Lafı gevelemeye gerek yok. Eskişehirspor 73. dakikada ikinci golü atıncaya kadar en az dört net pozisyondan yararlanamamış, Trabzonspor ise o dakikaya dek kayda değer tek bir fırsat yaratamamıştı. Nasıl yaratsın ki? Hücumu çıkarken bu kadar çok pas hatası yapar, etkili gibi göründüğün ilk çeyrekte bile ceza sahası içine top indiremez, rakibin elini kolunu sallayarak orta alanı geçmesine izin verir, savunmanın arkasına atılan her uzun pas tehlikeye dönüşürse, bu takım nasıl maç kazansın ki? Bir atarsın 3 yersin, iki atarsın 5 yersin.
Kimse kusura bakmasın. Yanal’ın hücum futbolu felsefesi dün akşam Trabzon’da iflas etmiştir. Sadece bu mu? Bordo- mavili ekip şu anda ligin en kötü savunma yapan takımlarından da biri. Kalecisi, her hafta değişen dörtlü bloğu Trabzonspor’un adeta yumuşak karnı oldu. Bu krizi doğru okuyan her teknik direktör, dün olduğu gibi zorlanmadan kazanır.
Felaketin başlangıcı aslında Belkalem’in sakatlanıp çıkmasıydı. Yanal’ın bu anda oyuncu tercihi Waris olunca Trabzonspor orta sahası yol geçen hanına döndü. Medjani stopere geçince Waris- Soner- Constant gibi defansif yönü zayıf oyunculardan kurulu ikinci bölgede Eskişehirspor adeta cirit attı. Sissoko tek başına rakibin sol kanadını felç etti. Solda Erkan Zengin gününde olmamasına karşın son haftalarda inanılmaz bir düşüş gösteren Bosingwa’nın savunduğu kanadı çökertti. Sadece ilk yarıda kaleci İbrahim’in kurtardığı ve Mori’nin kaçırdıkları olmasa Eskişehirspor rakibin fişini çekebilir, ortaya tarihi bir skor çıkabilirdi.
Böyle bir yenilgiyi kaleci ve savunmaya yüklemek, giydiği formanın değerini anlayamayan ve hakkını veremeyen diğer oyuncuları mazur göstermez elbette. Trabzonspor Yanal’ın gelişiyle yakaladığı o ışığı çok kısa bir sürede kaybetti. Felaket aslında geliyorum diyordu, lakin Beşiktaş maçıyla başlayan çöküş, her hafta değişen kadro ve Yanal’ın arayışları süreci hızlandırdı.
Sahasında Eskişehirspor’a kaybederek zirve yarışına ortak olma hayallerini de mucizeye bırakan Trabzonspor’un bundan sonra işi çok zor. Ligde pek çok takım toparlanma dönemine girerken, bordo-mavili ekipte işe yeniden başlamak, beklentiler bu kadar yüksek iken gerçekten kolay değil. Ne diyelim, Yanal’ın ilk geldiği gün ile bugünkü düşünceleri arasında fark yoksa, umut fakirin ekmeğidir ve yemeye devam edebilirsiniz!
