İstifaya neden olan Jacqueline

Çellonun gelmiş geçmiş en iyi yorumcularından biri olarak kabul edilen Jacqueline du Prè, 26 Ocak 1945’te İngiltere’nin Oxford kentinde Iris-Derek du Prè’nin ikinci çocuğu olarak dünyaya geldi. Çellonun sesini ilk kez 4 yaşında radyo dinlerken duyan du Prè, annesinden ona bir çello almasını istedi. Annesinin kendisi için bestelediği şarkılarla çello çalmayı öğrenmeye başladı. 5 yaşında London Violoncello School’a girdi. O ve flüt eğitimi alan ablası Hilary du Prè ile katıldığı birçok yerel yarışmada birincilik kazandılar. 7 yaşında ilk konserini verdi. 10 yaşında Suggia-Cello Prize ödülünü kazandı. 12-13 yaşlarında BBC konserlerinde çaldı. 1960’ta meşhur “Guildhall School”u altın madalya alarak birincilikle bitirdi.
1965’te Elgar Konçerto’sunu Sir John Barbirolli
ve Londra Senfoni Orkestrası ile birlikte kaydetti. Böylece yıldız olmaya doğru ilk adımı attı. Kariyeri boyunca pek çok önemli müzisyenle çalıştı.
1967’de ünlü piyanist ve orkestra şefi Daniel Barenboim ile evlendi. Kocası uğruna dinini değiştirdi, Yahudi oldu. Time dergisi müzisyen
çiftin evliliği hakkında “Parmakla gösterilecek kadar güzel bir birliktelikti onlarınki. Clara ve Robert Schumann’dan sonra müzik camiasının örnek çiftiydi” diye yazmıştı.
Ama mutluluk uzun sürmedi. 28 yaşındayken du Prè MS’e yakalandı. Parmaklarında his kaybı yaşamaya başlamasına rağmen müzik çalışmalarına bir süre daha devam etti. Kendisine 1973’te MS tanısı konmasından 14 yıl sonra, 1987’de 42 yaşındayken öldü.



Kız kardeşinin kocasıyla aşk yaşadı
Anand Tucker tarafından yönetilen 1998 yapımı “Hilary and Jackie / Paylaşılmayan Tutkular” filminde du Prè’nin hayat hikayesi anlatılıyordu. Senaryosu İngiliz Frank Cottrell Boyce’a ait film du Prè hakkında yazılan iki kitaptan esinleniyordu. Bu biyografilerden ilki sanatçının kız kardeşi Hilary ve erkek kardeşi Piers tarafından yazılan “A Genius in the Family / Ailedeki Dahi”, diğeriyse du Prè’nin eşi Barenboim’in desteğiyle çellist Elizabeth Watson’un yazdığı “Jacqueline du Prè”.
Filmde Jacqueline’i Emily Watson, Hilary’i Rachel Griffiths canlandırmıştı. İki dalda Oscar’a aday gösterilen film iki kız kardeş arasındaki kıskançlığı, Hillary’nin kardeşinin başarısı altında ezilmesini ve du Prè’nin
MS hastalığı döneminde kız kardeşinin kocası şef Christopher Finzi ile yaşadığı
-kız kardeşi Hilary’nin de bildiği- ilişkiyi de gözler önüne seriyordu.
Du Prè’nin eniştesi Christopher Finzi
ile 1971-1972 arasında süren ilişkisine karşılık, 1980’lerde Jacqueline du Prè’nin
eşi Daniel Barenboim, Rus piyanist Elena Bashkirova ile aşk yaşadı.





Yanlış anlama üzerine yazılan yazı ortalığı karıştırdı
Vatan gazetesinin köşe yazarları, eski karı-koca İclal Aydın ve Tuna Kiremitçi “gerginliği” bir yanlış anlamayla başladı. Kiremitçi geçtiğimiz çarşamba günkü köşesinde Jacqueline du Prè’den bahsettiği “Jacqueline ve Ben” başlıklı bir yazı yazdı. Yazıdaki “Jacqueline ve ben, sakin bir hayatı seçtik: Akşamları o çellosunu çalıyor, ben romanıma çalışıyorum. Kendisi, hayatımda gördüğüm en uyumlu hayat arkadaşı... Bir başkasıyla aynı evde yaşamak mümkünmüş meğer” cümleleri İclal Aydın’ı sinirlendirdi. Jacqueline du Prè’nin Kiremitçi’nin yeni sevgilisi olduğunu düşünen Aydın, eski eşine köşesinde yanıt verdi: “Hayatına giren her yeni kadına köşesinden güzelleme yazarken eskileri gömmeden, bir biçimde onları yeni hikayesinin altyapısı haline getirmeden de bunu başarabileceğini öğretmeli artık biri ona. Tuna’ya yani. ‘En sevdiğim kadın budur’ demenin daha şık, daha yakışıklı yolları vardır mutlaka...”
Aydın’ın bu yazısının gazetede yayımlanmasının ardından Kiremitçi Vatan gazetesinden ayrıldığını, internet sitesi medyatava.com’a gönderdiği istifa mektubuyla duyurdu.