Sokaktan şampiyonluğa

Bundan altı yıl önce Zeytinburnu Belediyesi, Özgürlük Parkı’na bir mobil buz pisti kurdu. Hem ilgiyi artırmak hem de sosyal bir proje oluşturmak için “Doğaya destek sizden buz pateni biletiniz bizden” sloganı benimsendi. İnsanlar geri dönüştürülebilir atıkları getirip buz pateniyle ücretsiz kayma fırsatı yakaladı. Fakat buz pisti, daha sonra aralarında madde bağımlılarının da bulunduğu çocuklardan zarar görmeye başladı. Bunu gören yetkililerin aklına bu çocuklardan bir buz hokeyi takımı kurma fikri geldi.

Adeta sokaktan kurulan takım üç ay çalıştı, ilk maçını 37-1 kaybetti. Aradan geçen yıllar içerisinde çok şey değişti. Artık 37 yemiyor, 37 atıyorlar. Zamanla profesyonelleşen, transferler yapan hatta Ukrayna’dan, Kanada’dan da oyuncu getiren Zeytinburnu Belediyesi Buz Hokeyi Takımı, geçen sezonu Türkiye Ligi’nde şampiyon olarak tamamladı. Bu sene de Avrupa’da zorlu rakibi Bulgaristan’ı yenerek grup şampiyonu oldu.

Zeytinburnu Belediyesi Spor Kulübü Başkanı Halit Albayrak, sokaktan gelen çocuklar için “Zeytinburnu Belediyesi Spor Kulübü kimlik kartlarını verdik kendilerine. Bu durum bir benlik kattı onlara. Sosyal medyadaki tüm hesaplarında artık mesleklerini sporcu olarak yazıyorlar” diyor. En küçükleri 16, en büyükleri ise 32 yaşında. Aralarında üniversite öğrencisi de var, beden öğretmeni de. Ayın 19’unda turnuvaya kaldıkları yerden devam etmek için İspanya’ya gidecekler. Yolculuk öncesi buluştuğumuz takım oyuncularıyla başarı hikayelerini konuştuk.

“Polislerin arkadaşlarımı içeri aldıkları oluyordu”

Barış Coşkun

25 yıldır buz pateni yapıyorum. Aşağı yukarı 12 senedir de buz hokeyi oynuyorum. Takımın en eskisi benim. Antrenör olarak başladım şimdi hem antrenör yardımcılığı yapıyorum hem de takımda oyuncuyum. Masalsı bir hikaye gibi geliyor insanlara ama ben her anında vardım ve aslında çok zorluklar yaşadık. Polislerin çalıştırdığım takım arkadaşlarımı “Siz ne yapıyorsunuz burada” deyip içeri aldıkları bile oldu.

İstanbul ve köyleri dışında hiçbir yer görmeyen bu arkadaşlarım şimdi Avrupa’da birçok ülke geziyor ve Türkiye’yi başarıyla temsil ediyor. Biz burada birbirimize takım ruhunun ne olduğunu, paylaşmanın ne demek olduğunu öğrettik. Birbirimize inandık ve güvendik. Bununla birlikte başarı da geldi ve Avrupa grup şampiyonu olduk.

“Beni buz pistinde keşfettiler”

Enes Gültaş

Takımın en küçüğü benim. 16 yaşındayım, liseye gidiyorum. Okul çıkışları antrenmana geliyorum. Hayatım okul ve buz hokeyi arasında geçiyor. Çok yorucu olsa da severek yaptığım için zorlandığımı söyleyemem. Ben 10 yaşındayken Zeytinburnu Özgürlük Parkı’nda bir buz pisti açılmıştı ve yetenekli çocukları seçiyorlardı. Barış Coşkun o zaman antrenörümüzdü beni de o seçmişti.

Şimdi o seçmelerden takımda kalan üç kişiyiz, diğerlerinin hepsi milli sporcu ve yabancı oyuncular da var. Onlarla birlikte oynamak bizler için büyük mutluluk ve şans. Çok yetenekli sporcularla birlikte ülkemizi temsil ediyoruz. Okulumu bitirdikten sonra da bu sporu yapmaya devam edeceğim.

“Hepimizin başka mesleği var”

Gökhun Öztürk

98 yılından beri buz hokeyi oynuyorum. Üç sezondur Zeytinburnu Belediye Spor’dayım. Bu takımda olduğum için çok mutlu ve onurluyum. En çok Bulgaristan takımından korkuyorduk. Geçen sene son maçımızda onlara yenilmiştik. Bu sene de çok kısa bir kamp sonrası maçlara çıkabildik ama başarılı olduk. Sadece buz hokeyi oynayarak hayatımızı idame ettiremediğimiz için hepimiz başka şeylerle meşgulüz. Mesela ben beden eğitimi öğretmeniyim. Bir öğretmen arkadaşımız daha var. Bir arkadaşımızın mağazası var. Aramızda lisede ve üniversitede okuyan arkadaşlarımız da var. Sıkı bir kamp süreci bu yüzden pek mümkün olmuyor ama elimizden gelen fedakarlığı gösteriyoruz. Sabah 7’de kalkıp okula gidiyorum. 9’da derse başlıyoruz. Okul çıkışı, akşam İstanbul trafiğinde buraya gelip o yorgunluğun üzerine antrenman yapıyoruz. Umuyoruz ki ileride buz hokeyi sporcuları da futbolcu ve basketbolcular gibi geçinebilecekleri parayı bu spordan kazanacak.

“Gençlerin buluşmasından doğan başarı öyküsü”

Murat Aydın
(Zeytinburnu Belediye Başkanı)

Bir çevre projesi olarak başladık aslında. “Doğaya destek sizden buz pateni biletiniz bizden” diye bir sloganımız vardı. Geri dönüşüm konusunda bir farkındalık oluşturmak istiyorduk. Mobil buz pisti kurduk. Geri dönüşüme uygun bir atık getiren gençler eğitmenler eşliğinde kaymayı öğreniyorlardı. Bir gün zabıta müdürü geldi ve “Başkanım, güvenlikle ilgili sıkıntı yaşıyoruz. Çadıra zarar veriyorlar. Gençler, küçük çocukların kaymasını engelliyor, rahatsızlık veriyorlar” dedi. O halde dedik o problemli gençler, bu çadırın ve pistin güvenliğinden sorumlu olsunlar, o zaman zarar vermek yerine sahip çıkarlar. Ve onların kaymaları için de özel bir seans oluşturduk.

Her şey yolunda gidince bu gençlerin yapılarının buz hokeyi oynamaya müsait olduğunu gördüm ve bir kulüp kurmaya karar verdim. 2010 yılında kulübü kurduk ve federasyonu arayıp bizi lige almalarını söyledim. “Bölgesel lig var ama bu sezon zor” dediler. “Olur mu olmaz mı” derken biz o sezon lige katıldık. İlk maçımızda 37 sayı yedik. Devre arasında soyunma odasına girdim ve “Ne olur gençler bir sayı atın, galip sizsiniz” dedim. 37’ye 1 maçı kaybettik ama aslında kazandık. Daha sonra kulübümüze üniversite öğrencilerini ve yıldız oyuncuları da dahil ettik. Geçtiğimiz sezon Avrupa’da grup ikincisiydik, bu sene Türkiye’ye 35 yıl sonra en üst başarıyı kazandırdık ve Avrupa grup şampiyonu olduk. Sokaktan gelen gençlerle üniversiteden gelen gençlerin bir araya geldiğinde neler yapabileceğini gösteren bir başarı öyküsü aslında bu.