Kan, ter, gözyaşı ve Tudor

Ufuk Aslan/Skorer (Haber-Yorum)

Hırvat teknik adam, Alanyaspor maçı sonrası basın toplantısı için salona giriş yaptığı andan itibaren kendi kendine söyleniyordu, öfkesi her halinden belliydi. Yerine oturduktan sonra da adeta yemin etmiş gibi ona göre kaybettikleri zamanki çoğunluğa ulaşmayan bir avuç gazeteciyi tabir-i caizse 'boyadı'. Belli ki Başakşehir ve Trabzonspor maçları hocayı oldukça yıpratmış ve futbol kamuoyundaki yorumlar hırpalamış, ancak Alanyaspor galibiyeti de rahat bir nefes aldırmış ve biraz da öz güvenle karşımıza geçip içinden ne geliyorsa söyledi.

Peki basın mensupları olarak bizler bunu hak ettik mi? Hem hak ettik, hem hak etmedik diyebilirim. Sonuçta Tudor'un da birine patlaması gerekiyordu. Benim de katıldığım üzere onun yerinde başkası olsa, medyanın daha 'tuttuğu' biri; ezeli rakiplerinin önünde götürdüğü şampiyonluk mücadelesine başkası mazhar olsaydı, çoktan 'şampiyonluk naraları' atılıyor olurdu. Belki de haklı, üzerine çok gidiliyor, Tudor'a sorulan soruların hiçbiri Aykut Kocaman ya da Şenol Güneş'e sorulmadı. Ancak hocanın üstünde kara bulutlar çoğaldı ve inanılmaz bir baskı hissediyor. Bunu dün net bir şekilde gördük. Ancak ve ancak psikolojik anlamda sağlam durabilirse bu krizden çıkabilir.

Bunun bir de derbi boyutu var. Alanyaspor galibiyeti derbi öncesi moral mi, moralsizlik olarak mı yansımış olacak göreceğiz. Ancak zirveye çıkılan yolda daha fazla kan, ter ve gözyaşı lazım. Bunun yanında da daha sakin olması ve oyuncularına da bu olumsuz enerjiyi yansıtmaması lazım. Eğer aksi bir durum olursa, son şampiyon Beşiktaş'ı bile gölgede bırakan imajını yerle bir eder ve sonuçlar hem kendisi hem Galatasaray için ağır olur.