GENÇ YETENEKLER ONDAN SORULUYOR

Hazal Kaya, Wilma Elles ve Aras Bulut İynemli gibi birçok ismi eğiten Çırak, “Herkes oyunculuk yapabilir ama bu onların oyuncu oldukları anlamına gelmez” diyor

‘Süper Baba’nın kariyerinizde ayrı bir yeri var dersek doğru olur mu?
Bu iş benim için oyunculuk eğitimimin yüksek lisansı gibiydi. Henüz 3. sınıftayken başlamış olduğum dizide okuldaki ustalarım dışında, o güne dek tiyatro, sinema ve televizyondan izlediğim birçok ustayla çalışma fırsatım oldu. Okuldaki çalışmaların bir tür uygulama alanı oldu benim için. Üstelik bu işin temel kültürünü de oradaki ustalarımdan aldığım için kendimi hep çok şanslı hissetmişimdir.

Unutamayacağınız bir anınız vardır mutlaka...
Olmaz olur mu, daha başladığım ilk gün benim için unutulmaz bir anıydı. Çekilecek ilk sahnemdi. İsmet Ay, Şevket Altuğ, Sümer Tilmaç hepsi o sahnede var. Sahne gereği Sümer Tilmaç’tan kaçıyorum, İsmet Ay’ın da içinde bulunduğu esnaf grubunun arkasına geçiyorum, Sümer Tilmaç’ın (patronum) azarlarına cevap vermeye çalışıyorum. Şevket Altuğ (Fiko) geliyor, patronu oradan götürüp beni bu durumdan kurtaracak. Sadece “Peki patron, tamam patron, ama patron” gibi muhteşem tiratlarım var. İlk çekimde tam girecekken, İsmet Ağabey’in beni dirseğiyle dürtmesiyle lafımı söyleyemeyip kalakaldım. Tüm reji ekibi, Sümer Ağabey ve İsmet Ay, “Bu ne biçim oyunculuk, sen nerede eğitim aldın?” diye köpürmeye başladı. Şevket Ağabey, “Olur canım, çocuk daha acemi” diye yatıştırmaya çalışsa da memnuniyetsizliği yüzünden okunuyor. Tunca Yönder bağırıyor; “Hadi bir daha çekiyoruz, topla kendini!” Yine benim lafıma geliniyor, İsmet Ay yine dürtüyor. Üçüncü ve dördüncü kez tekrarlandığında, korku, titreme, kasılma, öfke ve daha adını koyamadığım bir sürü duyguyu bir anda yaşıyorum. Öyle bir hale gelmişim ki, ağladım ağlayacağım. Şevket Ağabey dayanamayıp kahkahayı basıyor. Bütün set gülmekten yerlerde. Ardından setten birileri hoş geldin pastasını getiriyor. Meğer her gelen yeni oyuncuya bu tür şakalar yapılırmış.

Onlarca oyuncuyu eğitti

Birçok dizi ve filmde rol almanızın yanı sıra, oyuncu koçluğu da yapıyorsunuz...
Mezun olduktan sonra pantomim hocalığı yapmaya başladığım dönemde, konservatuara hazırlanan birçok öğrenciyle çalıştım. Bu bana ayrı bir zevk vermeye başlamıştı. Zamanla kısa metrajlı filmler aldı bunun yerini. Birçok üniversitenin final ve bitirme projelerinde yaklaşık 200 kadar kısa metrajda oynadım. Bu süreç ister istemez sektöre yönetmen yetiştiren farklı yapıları özümsememe sebep oldu.

Ardından Ekol Drama’da Ayla Algan’nın çocuklara yönelik kamera önü oyunculuk sınıfları açtırmasıyla kendi eğitim metodumu yapılandırmaya başladım. Ekol Drama’dan ayrıldıktan sonra kurduğum atölyemde yetişmiş çocuk oyuncularımın tümünün Çağan Irmak’ın ‘Ulak’ filminde oynaması dikkatleri üzerime çekti. Hemen ardından benden ders alan yetişkin oyuncuların başarılarıyla sadece çocuklar için değil yetişkinler için de koçluk yapmaya başladım.

