Rüya gibi bir sezon geçiren, bir yıl önce son sırada yer aldığı Euroleague’de finale yükselme başarısı gösteren Anadolu Efes daha büyük bir destan yazmaya çok yaklaşmıştı ama CSKA Moskova’nın çılgın üç sayı yüzdesi buna engel oldu.
Rus ekibi karşısında normal sezonda da iki maçını kaybetmişti ve özellikle 2. maçta çok daha iyi savunma yapıp maçın son ana kadar içinde kalmayı bilmişti Efes. Bu nedenle belki de tempoyu biraz aşağı çekmek gerekirdi. Çünkü rakibin de en önemli silahları kısa rotasyondaydı ve onlar çok daha tecrübeliydi!
Zaten böylesine bir atmosferde maça 10’da 8 üçlükle başlamak, 35. dakikada 20’de 14 isabete ulaşmak ve finali yüzde 63 ile tamamlamak normal bir takımın yapacağı iş değildi.
Yine de son ana kadar maçın içinde kaldı temsilcimiz, fark 14 sayılara çıksa da pes etmedi. Özellikle savunmada biraz kıpırdandığımız anlarda hücumda da zaten Larkin gibi bir sihirbazı varken, hep geri dönmeyi bildi. Son dakikalarda yine Efes’in çift hanelere çıkan farkı eritip umutlandığı anlarda gelen basit top kayıpları ise aradaki tecrübe farkının sahaya yansımasıydı.
Belki finali kaybettik ama bize basketbolu sevdiren etkenlerden birisi olan Efes’e yeniden kavuştuk. Şimdi hep buralarda kalmaya çalışmalı ve belki bugün kaçan şampiyonluğu kısa süre içinde kucaklamalı. 18 yıl Final Four görmeyen takımından desteği hiç çekmeyen Başkan Tuncay Özilhan’a özel bir teşekkür etmemiz gerekiyor, basketbolseverler olarak. 40 seneyi aşkın süredir yaptığı yatırımı şampiyonlukla taçlandırması çok anlamlı olacaktı ama onun desteğiyle bu hedefin çok da uzak olmadığı anlaşıldı.
