Yeşiller 24 saat uyanık kalacak

Yeşiller Partisi’nin merkez yönetim kurulu üyelerinden Ahmet Atıl Aşıcı ile Taksim Balo Sokak’taki “Yeşil Ev”de buluştuğumuzda önceki gecenin “nöbetçi eylemcileri” evi yeni terk etmişlerdi. Duvarlarında nükleer enerji karşıtı sloganlar, karikatürler ve posterler asılı bu evde 24 Eylül’de yani nükleer santral ihalesi sonuçlanana kadar birçok etkinlik yapılacak. Bilinçlendirici sohbetler, akademisyenlerden nükleer santrallerin risklerine dair dersler, film gösterileri ve paneller gibi etkinliklere sanatçıların da katılımı bekleniyor. Aşıcı bu konuda “Pelin Batu, Harun Tekin, Leman Sam, Zeynep Casalini gibi sanatçılar bizi önceki eylemlerimizde de yalnız bırakmadı; şimdi de yanımızda olacaklardır” diyor ve ekliyor:  “Ama biz esas olarak halkın desteğine ihtiyaç duyuyoruz. Ne kadar çok kişi bize katılırsa sesimiz o kadar çok duyulur.”

Bu ilk direnişleri değil!
Yeşiller bundan önce de Kyoto’nun imzalanması için de uzun süreli bir çalışma gerçekleştirmiş ve toplanan 180 bin imza sonucunda başarıya ulaşmış. Şimdi de aynı inatla nükleer santral projesinin karşısına dikiliyorlar.
Türkiye’de nükleer santral yapılması proje haline ilk kez 1970’lerde getirildi ve o günden bu güne de değişen iktidarlar boyunca hep gündemde kaldı. En son 2001 yılındaki koalisyon hükümeti tarafından uzun bir süre için askıya alındığı söylenen proje AKP iktidarı sırasında yine gündeme oturdu.
Aşıcı bu konuda “Santralin yapılması istenilen bölge Mersin’in Akkuyu İlçesi. İlçe fay hattı üzerinde yer almasına rağmen TAEK (Türkiye Atom Enerjisi Kurumu) tarafından seçildi. Deprem konusunda bu derece ihmalkar bir tavır içinde ve hazırlıksız iken nasıl böyle bir şeye kalkışılıyor anlamıyoruz. Bölge daha önce gündeme geldiğinde oraya gittik, bir ev tutup bölge halkını bu konuda bilinçlendirdik. Sonra ilçe sakinleri ile birlikte otobüslere binip eylemimizi Ankara’ya kadar taşıdık” diyor.
Yeşiller Partisi’nin bu projesinin bir özelliği daha var. Eylem 24 saat internet üzerinden seyredilebiliyor. adresinden Yeşil Ev’de neler olduğunu istediğiniz an seyredebilirsiniz. Aşıcı bu konuya biraz esprili yaklaşıyor ve “Sabahın köründe gelen gazeteci arkadaşlar oldu. Uyuyup uyumadığımızı görmek için sahurda bir sürü insan geldi. Yeni duymuşlar, ne yapıyoruz diye merak etmişler. Ben de buradan herkese seslenmek istiyorum: Sahurda da açığız bekleriz.”  

“1989 çok uzak bir tarih değil”
Aşıcı “Bir nükleer santralimiz olursa bu ne gibi riskleri beraberinde getirir? Yani olası bir aksilikte bu işin faturası ne olur?” sorusunu biraz önceki esprili tavrından çok uzak bir ciddiyetle cevaplıyor: “Biz toplum olarak unutmaya meyilliyiz. 1989’daki Çernobil felaketinin üzerinden çok fazla zaman geçmedi. O bölge hâlâ ıssız bir çöl gibi ve hâlâ bölgedeki sakat çocuk doğumlarının sayısı çok yüksek” diyor.
Aşıcı küresel ısınma açısından bakıldığında nükleer santrallerin daha zararlı olduğunun ortaya çıktığını anlatıyor: “1 kilovat saat elektrik üretmek için salınan karbondioksit gazı oranı nükleer santralde 31 ile 130 gram, hidroelektrik santralde 40 gram, güneş panelinde 27 gram, rüzgârgülünde ise sadece 23 gramdır. Ortada böylesi bilimsel gerçekler varken bu projenin hâlâ konuşuluyor olması ise bize göre tam anlamıyla Türkiye’ye ihanettir!”

Nükleer enerji pahalı 
1 kilovatsaat elektrik üretmenin maliyeti:
Nükleer santralde 7,9 sent. 
Hidroelektrik santralde 5,5 sent. 
Rüzgârgülünde 5 sent.

Dünyada nükleer gerileme
ABD, Fransa ve Finlandiya’da yapımı süren reaktör sayısı sadece üç.
İsveç, Almanya, İspanya ve Belçika nükleer santrallerini kapatmaya başladı.
Avusturya hükümeti, yapımı bitmiş santrali hiç açmadı. 
İtalya Çernobil’den sonra dört reaktörünü de  kapattı.