Trabzonspor şu maçı gol yemeden bitirdiyse en önemli katkı Egemen-Song ikilisinindir. Çünkü ağır saha koşullarının maçın ilerleyen bölümlerinde Sivasspor için bir avantaj olacağı, Mehmet Yıldız ve Tum gibi fizik gücü yüksek oyuncularla gol şansını zorlayacağı belliydi.
Ancak son haftalarda sıkça eleştirdiğimiz Egemen ve Song’un cansiperane oyunu, bir tank gibi önüne geleni süpürmeyi alışkanlık haline getiren Mehmet Yıldız’a istediği vuruşları yapma şansı vermedi. Oyunda kaldığı sürede Trabzonspor seyircisini tahrik etmekten başka bir işlevi olmayan Balili’nin kenara alınmasının ardından o bölgede daha sık görünen Tum da, Yıldız ile aynı kaderi paylaşmaktan kurtulamadı. Rakibin önemli silahlarını susturan bordo-mavili ekip, skoru lehine çevirecek pozisyonları buldu ama Gökhan, Umut ve Selçuk’un son vuruşları yetersiz kaldı.
Tribünlere “ahh” dedirtecek en önemli anlar, ilk yarıda Selçuk’un, ikinci yarıda Umut’un altı pastan dışarı yolladığı iki top ve uzatma dakikalarında Gökhan’ın kafa vuruşunda meşin yuvarlağın ağlara giderken kaleci Petkoviç tarafından tokatlanmasıydı.
Trabzonspor orta alanı dün yine sıkıntılıydı. Çok pas hatası yapıldı. Selçuk’un sakatlığı nedeniyle gerçek performansından uzak olması, Colman gibi teknik bir oyuncunun ağır zeminden etkilenmesi, tüm yükü kaptan Hüseyin’in üzerine bıraktı. Cale özellikle ilk yarıda Abdurrahman’ın bindirmelerinde çaresiz kaldı.
Bu arada, birileri Yattara’ya artık Trabzonspor’da kaldığı gerçeğini hatırlatması gerekecek. Yoksa bu takım her maçta on kişi oynamaya mahkum kalacak demektir. Ona gösterilen tölerans insaf sınırlarını çoktan geçti bile.
Trabzon takipçilerinin puan yitirdiği haftada önemli bir avantajdan yararlanamadı. Oysa alınacak bir galibiyet ilk yarının kalan bölümü için daha rahat, dolayısıyla daha verimli olmasını sağlayabilirdi.
Buna rağmen kalan dört maçta benzer kazalara uğramazsa devre arası yapılacak takviyeler beklentileri de yükseltebilir.
Geçen sezonun ilk haftasında yaşanan olayların en çok etkileyeceğini düşündüğümüz bordo-mavili taraftarlar için de birkaç söz söylemeden geçmek haksızlık olur;
Trabzonspor taraftarı bu sezon müthiş renkli. Futbolculara enerji veriyor. Yaratıcılık had safhada. Futbol deyimiyle artık bireysel değil, takım oyunu sergiliyor. Bu değişim Trabzonspor’un ligdeki konumuyla doğrudan ilintili. Bunun gelenek haline gelmesi için de başarı şart.