Bu akıl almaz çelişkilerin nedeni nedir? Gerçekten merak ediyorum.
Beşiktaş bu ligin en iyi futbol oynayan ekiplerinden biri. İlk yarıda peş peşe attığı gollerle öne geçiyor. Keyifli bir futbol sergiliyor. Hele oyunun içinde Oğuzhan Özyakup adlı bir “mekik diplomatı” var ki seyreden zekasına, çabukluğuna ve yaratıcılığına hayran oluyor.
Peki, ilk yarıda mekanik bir uyumla oynayan takım, ikinci yarıda niye panikliyor? Neden yoruluyor? Neden savruk ve dağınık oynuyor? Fizik gücü mü sınırlı? Bilmediğimiz yorgunluklar mı var ? Psikolojik desteğe ihtiyacı olan var mı? Takımın mental olarak dağılması nasıl açıklanabilir?
Bu sorular yanıt bekliyor.
Adanaspor 10 kişi kaldığı son 13 dakikada Beşiktaş’a ecel terleri döktürüyor. Farkın açılabileceğini umanlar, Beşiktaş adına yürek çarpıntılarına uğruyor.
Kabul edelim ki, Beşiktaş dün inanılmaz gol pozisyonları yarattı. Hem ilk yarıda, hem de ikinci yarıda. Ama o gollerin kaçması da akıl alacak gibi değildi. En başta Vincent Aboubakar... En az 5 net golü kaçırdı... Tamam pozisyona giriyor, rakibi tehdit ediyor, anladık da... O kaçanları ne yapacağız? Skoru yükseltmek, zenginleştirmek bir yana, arkadaşlarının moralini eksiltiyor.
Tolgay ayrı bir fenomen... Yeteneklerine, futbol eğitimine söyleyecek söz yok. Ancak bu çocuğun biraz sarsılıp kendine dönmesi gerek... Anormal sayıda top kaybediyor, onlardan biri penaltı ve golle sonuçlanıyor. Kaçırdığı iki gol tam anlamıyla bir zamanlama arızası... Bu kaygısız, gayretsiz, disiplinsiz oyunun değişmesi gerekiyor.
Yine de Benfica maçının arifesinde kadroda zorunlu değişiklikler yaparak rotasyon uygulayan Şenol Güneş’in temelde doğru seçimler yaptığını söylemeliyim. Andreas Beck’in sol bekte aksamadan oynaması, sol kanattan ceza alanına top atarken penaltıyı bulması çok olumlu... Cenk Tosun ve Aboubakar’ın birlikte, ilk on birde oyuna başlaması cesur bir uygulama... Quaresma kanat servisleriyle sürpriz şutlarıyla olağanüstü gösteriler yapıyor. Ama maalesef onun da inanılmaz biçimde kaçırdığı iki gol var...
Atınç’a da bravo. Unutulmaması gereken bir savunmacı olduğunu gösterdi. Koman’a yaptığı penaltıda kabahatın büyüğü topu kaptıran Tolgay’da... Kerim Frei az süre aldı ama en azından kendini gösterdi.
Beşiktaş’ın olmadık hatalarla top kaybedip rakibine üst üste pozisyonlar vermesi, 10’a 11 üstünlüğü bir avantaja döndürememesi çok garip. Üçüncü golü bir türlü atamayanlar, ikinciyi yeme korkusuyla adeta ecel terleri döktüler.
Her neyse geçmiş olsun!
