BU EKiBi KiMSE TOPLAYAMAZ
‘Çakallarla Dans 3 Sıfır Sıkıntı’ vizyonda... TRT Haber’de Ceyhun Yılmaz’ın ‘Bir Dünya Sohbeti’nde filmin ekibi vardı. Yönetmen Murat Şeker durumdan memnun, “Bugün benim diyen yapımcı bu kadroyu bir araya getiremez” dedi. Filmdeki ‘çekici tarafın’ formülünü de verdi: “Tiyatronun çok önemli iki türünü vodvil ve farsı çaktırmadan filme soktuk...” Kabaca ‘doğaçlamadan yaratılan güldürü’ demek.
Nejat Uygur galiba buna en iyi örnek...
Murat Şeker’in bir başka mesajı da;
“Üçüncü film milyon doları kırdı geçti; yoluna devam ediyor.”
Ekranda “Hadi bugün bir yerli film koyalım” denildiğinde listede mutlaka yer alan bir seri ‘Çakallarla Dans’...
Üçüncüsü de mutlaka kanalların başı sıkıştıkça ‘çok izlenen zaman’ dilimine koyacakları bir yapım olacak gibi görünüyor.
BU FOTOĞRAFLAR EKRANDA OLMASIN
Eline cep telefonu alan, kendi mizansenini hazırlayıp fotoğrafını çekiyor; internete yerleştiriyor. Bunun sınırı yok. TV8’de ‘Kel Alaka’da Atılay Demirci Instagram fotoğraflarından örnekler yayınlıyor. Programda ‘Çocukları babalar büyüttüğü zaman neler oluyormuş’ diye bir konu başlığı içinde ‘mizansen’leri yayınladı.
Amaç, annenin ne kadar itinalı çocuğa baktığı fakat babanın da bir o kadar yalap şalap ilgilendiğini anlatmak.
Bir fotoğrafta baba çocuğu vestiyere asmış! Adamın teki de kaç kişi tıklar diye düşünüp çocuğu askıya asmış. Bunun gülünecek bir tarafı yok.
“Ohaa” diyebilirsiniz ancak stüdyo pek bir güldü! Çap bu kadar işte...
SOKAK MESELESİ
‘Şeref Meselesi’ bir sokak öteye gitmiyor. Hatta Yiğit ile Emir’in kapısında sürekli biri var.
Mahalleden kaçan, yine mahallenin pansiyonuna yerleşiyor. Sokaklarda Yiğit, Emir, Sibel, Derya, Kübra mutlaka birbirlerinin karşısına çıkıyor. Köşe başında, yolun sonunda her yerde...
Heyecan var tamam ama sokaktan kurtulup İstanbul’un diğer semtlerine gitmenin zamanı geldi gibi...
MUZ CUMHURİYETİ BÖYLE OLUR!
“Biz muz cumhuriyeti değiliz” diye bir laf vardır. Ya da böyle bir kategori içinde yer aldığı söylenen ülkeler.
Bu söylemin karşılığı ‘Demokrasi yok, insan hakları yok’... Bir de gerçekten muz cumhuriyeti diye bir ülke var. Böyle anılmaktan hoşlanan, muzdan para kazanan...
CNN Türk’te ‘Cem Seymen’in sunduğu ‘Para Dedektifi’ programını takip etmenizi tavsiye ederim. Tarım ve hayvancılık gibi bize pek sıkıcı gelen (maalesef tersi olmalıydı) bir konuyu ‘vay be ne hale gelmişiz’ hikayesinde televizyon ahalisinin anlayacağı dilden anlatıyor.
Gelelim muz cumhuriyetine, bir ülke var toprağında bir tane muz yok, ama o ülke muz ihracatında paraya para demiyor. Bu ülke, İsveç. Honduras’tan (muz kaynıyor) tonu 230 dolara alıyor, dünyaya 1378 dolardan satıyor.
Cem Seymen, ‘İsveç, Türkiye gibi bu kadar bereketli toprağa sahip bir ülke olsaydı?’ diye sordu.
Ya Honduras? O ne yapsın? Kendisi satmak istemez mi? Muz cumhuriyeti böyle olunuyor işte. Her anlamda!