Belki de hepimiz deliyiz

       Delilik, yalnızca dışsal nedenlere bağlı olsaydı yeryüzü deliden geçilmezdi. Örneğin "kötü" filmler beni delirtebilir! Belki de hepimiz deliyiz de birbirimize akıllı görünüyoruz. Foucault'yu bu yazıya karıştırmayacağım!
       Delilik, kaçıklık vb. olarak nitelenen durumlar sinir hastalıklarının belirtilerinden ibaret. Çoğunun tedavisi mümkün. Ayşe Nil Tahralı'nın aynı adlı özyaşamöyküsel kitabından esinlenilen "Kaçıklık Diploması", bir kadının "delirip" iyileşmesini konu alıyor. Annesi de tam tanı konmamış bir manik depresif olan Nur, aynı hastalığa "yakalanır". Hastalığının başlangıcı ve ilerlemesi dışsal nedenlerle yakından ilintilidir. Güven vermeyen bir baba, ilgisiz bir anne, acımasız bir ağabey, sorumsuz ve sevgisiz bir koca, Türkiye'de yaşamak ve - filmde neden üstünde durulmadığını hiç anlayamadığım - çocuğunun ölümü...
       Babası Demokrat Partili, kocası sosyalist olan Mülkiyeli Nur, manik döneminde kafasını Atatürk'e takar. Büstlerine "Paşam" diye hitap eder, Atatürkçü bir örgütün gizli lideri olduğunu sanır...
       Ayda Aksel düzeyli bir performans veriyor ve daha iyisini yapabileceğini düşündürüyor. Oyun gücünü sergileyebileceği sahnelere ihtiyacı vardı. Abartılı giysileri ve makyajı, dikkati oyuncudan çok aksesuara yöneltiyor. Kendini bilmez davranışlarının bu kadar gülünç olmaması, kişiliğin daha iyi belirmesini sağlayabilirdi. Biliyorum, delilere hep güleriz. Ama Nur, "Hamlet" gibi trajik bir deli.
       Selçuk Yöntem oldukça rahat bir oyun çıkarmış. "Bir kaşık suda boğulacak koca" rolünde gayet inandırıcı.
       Biraz daha "kara" bir mizah ve sevgi temasına didaktik olmayan bir yaklaşımla çok iyi bir film olabilirdi "Kaçıklık Diploması".
       "Kaçıklık Diploması" - Yönetmen / Senarist: Tunç Başaran / Görüntü: Ertunç Şenkay / Müzik: Nedim Otyam / Oyuncular: Ayda Aksel (Nur), Selçuk Yöntem (Murat), Meriç Başaran (Suna), Güler Ökten (Anne), Tayfun (Gökhan Mete).