KÖPEK ETiNiN KiLOSU 40 DOLAR!

Yıllardır Çinlilerin her şeyi yediklerine dair hikayeler duyardık, ben de Çin’e yaptığım gezilerde bize garip gelen pek çok canlıyı afiyetle mideye indirdiklerini gözlemlemiştim.
Duyduğum şehir efsanelerinden biri işadamlarının önemli anlaşmalar sonrası kendilerine ‘kaplan’ ziyafeti çektikleriydi. Ancak şu ana kadar kaplan eti servis eden bir lokantayla karşılaşmadım.
Yine o bilindik canlı maymun servisini bir daha yazmak sanırım gereksiz. Çinlilerin favorisi tavuk ayağını Türkiye’de çiftliklerden, fabrikalardan toplayıp ihraç eden birkaç Türk girişimcisi için buranın ne kadar büyük bir pazar olduğunu anlamak o kadar zor değil.
Çinlilerin o meşhur, ‘Havada uçan uçak hariç, ayakları olan masa hariç’ her şeyi yediklerine ait hikayeler, videolar yıllardır ara sıra karşımıza çıkar.
2008 Pekin Olimpiyatları sırasında Pekin’de kedi köpek servisi yapan lokanta, tepkiler üzerine organizasyon süresince buna ara vermişti.

Şehir dışındaki sürpriz
Çin’in güney eyaleti Guangdong’un fuarlar başkenti Guangzhou her yıl yüzbinlerce yabancıyı misafir eder, gidilen lokantalar, barlar genelde hep bilinen aynı mekanlardır. Şehrin biraz dışına çıktığınızda sizi çok değişik sürprizler bekler.
Ben bu sürprizlerden biriyle karşılaştım. Şehrin en eski (tam 49 yıllık) köpek lokantasını gördüğümde şaşırmak, üzülmek ve meraklanmak arası duygularla içeri girdim. Sadece köpek eti servisi yapılan lokantada benim girdiğim saatte sadece iki müşteri vardı, ‘Günışığı’ adlı lokantada servis hemen hemen bitmişti. İçeride herhangi bir koku yoktu. Duvarlarda bir bira firmasının sponsorluğunda mönüden görüntüler ve fiyatlar vardı.
İlk olarak aklıma Türkiye’deki et fiyatı tartışmaları geldi. Acaba bu insanlar ucuz olduğu için mi burayı tercih ediyordu?
Düşünülenin aksine kilosu 40 dolar’dı. (yaklaşık 60 TL). Yani normal et fiyatının en az 4 - 5 katı.
Lokantadaki iki müşteri hemen beni masalarına davet etti, ikramda bulundu. Kibarca yiyemeyeceğimi söyledim.

ZAMANI DURDURAN 70’LiK GENÇLER
Sabah saat altı, Yue Xiu parkına akın akın insan geliyor. Yalnız, 70 yaşındakilere ‘genç’ denebilecek bir topluluk. Birbirleriyle yüksek sesle şakalaşarak parkta toplanıyorlar. Yıllardır TV ve gazetelerde tai chi (günümüzde çoğunlukla sağlık amacıyla kullanılan bir terapi olarak uygulanır, yumuşak stil savaş sanatı) yapan yaşlı insanları görür ve merak ederdim.
İçeri girer girmez yürüdükçe değişik köşelerden o Çinlilerin flütle yaptığı geleneksel müziği duyuyorsunuz. 10’arlı - 15’erli gruplar halinde insanlar müzik eşliğinde beden ve ruhlarına cimnastik yaptırıyor. İnanılmaz huzurlu bir ortam.

Kılıçla sabah sporu
Buraya her sabah arkadaşlarıyla geldiğini söyleyen Bay Wu, 90 yaşında, sabah sporunu üstü çıplak olarak yapıyor. Müziklerini yanlarında getirdikleri küçük teyplerden dinliyorlar.
Bayan Li ve arkadaşları geleneksel Çin savunma sporu Tai Chi’yi bir 1,5 kilo ağırlığında içiçe geçmiş kılıçlarıyla yapıyorlar, hem ağırlık çalıştıklarını hem de avuç içlerine masaj yaptıklarını söylüyorlar. Bazıları daha estetik olduğu için kılıç yerine yelpazeyi tercih ediyor. Gruba, şemsiyeyle katılan biri vardı ki epey komikti, unutkan olduğu için şemsiyeyle ‘idare’ ediyordu.
Tercümanım Jelena, Pekin Üniversitesi’nden mezun bir Sırp ve bir Çinli kadar aksansız Çince konuşuyor. Ancak o bile zaman zaman farklı bir lehçe konuşan bu sevimli yaşlılarla anlaşmakta güçlük çekti.
Bu arada parkta ellerini birbirlerine vurarak geri geri yürüyen pek çok kişiye rastlıyorsunuz. Böylelikle zamanı geri döndürdüklerine inanıyorlar, ellerini birbirlerine vurmaları ise ters yönden gelen kişinin dalgınlıkla onlara çarpmaması için.
Oturarak kendi yüzüne ve kafasına masaj yapan insanlar epey komik görünüyor.
Ancak her gün kendilerine en az iki saat bu şekilde ayırarak en az problemle yaşamayı hedefliyorlar. Parkta acil durumlar için sağlık ekibi, güvenlik ve bol bol çeşmeye rastlıyorsunuz.
Gençler de saat sekize doğru işe gitmeden sabah sporu için parka uğruyor, yarım saat spor yapıyor.

SOĞUK HAVALARDA TÜKETiM ARTIYOR
Tercüman aracılığıyla yaptığım sohbette bakın neler öğrendim;
* Güney Çin nispeten kuzeye göre daha sıcak olduğu için hiçbir evde ısıtma sistemi bulunmuyor. Geceleri zaman zaman sıcaklık sıfır dereceye kadar düşüyor.
Özellikle kış aylarında köpek yiyen Çinlilerin sayısı artıyor, çünkü köpek eti çok sıcak tutuyormuş. Lokantadaki müşterinin üstünün çıplak olması da sanki buna işaret ediyordu. Guangzhou’da 10 tane daha köpek lokantası varmış.
* Kuzey Kore Devlet Başkanı Kim Yong, buraya sık sık sipariş veriyormuş, o sebeple duvarlarına başka önemli müşterilerle beraber onun resimlerini asmışlar.
* 2002’de Uluslararası Guangzhou Yemek Festivali’nde ‘köpek eti spesiyalitesi’ ile ödül kazanmışlar. Bu ödül ‘Michelin’ kadar değerli olmasa da anlatılanlara bakılırsa buranın önemli bir ‘yeme - içme’ adresi.
* Köpekler çiftlikte üretiliyor ve yetiştiriliyormuş. En lezzetli yeri but kısmıymış. (Bu arada şimdiye kadar Çin’de sokakta kedi ya da köpek görmedim!) Ne cins köpek yetiştirdiklerini maalesef öğrenemedim.
* Türkiye’de şu anda et ithalatının fiyatları ne kadar düşüreceği konuşulurken, lokantadan çıkarken aklıma eskimoların da donmamak için Husky’leri yedikleri hikayesi geldi. Bir müddet vejeteryen olmanın iyi olacağını düşündüm.