Elinde yegâne kalan şey olan Türkiye Kupası’na şöyle yürekten bir kucaklama ile sarıldığını söyleyemeyeceğimiz bir karşılaşma sonrasında Galatasaray adını sekiz takım arasına yazdırarak çeyrek finale çıkmış oldu.
Türkiye Kupası her dönem Galatasaray’ın "geleneksel" kurtarıcı can simidi olmuştur. 14 yıllık şampiyonluk özlemi çektiği yıllarda sarı kırmızılı takım kupada kazandığı başarılarla adını gündemde tutmuştur. Derwall bile geldiği ilk sene Galatasaray’a bir kupa kazandırarak bir anlamda durumu idare etmiştir. Bu tarafından bakıldığında 2005 yılındaki finalde Fenerbahçe’yi yenerek kupaya uzanan Hagi’nin Galatasaray’ı son on yılda bu anlamdaki tek başarısını almıştır.
Aynı Hagi Fenerbahçe ve Bursaspor’un olmadığı, Beşiktaş ve Trabzonspor’dan birinin elenme ihtimalinin olduğu göz önünde bulundurulduğunda aynı başarıyı tekrar edebilir.
Edebilir mi? Bu kadro yeterli midir?
Sabri ve Serkan’ı aynı anda sahada görünce insan ister istemez bir şaşkınlık geçiriyor. İlk akla gelen sağ tarafta arka arkaya oynayacaklarını düşünmek oluyor. Ancak öyle olmadığını maç başlayınca anlıyorsunuz. Çünkü Serkan’ın önünde Aydın oynarken, Sabri göbekte ön libero bölgesini dolduruyordu. Sabri’nin yanında yeni transfer Culio, Misimoviç ile Elano karışımı bir çizgide oyunu kurmaya çalışırken, Arda sol kanatta kendine yer bulmuştu. Kazım da son adam olarak Galatasaray’ın gol umuduydu.
Galatasaray’ın bu kurgusundan organize tek bir atak gelişmezken hücum, futbolcuların bireysel becerilerine dayalı bir şekilde gelişiyor daha çok da uzaktan şutlarla rakip kalenin düşürülmesine çalışılıyordu. Ayhan, Culio ve Sabri sık sık ileri çıkarken Antalyasporlu futbolcuların orta sahada çok adam bulundurup hızlı atağa kalmasını engelleyen şey Galatasaray’ın defansının ağır adamlardan oluşan Antalyasporlu oyuncuları iyi marke etmesinden kaynaklanıyordu.
Cana’nın geriden olumlu top kullanması Galatasaray’a pozitif anlamda katkı sağlamıştır.
Necati adam eksilterek şut çekme özelliğine sahip olsa da topu ceza bölgesine götürmede fazlasıyla güçsüz kalıyordu. Aynı şekilde Djiehoua’nın da sahip olduğu bütün topları ezdiğini izledik. Mehmet Yılmaz takımdan kopuk tek başına oynar gibiydi. Antalyaspor’un defansta çok iyi kapandığını söyleyebiliriz.
Geçen hafta zayıf rakibi karşısında uzun süre zorlanmasına karşın son yarım saatte oynadığı takımın yorulmasından da yararlanarak sonuca gitmesini bilen sarı kırmızılılar bu sefer Süper Lig’in güçlü takımlarından Antalyaspor karşısında aynı taktiği uygulayacak ortam bulamadı. Hatta on kişi kalmasından sonra oldukça da zorlandı. Gol pozisyonu üretememesi de dikkat çeken bir diğer konuydu.
Hagi defansif takım kuruyor sürekli olarak. Sabri’nin orta sahada görev yapması da bunu tipik göstergesiydi. Ancak Aydın’la oynamaya çalışmasını, son on beş dakika içinde de Emre’yi sahaya sürmesinin olumlu olduğunu düşünüyorum.
Culio belli bir standardın üzerindeymiş gibi gözüküyor. Ancak fazlasıyla bireysel oyunu tercih ettiğini görüyoruz. Belki de kendisini göstermeye çalışıyor. Anlamak gerek.
Arda’nın süreye ihtiyacı var.
Kazım için bir şeyler söylemek o kadar erken ki; ligi beklemek gerekiyor. Görünen Hagi’nin onu santrafor olarak oynatacağı yönündedir. Kısa yoldan “olmaz” demenin doğru olmadığını düşünüyorum. Beklemeli ve sabretmeli.