“Sıfırdan başlayıp oyuncu oldum”

Ege Üniversitesi Peyzaj Mimarlığı Bölümü’nden sonra Anadolu Üniversitesi Devlet Konservatuarı Sahne Sanatları Bölümü’den mezun olmuşsunuz. Peyzaj mimarlığından sonra tiyatro okumaya nasıl karar verdiniz?
Aslında ilk, orta ve lisede de tiyatro oyunlarında yer almıştım. Ancak hiç aklımda yoktu oyunculuk üzerine eğitim almak. Mimar olmak istemiştim hep. Peyzajın ilk senesinde fakültenin tiyatro kulübüne girmemle karar vermem bir oldu. Okulumu bitirmeye karar verdim önce. Bitirdikten sonra askerlik ve kısa bir süre bir ilaç firmasında temsilcilik yaptım. Sonra dedim ki kendime; “Sevmediğin bir işi zaten yapabiliyorsun, sevdiğin bir işi yapabilecek misin? Yeteneğin ve cesaretin var mı bunu öğrenmeye, sıfırdan başlamaya?” Ondan sonraki dönem biraz zorlu geçti. Ama şimdi mutluyum. Değdi o zorluğa.

İlk olarak sizi ‘Gazi’ ve ‘Doğruluk Ekseni’ dizilerinde gördük. Kamera önü deneyimi nasıl başladı?
Konservatuarda çalışacak pek vakit kalmıyor aslında. Ancak maddi zorluklarla başa çıkmam gerekiyordu. Okulun yasaklamalarına rağmen gizli kaçak İstanbul’a gelip gitmeye başladım ve sonunda da ‘Gazi’yle adım attım televizyona. Sonra da yavaş yavaş arkası geldi.

Herkes tarafından daha çok tanınmanız ‘Sakarya Fırat’ dizisiyle gerçekleşti. Ardından ‘Kuzey Güney’ dizisi geldi. Bu kadar popüler bir dizinin içinde olmak hayatınızı nasıl etkiliyor?
Hem güzel, hem tuhaf, hem kötü... Bir tarafta idealleriniz, diğer tarafta gerçek dünya! Ruhunuzu saf tutmanız zorlaşıyor. Özel hayatınızı korumak zorlaşıyor.

Geçmişteki yaşam tarzınızla şu anki arasında çok büyük bir değişim oldu mu bu kadar tanınmanızla birlikte?
Oldu tabi, daha da olabilir, olacaktır da.. Bu, içinde psikolojik ve sosyolojik nedenler ve sonuçlar içeren bir durum. Sadece sen değil çevrendekiler de değişiyor, öyle olmalı da. Sağlam kafalı olmak gerek. Gerçekten zor!

Bu kadar çok popüler kültürün içinde bulunmaktan fazla hoşlanmıyorsunuz sanırım...
Popüler bir iş yapıyorum evet, ancak popüler kültürün içinde değilim.

Peki dizeden bahsedecek olursak ‘Kuzey Güney’de oynadığınız karakter kapital odaklı. Siz nasıl yorumluyorsunuz bu tip insanları?
Madde odaklı biri olmadım hiç. Ancak insanların inançlarına da saygı duyarım. İnançlar, özgürlüklerdir. Biri çıkar “Ben paraya inanıyorum, o beni mutlu ediyor ve bütün sorularıma cevap veriyor” diyorsa bu onun inancıdır, saygı duyarım.

Kendinizi hayran bıraktırdığınız bir Marat rolünüz var. Bir akıl hastasını canlandırıyormuşsunuz. Oyunculuk sizce bir tür delilik mi? Yoksa siz ruhunu oyuna veren deli bir kısma sahip misiniz?
Vay çok ilginç bir soru oldu bu. Nasıl cevap versem! Herkesin içinde deli bir taraf vardır. Oyunculuk ve hatta bütün sanat dalları bu deliliği ortaya çıkarmaya imkan sağlar. Yani imkânım varsa neden göstermeyeyim. Benim içimde de herkes kadar bir delilik var.

Kadınlarla olan ilişkiler de bir tür delilik mi sizce? Kavgalar, inişler, çıkışlar mı yoksa daha sakin, rutinler mi ilişkiyi ayakta tutuyor?
Olgular değil, bence kişiler ilişkileri ayakta tutuyor.

“Teknolojiye zaafım var”

Biraz da modadan ve stilden bahsedelim. Modayı takip eder misiniz?
Daha çok kendi tarzımı yaratmayı seviyorum.

Giyim konusunda dikkat ettiğiniz şeyler nedir?
Rahat ve uyumlu olmasına dikkat ederim.

Alışveriş yaparken nasıl bir tutum izlersiniz? Üzerinize ilk olanı alır mısınız?
Yok; denerim, denerim, denerim.

Asla giymem dediğiniz şeyler neler?
Ekose ve çok renkli kıyafetleri sevmiyorum. Hatta tüm kıyafetlerim tek renkti galiba. Bir de bütün çoraplarım siyahtır.

Aksesuar olarak kullandıklarınız var mı?
Güneş gözlüğünden vazgeçmem.

Alışverişte en çok neye para harcarsınız?
Teknolojiye bir zaafım var.

Röportajın devamı Boxer Dergisi’nin nisan sayısında.