OKUR YORUM

       Babama öyle bir sarıldım ki!
       Tozdan dumandan göz gözü görmüyordu. Birileri Bıçakçıoğlu marketin yıkıldığını söyledi, içinde insanlar varmış. Oysa tam yarım saat önce ben de oradaydım. Kendimi kaybetmiş gibiydim. Tam o sırada babamın sesini duydum. Biraz korkulu bir sesle, “Hande!" diye sesleniyordu. O anımı hayatım boyunca unutamam. Her zaman aramızda belli bir mesafe olan ve kimi zaman nefret ettiğimi sandığım babama öyle bir sarıldım ki!
       Arsal Anadolu Lisesi 6A öğrencisi Hande Hazır - Düzce

       Kolonlarda çimento torbası
       SIradan bir günün sıradan akşamıydı. Oysa ölüm beş dakika ötede bekliyordu. Umutlarımıza göz koymuştu, sevgilerimize, aşklarımıza, coşkularımıza, beraberliklerimize... Üşendi bu sefer tek tek çalmadı kapıları. Yas tutmak anlamsızdı artık. Yeni yaslar tutmamak için savaş lazımdı. Açlıkla, soğukla, çamurla savaş... Sonra iyice unutuldu acılar. Hasarlı binalar yıkılacaktı. Zemin etüdü yapılmış arsalar çıktı ortaya. Bir de kolonlarında çimento torbası çıkan birkaç katlı evler. Kolonlara çimento torbası koyanlar da aynıydı, zemin etüdü yapılmış arsalara evler yapacaklar da...
       Arsal Lisesi 6B öğrencisi Sumru Şengül - Düzce

       e-posta:okur@milliyet.com.tr