Ölüm ölümdür.. Ölümün hayırlı sonucu olmaz ama galiba oldu..
Barış süreci açısından oldu..
Kürt tarafının da..
Türk tarafının da samimiyeti test edildi.. Sınav geçildi..
Meseleyi biraz açalım..
İmralı süreci başladığı günden itibaren ‘sabotaj’ korkusu yaşanıyordu..
Herhangi bir eyleme karşı nasıl tepki verileceği bilinmiyordu.. Habur girişi hafızalardaydı.. Silvan saldırısının sonuçları ortadaydı..
Ya benzeri olursa!
Korku buydu..
Paris’teki infazda gördük ki; İmralı süreci, barış süreci kolay kolay sabote edilemez..
Çünkü herkes kınadı..
MHP kanadı hariç, bunlar PKK’lı, ölürse ölsünler denmedi..
Öldürenleri lanetledi..
Televizyonların Paris’teki PKK yanlılarının protesto eylemini nasıl verdiklerini görmüştünüz.. Sanki Türklerin infazcıları lanetleme eylemiydi..
Çıkan sonuç şu..
İmralı sürecinin tarafları.. Bir tarafa BDP’yi, KCK‘yı, PKK’yı (ılımlı kanadını) koyun..
Öte yana iktidarı, ana muhalefeti, sivil toplum kuruluşlarını, medyayı, yazarları, çizerleri..
Uzun süre sonra ortak zeminde buluşuldu.. Masanın iki tarafı infaza aynı gözle baktı..
Karar: Sabotaj girişimi..
Artık belli ki binlerce mayın döşense de barışa giden yol trafiğe kapatılmayacak..
Paris infazının doğurduğu sonuç bu..
Umutları artırdı.. Sürecin sağlamlığına olan imanı tazeledi.. On bomba patlasa da (Allah korusun) taraflar yola devam edecek..
Geri dönüş yok.. Paris bunu söyledi..
Sizin de kafanıza sıkarlar mesajı!.
PKK’da etkin olan üç kadının Paris’te film gibi infazı ilgi katsayısını artırdı..
Bu sebeple olacak, meselenin polisiye yanına çok daldık.. Kimin yaptığından, bu infazın kime ne fayda sağladığından çok, nasıl yapıldığının üzerinde durduk..
Polisiye bakışı öne aldık..
BİR: Kapı şifreliymiş ama o gün şifre çakışmıyordu.. Şans infazcıya yardım etti..
İKİ: Kapı şifreliymiş ama içeriden açılmış.. Demek ki gelen kişiyi kadınlar tanıyormuş.. Hepsinin kafasına sektirmeden sıktığına göre!..
ÜÇ: Kadınların üçü de paltolu.. Ya ofise yeni girdiler, vuran kişi takip etti, eve girdiklerini görünce şifrenin de olmamasından yararlandı.. Ya da çıkıyorlardı, gelen kişi çıkış saatlerini kolladı.. Sakine Cansız’ın Almanya’ya gideceği saati biliyordu.. Tam kapıyı açtıklarında hamle yaptı, kadınları içeri attı, kurşunları sıktı..
DÖRT: Hiçbiri değil.. Katil kadınlarla birlikte ofisteydi.. Olaydan sonra kapıyı açtı, sırra kadem bastı..
Polisiye tarafı böyle.. Bir de siyasi tarafı var..
Diyelim ki; çatışmaların durmasını istemeyen derin PKK veya tam tersi derin devlet işi diyelim..
Üç cinayet barış sürecini bombalar mı, akamete uğratır mı?
Hayır..
Eee o zaman niye yapsınlar ki!..
Örgüt içi kavga, örgüt içi çıkar çatışması olabilir mi? Para pul meselesi..
İnfaz çok profesyonel.. Sıradan değil..
Ceza vermekten öte mesaj yüklü..
Mesajsa, kime?
Sürecin sonunda Kandil’den Avrupa’ya gidecek elebaşlarına olmasın!.. Karayılan’ın ilk günkü açıklamasında nasıl ikna edilecekler sözleriyle işaret ettiği grup komutanı dedikleri PKK’lılara..
Nasıl yani!
Çabuk teslim olursanız, hemen boyun eğerseniz, Avrupa’ya koruma zırhsız gelmeyi kabul ederseniz, bir gün biri senin de ensene sıkar mesajı olamaz mı?.
Eeeee..
Barış olursa, Türkiye’den çekilirseniz bile arazinizi kaybetmeyin mesajı..
Kandil’i boşaltmayın mesajı..
Eğitimde yazboz sistemi bitsin artık
Milli Eğitim Bakanı doğru söylüyor.. Dershaneler eğitimde eşitsizlik yaratıyor..
Fen liselerine giden öğrencilerin yüzde 95’i..
Anadolu liselerinde okuyanların yüzde 43’ü..
Düz liseye devam edenlerin yüzde 13’ü dershaneye gidiyormuş..
Fen liseleri zaten iyi eğitim veren okullar, avantaj üstüne avantaj.. Bir de dershane var, dershane var..
Maddi gücüne göre.. Butik dershaneler var.. Sınıflar üç kişi, dört kişi..
Eşitsizlik gırla!..
Eee.. Nasıl düzeltelim..
Milli Eğitim Bakanlığı’nın bulduğu çözüm, dershaneleri kapatmak.. Daha doğrusu, Başbakan kapatacağız dedi ya, bakanlık kıvranıyor..
Ne yapacağını bilmiyor..
Biliyorsunuz; SBS üç dört defa değişti.. Bu yıl yine değişmiş.. Üniversite sistemi de öyle..
Eğitim yazboz sistemine döndü.. Öğrenciler kobay oldu.. Her gelen bakan başka bir şey yapıyor.. Bir iki yıl dayanmıyor yine değişiyor...
Demem şu.. Gelin bu sefer dibine kadar konuşalım..
