BEŞiKTAŞLI EZiYETE ORTAK OLMAZ!

‘Gelenek’ diye ne deve güreştirilsin, ne köpek dövüştürülsün ne de ‘esir kartal’ İnönü’de uçurulsun. Kartal ait olduğu yerde, yüksek kayalıklardaki yuvasından kalkıp gökyüzünde özgürce süzülsün!

Cinayetin suçunu bıçağa atmak olmaz. Geçmişin lanetli mirasına sahip çıkmak da. Düzeni değiştirip, ülkeye ve gezegene dirlik getireceği vaadinde bulunan CHP lideri Kemal Kılıçdaroğlu ile Galatasaray Başkanı Adnan Polat geçen hafta farklı zamanlarda ‘deve güreşi’ izledi.
İnsana bir taşıyıcı olarak hizmet ettiği yetmezmiş gibi bir de ‘eğlence’ aracına dönüştürülüp, dövüştürülen develeri.
Hayvanın dövüştürülmesinden duyulan zevk, insanın vahşi yanını besler. Kimileri o vahşi yanı törpülediğini söylüyorsa da insanlığın kat ettiği uzun yolda bu törpülemeye dair ciddi emareler bulabildiğimizi kim iddia edebilir?
Eziyetin en açık göstergelerinden biridir ‘hayvan dövüşleri.’ İnsandaki hüsnüniyet yitiminin en açık göstergesi.
Futbol kulüpleri de benzeri ‘etkinlikler’ için sıvar kolları zaman zaman. “Galatasaray’ı yendik” diye ulu orta bir hindiye eziyet eder Fenerbahçeli, milyonlarca insanın gözü önünde.

Uçurmayın o kartalı
Şampiyonluğu kutlamak için stadyuma kafeste bir aslan getirir Galatasaraylı, binlerce insanın huzuruna.
Ve şimdi rakipleri böyle işler yapmışken ‘eziyet derbi’sinde geri kalması beklenir mi Beşiktaş’ın?
O da Portekizli yıldız futbolcularını kutlamak için onların ülkesinin takımı Benfica’nın sembolü olan ‘kartal’ın bir benzerini getirip İnönü’de şov yapacakmış.
Neyse ki, ‘Çarşı’nın cesur çocukları var. ‘Cesaretin bittiği yerde esaret başlar. Çarşı kartalın esaretine karşı’ diyerek çığlığına çığlık kattılar Benfica’nın esir kartalının.
“Benficalı yedi diye bu haltı Beşiktaşlının da yemesi gerekir mi?” diye sordular.
Dünyanın ‘yeni ve daha yaşanır bir dünya’ olması için insana olduğu kadar hayvana da eziyet etmemeyi öğrenmek gerekiyor.
Cinayetin suçunu bıçakta değil, onu tutan elde, o ele komut veren akılda aramak gerekiyor.
‘Gelenek’ diye ne deve güreştirilsin, ne köpek dövüştürülsün ne de ‘esir kartal’ İnönü’de uçurulsun. Kartal ait olduğu yerde, yüksek kayalıklardaki yuvasından kalkıp gökyüzünde özgürce süzülsün!

OLMADI BE KIVIRCIK!


Dökülmeden önce kıvır kıvır olan saçlarından almıştır lakabını herhalde. Hiç tanımadım, ama epey dinledim. Pes girer dike çıkar, çok bağırırdı. O yüzden aslında benim türkücüm değildi. Lakin memleketin daha iyi, daha yaşanır bir yer olması için her taşın altına sokardı elini. ‘Şeref ekmek bulamazken şerefsiz bulur’ diyen sesini taşıyabileceği her yere taşırdı. Dün sabaha karşı takla atan aracının içinde öldü nam-ı diğer Kıvırcık Ali, Ali Özütemiz. Geride, üzgün bir dünya bıraktı.