Kalpler kırık, sesler kısık, suratlar asık… Güz ortasında karakışı yaşıyor Beşiktaş… Yönetim, masayı ve kongreyi topluyor. Teknik direktör “özür dileyerek” gitmiş… Beşiktaş’ın huzuru bitmiş. Saha sonuçlarından umudu kırık… Konferans Ligi, ya da Süper Lig.. Fark etmiyor.
Neyse ki yarasını sarıyor, seyircisiyle barışıyor, Burak Yılmaz’ı bağrına basıyor… Beşiktaş bahar havasına kavuşuyor.
Zor bir süreç. Elbette “Büyük Camia” buhrandan çıkacak ve kendini toplayacak Beşiktaş. Herkese sabır ve akıl gerekli. Hayal kırıklığına karşı gerçeği yeniden analiz ederek, yeni çözüm yolları bularak ayağa kalkabilirler.
Maça dönersek… Böyle kırık - dökük zamanlarda İstanbulspor’la üstelik Tüpraş Stadı’nda karşılaşmak gerçekten şans.. Başka bir rakiple oynasalar, en azından olmayacak baskı altında ürkek ve titrek bir maç izleyebilirdik. Hayır, fazla uzatmadan ve sıkmadan erken golle olası baskıdan da sıyrıldı Beşiktaş. Gol mü? Elbette takımdan ayrı düz koşu (!) yapan Aboubakar. Onca soruna, tersliğe rağmen bozmadı kararını… Altıncı dakika dolarken Salih’ten aldığı topu ustaca şutlayarak açılışı yaptı.. Neyse… Hiç değilse Burak Yılmaz açısından iyi bir başlangıç.
Beşiktaş topla yüzde yetmiş oynayan taraf. Böyle bir maçta daha çok şut, daha çok duran top ve gol kazanmanız beklenebilir. Ancak üçüncü bölgede set oyunu oynarken kalabalık İstanbulspor savunmasını dağıtarak alan açamıyor Beşiktaş, çok adamla saldırıyor ama yeterince şut atamıyor. Salih, Chamberlain, Ghezzal, Aboubakar ve Muleka’dan fazlası gelmiyor. Oxlade’in daha çabuk, daha etkili bir oyun tutturması gerekiyor. Yine de iyi oyuncu. Milli maç arasından sonra daha yararlı olabilir.
Maç kazanamayan İstanbulspor, yeni bir teknik direktörle pazarlık aşamasında. 1-0’a bakarak son 20 dakikada hiç değilse beraberlik umuduyla hücum denediler, olmadı. Burak Yılmaz oyuncu değişiklikleriyle takımı biraz olsun tazeledi. Cenk’in kazandırdığı penaltıyı Ghezzal kullanıp üç puanı güvence altına aldı. Nöbetçi golcü Aboubakar, 14 ay sonra gol atan Ghezzal’la fazla yükten kurtuldu… Galiba!
