Tekel harekete geçti

Geçtiğimiz hafta ise, Tekel birası, yeni sahiplerinin elinde yeni bir görünüme bürünmüş olarak tekrar aramıza döndü. Bu kez yeşil şişe gitmiş, çok eskilerde kullanılan kahverengi yüksek boyunlu şişe gelmişti. Logo aynıydı, tat da eskisinin çok benzeriydi, üstelik okside ve bulanık değildi. Birada arzulanan körpelik ve tazelik damakta hissediliyordu. Tekelin "Mey İçki" adını alan özelleşmiş alkollü içkiler bölümü, Yozgat Bira Fabrikasında adeta durma noktasına gelen üretimi artırmış, kaliteye de daha bir özen göstermişti.Tadım izlenimlerine gelince, önce doğal ve canlı bir köpük gözü okşuyordu. Biranın mayalanması sırasında oluşan doğal karbondioksit gazının kadeh çeperinde bıraktığı sıvanmaya, danteli andıran görünümü nedeniyle Avrupada "Brüksel danteli" deniyor. Fermantasyonu iyi yapılmayıp içine sonradan bolca karbondioksit basılan biralarda bu kalıcılık olmuyor. Tekel birasında, bardağın içi dantel gibi sıvanıyordu. Bira temiz ve taze aromalıydı. Şerbetçiotu eski Tekel biralarına nazaran biraz azaltılmıştı, o yüzden burukluğu daha azdı. Buruk biraları sevmeyeceği düşünülen günümüz gençliğinin damak beğenisi gözetilmişti anlaşılan. Karakteristiği çok güçlü olmasa da, pürüzsüz, temiz, rahat içimli bir biraydı karşımızdaki.Bu bira, belki 20-30 yıl öncesindeki Tekel birasının tiryakilerini tatmin etmeyebilir. Zira hem o biralar daha burukçaydı hem de tüketimi çoğu kez İstanbulda Bomonti Bira Bahçesi, Ankarada Atatürk Orman Çiftliğinin bahçeli lokantası gibi yerlerde yapılıyordu. Buralar bira fabrikalarının bahçeleri olduğundan, pastörize edilmemiş taze bira servise sunuluyor, bu da biranın lezzetini doyumsuz kılıyordu. Günümüz şartlarında Mey İçki küçük bira fabrikaları kurup bunların etrafında bira bahçeleri oluşturmadıkça, raf ömrü çok kısa olduğu için marketlere verilemeyecek bu güzellikte biralar tatma şansı yok... Efsanelerin yitip gitmesi ne kadar hüzün vericiyse, dirilip aramıza dönmeleri de bir o kadar mutluluk verici oluyor. Üretimine 1939da başlanmış olan Tekel Birası da günlük hayatımızdan çekilen efsanelerden biriydi. Gerçi son birkaç yıldır iri yeşil şişede zaman zaman bazı marketlerde gözüküyordu ama eski lezzetine yakın da olsa bu birada zaman zaman içenin canını sıkan durumlar olabiliyordu. Hafif bulanıktı bir kere. Gerçi bu, iyi biraseverler için bir sorun değildi, biranın az filtre edilerek içinde lezzet maddelerinin daha çok bırakıldığı anlamına geliyordu ama bira konusunda bu kadar uzman olmayan biraseverler için kötü puandı. Keza yine bazı partilerde biranın havayla temasından ileri gelen hafif bir oksidasyona rastlanıyor, bu da biraya bayat ve geçkin bir tat veriyordu. Tekel, biradaki bu atağının dışında, votkada da Bazooka adında yeni bir marka yarattı. 37.5 derece alkollü, temiz alkollü, hafif bibersi lezzetli bir votka bu. Piyasadaki ithal votkalardan aşağı kalır yanı yok. Tutup tutmayacağı ise, marka konumlandırmasındaki isabete ve yapılacak tanıtımların gücüne bağlı. Çok uzun yıllar aynı ürünleri üreten Tekel, yeni sahiplerinin yönetiminde marka yaratmaya yeni yeni başlarken, birdenbire bir Absolut efsanesi oluşturabilmesini beklemek haksızlık olur. Yine de herkesin markalaşma konusunda bolca konuştuğu ve fikrinin olduğu bugünlerde ben de birkaç yorum yapacak olursam, bu votka bana marka tutarlılığı açısından biraz zayıf geldi. Bazooka ismi, çok sert ve güçlü, bazuka gibi vuracak bir içki vaat ediyor. Ama diğer Tekel votkaları 40-45 dereceyken ve bunun adından dolayı 50 derece gibi daha sert alkollü olması beklenirken, Bazookanın alkolü daha da düşük! Tadı bazukalığa uygun bir bibersi yakıcılıkta ama alkol hafif. Şişe Tekelin votka ve cinde kullandığı sıradan şişe, sadece bir etiket farkıyla yeni marka diye ortaya çıkılması da biraz kolaycılık gibi.Şöyle ya da böyle, Tekelin yeni (veya yenilenmiş) ürünlerle sahaya girmesi, içki dünyamıza büyük renk, rekabet dolayısıyla da tüketiciye fayda getirecek. Bir de her bütçe açığında içkiye yeni vergi koyarak içenleri yolunacak kaz gibi gören hükümet olmasa... myalcin@turk.net Votkada da yeni bir marka