müthişti. Birbirimize doya doya, aşk yaşaya yaşaya söyledik şarkıları. O açıdan içimde hiç ukde yok. Artık kendi kanatlarımla uçmanın zamanı gelmişti.

- Baba-kız ilişkinizi anlatmanızı istesek...

Birbirimize çok düşkünüz. Bana hep “Sen bizim şansımız oldun” der. Zor zamanlar, yasaklı yıllar geçirmişler. Ben doğduğumda yasaklar kalkmış, her şey yolunda gitmeye başlamış. Çocukluğumdan beri onu sahnede devleşen bir adam olarak gördüm. Bence Edip Akbayram Türkiye’nin aydınlık yüzü, özgür yanı, sol tarafı… Baba dediğimde gözlerim dolar, boğazım düğümlenir. O benim gözümdeki yaş, burnumdaki sızı. Yeri başka. Annem kızabilir ama hayatımdaki en özel insan. Dolayısıyla da en büyük idolüm.

- Neredeyse herkesin kendisiyle bütünleştirdiği, çok sevdiği bir Edip Akbayram şarkısı vardır... Sizinki hangisi?

Benim için çok zor bir soru. Hepsi özel ama 70’lerin sonunda yapılmış ‘Şahdamar’ beni dağlar. ‘Aldırma Gönül’ün de özel bir yeri var. Konserlerde en son parçamız bu olur ve babam, ‘Başın öne eğilmesin’ dediği zaman o insanların hep bir ağızdan eşlik etmesi tüylerimi diken diken etmiştir.

“Annelik mistik bir yolculuk”

- Kısa süre önce kızınızı kucağınıza aldınız. Annelik neler kattı size?

Annelik, başlı başına mistik bir yolculuk. Kadın olmanın en güzel hallerinden biri bu diyebilirim. Aklınızın, kalbinizin yüzde 90’ı bebeğinizin yanında oluyor. Zorlu bir süreç ama güzel. Bir gülüşü içimi ısıtmaya yetiyor.