Özür dilerim, size kaçırmayın diyen bendim. Ama maalesef bu gala “yalan” çıktı.
Bizim beklentilerimizle takımların beklentisi ve teknik direktörlerin hesabı uyuşmuyor... Bu çok doğal bir durum. Biz iki takımın da hücum zenginlikleri sunmasını, biraz da sanatsal goller atmasını bekledik. Onlar, öncelikle “kontrol” futboluna yöneldiler. Erken bir golle geride kalmaktan çekindiler ve olağanüstü gayretle “savunmayı” tercih ettiler. İki takımın da zaman zaman hücuma yönelik pas zenginliğiyle oynadığını söyleyebiliriz. Ne var ki bu hücum arayışları, iki kaleciyi de ne korkuttu, ne de telaşlandırdı. Sadece ikinci yarıda Beşiktaş kalecisi Fabri, Volkan’a göre daha çok yoruldu.
Beşiktaş’ın rakip sahada son haftaların formda rakibine karşı savunma ağırlıklı oynamasını anlayabiliriz. Şenol Güneş, iki takım arasındaki statükonun (4 puanlık farkın) aynen devam etmesini istiyordu... Liderlik mücadelesinde Başakşehir’in en yakın takipçisi olmak onlara yeterdi. Beşiktaş kontrol futbolunu bir yere kadar başardı. Fenerbahçe’ye fazla hücum fırsatı vermedi. Fenerbahçe sadece duran toplarda rakibine oranla daha fazla fırsat yakaladı, bunları kullanamadı.
Güneş’in seçtiği onbirde nihayet oyuna başlama fırsatı bulan Kerim Frei, elinden geleni yaptı. Quaresma topla her buluşmasında rakip üzerinde baskı yarattı. Ancak Cenk ve arkadaşları onun asistlerinden, ortalarından yararlanamadılar. Atiba ve Oğuzhan, rakibin baskısına teslim olmadan hatasız bir oyun sergilemeye çalıştılar ancak Tolgay kaybettiği toplar ve ağır oyunuyla takımın hızını kesti. Fenerbahçe ilk yarıda Mehmet Topal ile Souza’yı rakip yarı alana çıkaramadı. Beşiktaş öylesine baskılı oynarken, ciddi bir gol pozisyonu da üretemedi.
Dick Advocaat elbette beraberliğin kendilerine yetmediğini biliyordu. Aatıf - Volkan Şen hamlesiyle başladı ikinci yarıya... 76’da Sow- Lens değişikliğini gördük. Fenerbahçe’nin baskısı arttı. Şenol Güneş’in Aboubakar, Necip ve Olcay hamleleri de statükoyu sürdürmeye dayanıyordu. Yine de Beşiktaş 2 gol fırsatı buldu maçın sonuna doğru. Ama Aboubakar’ın yeniden çocukluğuna dönüp topla tanışması gerekiyordu.
