Farklı şehirler, farklı branşların üssü olmalı

Türkiye’de aileler yaz dönemi geldiğinde erkek çocuklarını koştura koştura futbola yazdırır. Neden mi? Başarırsa iyi para vardır...

Sonra ne mi olur? Yüz binlerce çocuk, yaz döneminde çeşitli futbol okullarında eğitim görür, içlerinden en fazla birkaç yüzü devam eder ve hayal edilen paraları da yalnızca birkaçı kazanır. Yani 100 binde bir ihtimal!

***

Peki bu kadar düşük bir ihtimalin kapısında böylesine bir kuyruk varken, biraz disiplinli çalışma ve biraz da yetenekle milli takımlara çok daha hızlı tırmanılacak diğer sporlara ilgi neden yerlerde? Neden amatör branş diye küçümseniyor? Yanıtı basit: parası az.

Bugün olimpiyatlardaki spor dallarına şöyle bir bakın. Futbol dışında bir dünya branş olsa da, başarılı ya da en azından iddialı olduklarımız bir elin parmaklarını geçmiyor. Hatta bir elin parmaklarına varmıyor bile! Açık söylemek gerekirse, sonunda maddi bir mükâfat olmayan hiçbir şeye gençlerin ömrünü vakfetmesini bekleyemeyiz.

***

Düşünsenize; üniversiteye kadar spor ile okulu bir arada götürme gibi zor bir görev, sonra kazanılabilirse bir BESYO ve finalde muhtemelen beden eğitimi öğretmenliğiyle nihayete varan bir kariyer.... Peki madalya nerede? Madalya ABD’li, Çinli, İngiliz sporcunun boynunda!

İş salonda değil!

Çok lüks spor salonları yaparak bir arpa boyu yol alamayız. Salonların içi granit değil de mermer kaplama olduğu zaman sadece orayı inşa edenin cebini doldururuz hepsi bu! Bakın Yunanistan da, Brezilya da yaz olimpiyatlarını düzenledikten sonra bütçe açığını kapatabilmiş değil. Demek ki iş salonda değil.

Biz çocuk yaşta spora başlayan bireylerimize, alanlarına yönelik bir eğitim programı çıkarabiliyor muyuz? Hayır. Onların bu spordan keyif alacakları paralar kazanma imkânı var mı? Hayır.

Bu çocuklar Don Kişot mu, tek başına yel değirmenleriyle savaşsın!

Teniste birkaç gün önce başlayan ve sezonun son Grand Slam turnuvası olan ABD Açık, toplam 57 milyon dolar dağıtıyor! Türkiye’de bunun 57’de birini, 57 sporcuyu yan yana koysak ortaya bu para çıkmaz. Bu arada, turnuvaya katılan üç Türk sporcumuzun ön elemede elendiğini de es geçmeyelim.

Sözün özü şu ki, çeşitli şehirler farklı sporlar için üs haline getirilecek. İzmir’de falanca spor, Niğde’de başka bir spor, Diyarbakır’da bir diğer spor dalı... Seçilen şehirlerde bir branşın üssü haline gelmiş bir okul olacak ki, başarı gelsin. Yoksa altın varaklı spor salonlarımızda anca uluslararası turnuvada misafir ağırlar, konser ve parti kurultayı düzenleriz.

Madalya mı? Kemeraltı’nda 15 liradan bastırır, takarız işte!