Öfke baldan tatlıdır ama...

Erdoğan ALKİN

AVRUPALILARIN nezaketsizliğine alınıp öfkelenmek anlamsız. Politikacı her yerde politikacıdır. Kısa dönemli kişisel çıkarları, uzun dönemli ulusal (hatta bölgesel) çıkar gibi gösterme marifetine her zaman sahiptir. Batı Avrupa'daki ülkelerin seçim takvimlerine bir kez bakmak yeter.
Ama yine de sorulması gereken bir - iki soru var. Avrupalı politikacılar neden seçmenlerine hep Türkiye aleyhtarı gözükmeyi tercih ediyorlar? Bu tutum mesnetsiz bir vehimden mi kaynaklanıyor, yoksa Avrupa halklarının genel eğilimini mi yansıtıyor?
* * *
BİZİM şikayetlerimiz malum: Batılılar Türkiye'nin toplumsal, siyal ve ekonomik sorunlarını anlamazlıktan geliyorlar. Avrupa'da Türklere yönelik her şiddet olayında, sanki kendi kamuoylarının aniden artan ilgisini dengelemek istermiş gibi neredeyse hemen aynı akşam televizyonlarda seksek - doksan yıl önceki acı olayları, etnik sorunları, insan hakları ihlallerini filan tekrar tekrar tartışmaya açıyorlar.
Almanlar mümkün olsa işçilerimizi yarın geri yollayacaklar. Bütün Avrupa'da yabancı düşmanlığı giderek tırmanıyor ve sağ uçtaki partilerin programlarına da giriyor. Aşırı sağ partilere seçmen desteğinin de sırf bu sayede artması, düşündürücü.
* * *
BU örnekler daha da çoğaltılabilir. Ülkemizi bölüp parçalama girişimlerinden komşularımızın kötü niyetlerine, iç işlerimize karışan dostlarımızın vurdumduymazlığından dış politikamızı yönlendirmeye çalışan dindaşlarımıza kadar uzanan yeni bir düşmanlık dalgası karşısında mıyız?
Kesinlikle hayır. Ne dünyanın husumet çemberine alınmış biricik ülkesiyiz, ne de herkes elbirliği etmiş Türkiye'yi yoketmeye çalışıyor.
Şimdiki öfke ve üzüntümüzün başlıca nedeni, vaktiyle dış politika meselelerinin yalnızca (Güngör'ün deyişiyle) "büyük Türk büyüklerine" mahsus sayılıp halkın, uluslararası ilişkilerde bütünüyle cahil bırakılmasıdır. Onun için millet, dünyada ve etrafından olup bitenlerin ancak şimdi farkına varıp bunlar sanki yepyeni olaylarmış gibi celalleniyor.
* * *
ASLINDA Türkiye olağan dışı bir ülke. Bu ülkenin sahip olduğu "müthiş" potansiyeli anlayanların çoğu ürküyor, anlamayanlar ise eksik değerlendiriyorlar.
Ama öyle anlaşılıyor ki her iki tarafın da aklını kurcalayan bir soru var: Bu olağan dışı toplum çoğulcu demokrasiyi istikrar içinde devam ettirebilir mi ve bölgeye gerçekten barış - huzur getirebilir mi?
Türkiye ve Türkler asıl kavgayı, bütün düşmanlıklardan da daha çirkin olan bu soruya olumlu yanıt verme yolunda yapmalıdırlar.


Yazara Email E.Alkin@milliyet.com.tr