İstediğimiz tek şey empati!
03.12.2019 - 07:50 | Son Güncellenme:
OĞUZ YETER - İSTANBUL
Beş yaşında kollarını tarım makinesine kaptıran Ayşe Işık tam 14 yıldır ayağıyla resim yapıyor. Şimdiye kadar 34 sergi açan ve üstüne de yaşamını anlatan bir kitap yazan Işık, “Tek isteğimiz empati, o zaman insanlar bizi daha iyi anlar” diyor
Küçük yaşta geçirdiği kaza sonrası iki kolunu da kaybeden Ayşe Işık, 14 yıldır engelini ayağıyla resim yaparak aştı. Bu güne kadar 34 sergiye imza atan Işık, bir de yaşamını anlatan kitap yazdı. Işık, “Biz aslında engelli değiliz, bize engel olan insanlar. İstediğimiz tek şey empati. İnsanlar kendilerini engellilerin yerine koyarsa bizleri daha iyi anlarlar. Hala toplu taşımada yer vermeyen, bize acıyarak bakanlar var” diyor ve ekliyor: “Kendimi resim sanatına adadım. Böylelikle özgüvenim yerine geldi.”
‘Annem öğretti’
Kollarını kaybettikten sonra hayatın daha da zor olduğunu belirten Işık şöyle konuştu, “Beş yaşında tarım makinesine kaptırdım kollarımı. Bu kazada iki kolumu da kaybettim. Daha çocuk yaştaydım ve bir yıl sonra okula başlayacaktım. Çok kötü günler geçirdim. Annem bir gün evde yoktu evde tektim, o gün boyunca hiç yemek yiyemedim. Eve gelen anneme aç olduğumu yemek yiyemediğimi söyleyince annem de ‘bu böyle olmaz deyip’ ayaklarımı kullanmayı öğretti. Ayaklarımı kullanmam için kalem, kaşık tutturdu sürekli ve buna alışmamı sağladı. Bunu başardım ve okula başladım.”
‘Resme meraklıydım’
Küçük yaşlarda resme merakı başladığını ifada eden Işık, “Adıyaman’da yaşadığımız yerde hiç engelli arkadaşım yoktu, kendimi yalnız hissediyordum. Ben 18 yaşındayken İstanbul’a geldik. İstanbul’da liseye devam ederken içimde hep resim yapma merakı vardı. Resim hocasıyla tanıştım ve resim yapmaya başladım. Altı ay boyunca resim yaptım sonrasında da sergimi açtım. Resimlerde genellikle doğa ve soyut çalışmalar yapsam da kendimden de bir şeyler ekliyorum. Şu ana kadar 34 sergim ve bir de hayatımı yazdığım kitabım var” ifadelerini kullandı.
‘Eğitim ailede başlar’
Engellilerin eğitiminin ailede başladığını söyleyen Işık “Aileye fazlaca görev düşüyor. Bazı ailelerimiz engelli çocuklarından utanıyor, sokağa çıkarmak istemiyor, evinde saklıyor. Biz kendimiz böyle olmayı istemezdik. Bu yüzden ailelerimizin bu konuda duyarlı olmasını istiyorum. İnsanların duyarlı olmasını, bize acımak yerine yardımcı olmasını istiyorum. Ailelerin çocuklarına destek olmalarını istiyorum, en büyük destek, ailedir. Başarılı olan arkadaşlarımız topluma örnek oluyor.”
