CHP’Yİ BEKLEYEN BÜYÜK TEHLİKE..

Gazeteciler her şeyi bilir, her şeyi duyar rivayeti vardır..
Duymasa da..
Bilmese de çoğumuz bilirmiş gibi yapar ya..
Bu sebeple olsa gerek millet gerçekten her şeyi bildiğimizi sanır.. Yakaladığı gazeteciye aklına gelen bütün soruları sorar..
Vallahi billahi bilmiyorum desen de inandıramazsın.. Kurtulamazsın..
*
Dün kendimi böyle bir pozisyonun içinde buldum.. İki kişiydiler, resmen her konuda çapraz sorguya aldılar..
Yaşlı olanı; Ecevit’in ‘Karaoğlan’ ilan edildiği dönemden beri çizgim değişmedi dedi..
1980 öncesi CHP’ye oy vermiş..
Sonra SHP’ye, üst üste üç dönem DSP’ye, Ecevit hastalanınca CHP’ye dönmüş..
Tabii sorusu bildikti..
Sizce CHP ne yapar?
Boş ver beni dedim; sence dedim, bunca deneyimin var, sen söyle..
Daha genç duranı lafa girdi..
Kavga çıkmazsa kendi rekorunu kırar..
Ne kavgası!.
Yaşlı olanı sözü aldı..
CHP’yi bekleyen en büyük tehlike ne biliyor musun?
Ne..
Milletvekili listeleri belli olduktan sonra kavga çıkması.. Küçük de olsa büyük de olsa patırtının kopması..
*
Yanlarından ayrıldıktan sonra düşündüm..
Eski Ecevitçi haklıydı.. CHP’nin listelerin açıklandığı gün vurgun yeme ihtimali vardı.. Dışarıda kalanlar, sırasını beğenmeyenler, listede yer bulanları sevmeyenler..
Ortalık toz duman olursa CHP’de hissedilir bir sarsıntı yaşanır..
Görüntüsü iyi olmaz!..
*
Farkında mısınız bilmiyorum.. Merkez sağ partilerde bu soruna çok az rastlanıyor.. Mesela AKP’yi böyle bir tehlike beklemiyor..
Galiba orada partinin felsefesine olan bağlılık, partinin yapmak istediğine olan inanç daha fazla..
Seçilen de iddialı, seçmen de..

Wikileaks’e dedikodu diyen sizdiniz..
Wikileaks belgeleri ortaya saçılmaya başladığı günlerdi..
ABD’li diplomatların ülkelerine gönderdiği notlar yayınlandıkça Ankara hop oturup hop kalkmaya başladı..
Başbakan için..
Hükümet adamları için iddialar vardı..
Ankara ile birlikte hükümete destek veren yazarlar da ayağa kalktı..
Kabul edilmez dendi..
Dedikodu dendi..
ABD’li diplomatları kınama yarışı başladı.. Kahve köşelerinde duyduklarını ciddi ciddi yazmışlar bu mu diplomasi diye bir araba laf edildi..
AKP bu işi takip etmek için komisyon kurdu..
İsrail’in işi olduğu bile söylendi.. Türkiye ile arası kötü olan İsrail’in AKP iktidarını yıpratmak için düzmece belgelere başvurduğu iddia edildi..
Zaman geçti..
Mesele tavsadı gitti...
Taraf gazetesi bu hafta Wikileaks Türkiye belgelerinin tamamını yayımlamaya başladı..
Ankara’dan Washington’a gönderilen notlar bi acayip.. 2003 yılındaki darbe söylentilerinden, ordu içindeki çalkantıdan, itiş kakıştan meğer herkes haberdarmış..
Amerikalılar bile..
Dehşet verici..
Dehşet verici de ortaya çıkması toplumda aynı dehşeti uyandırmadı..
Açıkça pek ipleyen olmadı..
*
AKP’ye destek veren yazarlar bu duruma şaşıyor.. Diyorlar ki; dünyada ses getiren belgelerin bizde sükunetle karşılanması ilginç..
Şaşırmakta haksızlar..
Onlar değil miydi; bu belgeler dedikodu, kötü niyetli, düzmece, yalan, yanlış diye günlerce yayın yapan..
Wikileaks’e inanmayın tezgâh diyen..
*
Eee..

Devletin atlaması şart mı?
Şu işten vazgeçin..
Hangi işten mi?
Ateş üzerinden atlama işinden.. Doğal olmadığı için, içten gelerek yapılmadığı için sırıtıyor..
Dışişleri Bakanlığı ilk kez Nevruz’u kutlamış.. Devlet konuk evinin bahçesinde ateş yakmışlar, Bakan Davutoğlu’nu üzerinden atlatmışlar..
Bakan atlarken ceketinin düğmesini bile açmamış..
Ceket kapalı..
Devlet ciddiyeti olsun diye herhalde..
*
Önceki gün de İstanbul’da tören vardı..
Zeytinburnu Kültür Merkezi’nin bahçesinde..
Minik bir ateş yakılmış..
Vali Mutlu, Büyükşehir Belediye Başkanı Topbaş, 66. Mekanize piyade tugay komutanı Tuğgeneral Kandemir, Zeytinburnu Belediye Başkanı Aydın el ele tutuşup ateşin üzerinden atlamışlar..
Ceketler kapalı..
*
Şart mıdır? Devleti temsil edenlerin Nevruz gelince ateşin üzerinden atlaması şart mıdır?
Bir de yumurta tokuşturmaları!..