Kimleri sayabilirsiniz?
Birçok genç oyuncunun sektördeki adımlarına katkıda bulundum. Hazal Kaya, Yağız Atakan Savaş, Zeynep Deniz Özbay, Adnan Mert Trenova, Efe Karaman, Çağatay Çatal, Hakan Gürbey, Gülşah Fırıncıoğlu bir çırpıda sayabileceğim ilk öğrencilerden. Oyuncu koçluğuyla başlamış uzun süreli öğrencilerim de var. Aras Bulut İynemli, Barış Akan, Cansu Tosun, Keremcem, Emir Berke Zincidi, Nisa Melis Telli, Eslem Akar ilk solukta sayabileceklerim. Türkü Turan’dan Wilma Elles’e, Fatma Toptaş’tan Neslihan Atagül’e daha pek çok isim var. Son dönemde sektöre yeni adım atanlar arasındaysa, Yiğit Kirazcı, Ersel Şibil, Tolga Çıklaçiftçi, Ayşegül Aydın, Gizem Özmen, Evrim Kaynak ve Cem Tek’i sayabiliriz.

“Herkes bu renkli dünyanın içinde olmak istiyor”
Günümüzde oyunculuğa olan ilginin arttığını söylemek doğru olur mu?
Tabii ki doğru. Onlarca dizi, ister istemez oyunculuk mesleğinin görünürlüğünü artırdı. Bir zamanlar hor görülen oyunculuk, günümüzün en popüler mesleği haline geldi. Artık herkes o renkli dünyanın içinde olmak istiyor.

Eğitim alan her kişi oyuncu olabilir mi peki?
İşte tam burada oyunculuk yapmakla, oyuncu olma arasındaki fark ortaya çıkıyor. Herkes bir yerlerde oyunculuk yapabilir ama bu onların birer oyuncu oldukları anlamına gelmez.
Benim gitar çalmamın gitarist olduğum anlamına gelmediği gibi. Anlamadığım bir şey var; niye herkes doktor, mühendis, pilot olamayacağını düşünüyor da sanatçı olabileceğini düşünüyor? Sizce herkes her şey olabilir mi ?

Yeni projeleriniz var mı?
Yönetmenliğini Altan Dönmez’in yaptığı ‘Taş Mektep’ filminde rol aldım. Şu anda vizyonda. Henüz değerlendirme aşamasında olduğum dizi projeleri de var.

ATÖLYEDEN ODA TiYATROSUNA

3MOTA Oyunculuk Atölyesi nedir?
3Mota Ümit Çırak Modern Oyunculuk Teknikleri Atölyesi, her şeyden önce bir kurs değil. Aradaki fark, kurslarda sabit bilginin aktarımı söz konusuyken, atölyede araştırma, deneme ve üretme kültürünün olması. Ortak paydada buluştuğumuz Ahmet Cemal, Çağatay Çatal, Ayşegül Aydın, Senem Oluz, Pınar Dikbaş’la temel oyunculuk, kamera önü oyunculuğu ve çocuk drama sınıflarıyla çalışmalarımıza devam ediyoruz.

Biraz da 3MOTA Oyuncuları ve Sahne3’ten bahseder misiniz?
3MOTA Oyuncuları, gerek atölye bünyesinde yetişmiş, gerekse farklı oyunculuk disiplinlerinden gelen oyunculardan oluşuyor. Sahne3’se, oda tiyatromuzun adı. Stefan Tsanev’in yazdığı, Hüseyin Mevsim’in çevirdiği ‘Jeanne d’Arc’ın Öteki Ölümü’ adlı oyunu sahneliyoruz. Ben yönettim. Atölye oyuncularımızdan Ayşegül Aydın ve Tolga Çıklaçiftçi’yle oynuyoruz. Martta da devam etmek üzere her cumartesi saat 20.30’da sahnedeyiz. Halen provalarını sürdürdüğümüz, yönetmenliğini yine benim üstlendiğim Ahmet Cemal’in ‘Ben Nâzım Yaşarken ve Ölürken’ oyununuyla da prömiyer yapacağız.