Canım şiiri - Fatih Güler
Edebiyat dünyasının beslendiği en büyük kaynaklardan birisi aşk ve sevgidir. Canım şiirinde de aşk ve sevgi teması işlenmiştir. Şair şiirinde sevdiği insanın hayatında büyük önem taşıdığını anlatır. Sevdiği insan şairin aldığı nefes, beslendiği besin, yolunu aydınlatan güneştir. Şair için sevdiği hayatta kalma sebebidir ve şiirde bunu anlatmaya çalışmıştır.
CANIM
Duydum ki seni üzmüş sanmışlar
Seni hiç üzer miyim gülüm
Sen benim can verdiğimsin
Canıma kıyar mıyım canım
Sen nefesime uzaktan nefes veren
Ben şiirlerimi sensizliğine yağdıran
Gönlümdeki ismini herkesten saklayan
Ellere gönlümü verir miyim canım
Göz nemini görsem
Gökyüzüne şimşek çakarım
Üzgün halini hissetsem
Dağa isyan ederim canım
Daha neler var yüreğimde göremediğin
Gönlümdeki derin sevgini hissedemediğin
Ey bıçak bakışlı güzeller güzeli
Varlığın varlığımdır demedim mi canım
Irmak olup aktın sevgi yaylasına
Çiçek gibi açtın bahçe edebiyatına
İlham kaynağı oldun kirpiğimdeki yaşıma
Sadece yüzün aktı defterime canım
Buyur koca ömrüm senin olsun
Zaten bir parçacık canım kaldı
Gelen geçenler kalbimin ortasına vurarak
Yalvarırım gönlümü rahat gönder canım
Seccademi önüme koyup
El açtım Mevla’ma sevdiklerim için
Her iki cihan için
İlk seni diledim canım
Bak gökyüzüne yıldız bile kayıyor
Güneş batıp ay yok oluyor
Ömür er yada geç bitiyor
Dünya kime kalıyor canım
Benim suçum ne kuşlar uçmuyorsa
Senin kabahatin nedir çiçek açmıyorsa
Ne yapıyorsak insanlık adına yapıyoruz
Duygular şelale kadar saftır canım
Nereye gidersen git
Bunu asla unutma canım
Azrail kapısında da canımı bekleyeceğim
Bunun için beni unutma canım.
FATİH GÜLER
