Tekstil emeklisi: İş olursa çalışırım

Pamukkale Üniversitesi Öğretim Üyesi Dr. Nagihan Durusoy Öztepe, “Mavi Yakalıların Emeklilik Beklentileri ve Emeklilik Sonrası Deneyimleri konusunda yapılan araştırmada emeklilik döneminde karşılaşılabilecek sorunların iş yaşamından ayrılma, toplumsal ilişkiler, sağlık durumu, gelirin azalması ve aile yaşamı ile ilgili sorunlar olarak ağırlık gösterdiğini söyledi.

Araştırmanın tekstil sektöründe çalışan 50 yaş ve üzeri 10 kişi ile tekstil sektöründen emekli olmuş 10 çalışan olmak üzere 20 kişiyi kapsadığını belirten Öztepe, emeklilerin büyük oranda maaşlarının yetmeyeceği düşüncesiyle hareket ettiğini ve çalışmak istediklerini söyledi.

Öztepe, emeklilerin endişelerinin emeklilikte yoksulluk riski korkusu, emeklilik sonrası yeniden çalışma yaşamına girme endişesi, dışlanma ve yaşa dayalı ayrımcılık olduğunu ifade etti.

Tekstil sektöründe emekli denilince Türkiye genelinde genellikle yine çalışan insanlar olduğunu vurgulayan Öztepe, “Çünkü o ekonomi ve o paranın yetmeyeceğini üç aşağı beş yukarı hepimiz de biliyoruz” dediklerini kaydetti.

‘Her şey para’

Bir çalışanın, “Emekli olup da kendine iş bulamayan insan ıskartaya çıkmıştır. Beyinsel olarak” dediğini aktaran Nagihan Durusoy Öztepe, emeklilikte yeni bir uğraşının bulunup bulunmamasının temel kaygılardan biri olduğunu söyledi.

Öztepe, emeklilerin endişelerine ilişkin olarak şöyle konuştuklarını ifade etti:

“Benim kayınbabam da emekli oldu, hemen 3-5 tane koyun aldı, onlarla uğraşıyor. En azından bir şeyle uğraşmalı. Uğraşmadan kilo alıyor, otomatikman sağım ağrıyor solum ağrıyor diyor. Emeklilik de çalışmak da çok güzel. Emeklilik yani, herkes ah bir emekli olsam şunu yapsam bunu yapsam hayalinde. O, emeklilik demek. Ama yaşın ilerlediği için bazı hastalıklar ortaya çıkıyor. Normalde hani ben emekli olayım bir köşeye çekileyim gideyim tatil yapayım. O para yok zaten, sonuçta değişen bir şey de olmuyor.”

Maaş az, kurtarmaz...

Pamukkale Üniversitesi Öğretim Üyesi Dr. Nagihan Durusoy Öztepe, emeklilerin ilginç ifadelerini şöyle özetledi:

Tabii ki evde oturmak iyi ama böyle de evde boş boş yani kendimi yiyecekten alamıyorum. Düşünebiliyor musun? Hiç durmadan canım sıkılıyor, bir şeyler yemeyeyim diye o kadar uğraşıyorum, bir şeyle uğraşmak daha iyi.

Emeklilik özgürlük, en azından iş korkusu yok, işten çıkarılma korkusu yok. Belli bir seviyede gelirin var, aylık gelirin belli. Çalışırken yani patronun iki dudağının arasındasın.

Önceleri çok sevinçliydik tabi. Ama şimdiler de bir şey yok. En azından devlet memuru olmadığımız için kesin bir aylığımız var dedik. O da tabi aldığımız aylık belli. İlerleyen zamanlar da memnuniyetimiz kalktı. Aldığımız aylık yetmez oldu.

Emeklilik öbür tarafa bilet kesildi demektir.

Hiçbir sorun olmadı, günlük ev işlerini yaptım. Sonra çocuklar var. Konu komşu derken öyle sonra emeklilik oldu sonra hastalıklar oldu. Şu anda kendim de rahatsızım hastayım.

Aldığın maaş belli. Asgari ücret 2 bin lira emekli maaşı 1200 lira arada çok uçurum var.

İşte ne güzel emekli oldun yan gel yat. Keşke ben de olsaydım. Ama onların dediği gibi olmuyor. Emekli oldun niye çalışıyorsun diyorlar. Doymuyor diyorlar. Nereye götüreceksin diyorlar. Sanki para var da biz götüreceğiz.