Hain zelzele

Erdoğan Şenay


       Ülkemizin başına gelen korkunç deprem felaketinin acılarını bakalım nasıl ve ne kadar bir zaman dilimi içinde sarıp sarmalayabileceğiz...?
       Yaşadığımız yılların bu en büyük acısı önünde metin olmak ve belki de herşeye yepyeni düşüncelerle başlamak gerekiyor önümüzdeki yüzyıl ve de arkamızdan gelen gepegenç bir Türkiye adına... Yeni kuşaklara Türkiye'nin niçin geri kalmışlık içinde çırpınıp durduğunu teknik tariflerle anlatmak adına umarız önemli bir dönemeç noktası olur şu olağanüstü zelzele.
       Devlet kasalarını soyarak bugünlere gelmiş siyasetçi - müteahhit ve bürokrat ilişkileri tartışmasız binlerce ölünün gerçek azrailleridir... Bisküvi gibi kırılıp yolları kapatan beton otoban panellerinin yapılıp yerlerine takılması daha 5-6 yıllık maziye sahip bu ülkede... Ya iskambil kağıtları gibi devrilip insanlara mezar olan binaların hayasız müteahhitleri kimlerdir...? Bu binalara imar ve iskan izni imzalayıp rüşveti kapanların isim listelerini ülke olarak öğrenemeyecek miyiz hiçbir zaman...? Şu anda Gölcük'teki askeri tesislerde amirallerinden erine kadar yüzün üstünde askerimiz göçük altındadır... Kimdir bu tesisleri yapan firmalar ve de anlı şanlı sahipleri...? Binaların kabul belgeleri altında hangi teknik makamların imzası bulunmaktadır...? Ülkemizin en saygın kurumu olmasıyla övündüğümüz TSK şu andaki olağanüstü kurtarma gayretlerinin ertesinde konuya açıklamalar getirebilecek midir bakalım...?
       Alev alev yanmakta olan Tüpraş'taki çaresizlik önünde Türkiye'nin bir kez değil bin kez düşünmesi gerekmez mi...? Petrol denen en yanıcı ürünün elde edilen yan çeşitlerini işleyen, depolayan ve de ülkeye dağıtan bir kurumun hampetrol depolarında başlayan yangın karşısında günlerce seyirci kalışı hangi geçerli mazeretlerle izah edilebilir ki...? Kişi başına milli gelir hasılatı yılda 15 bin doları bulan Almanya - Fransa gibi ülkelerdeki fiyatlarla Türkiye'de akaryakıt satanlar bu facia sonrasında halkının önüne hangi suratlarla çıkabileceklerdir...? Ayrıca biz 20 milyonluk bir Türkiye iken ne kadar da mutluyduk yarabbim... Dolar 1 TL. ile eşit alıp satım gücünü taşır, tramvayların içi mis gibi kokar, planton dediğimiz tramvay denetçileri general gibi cakalı ve tertemiz kıyafetlerle görev yaparlar, en önemlisi emekli subayların başkanlığındaki sivil savunma örgütleri senede en az 2-3 kez mahalle halkları ile bütünleşir ve de örgüt görevlilerinin yurt içindeki provalarını yaparlardı disiplin içinde...
       Şimdilerde neredeler en azından bu sivil savunma sorumluları...?
       Galiba kaybettiğimiz değerlerin en başında disiplin geliyor... Siyasetten spora kadar herşeyde bir laçkalık, bir laubalilik ve bir ukalalık kol geziyor bu canım ülkede... Halbuki derhal yeniden disipline sarılıp artık kokuşmuş hale gelmiş ve de bütün kötülüklerin temel taşı olan beş bine yakın kanun hurdalığını bir hukuk devrimi yaratarak bir yenileyebilsek... Kamu bankaları başta olmak üzere özelleştirmeyi, hırsızlık kapısı yapıp tahkimlere gitmeden elden çıkarmayı dış ve iç borçları tasviye etmeyi bir becerebilsek... İşte o zaman siyaset avanta kapısı olmaktan çıkacak ve her yerde varolan çete siyasetçi ilişkileri iğne yemiş balon haline gelip pörsüyüverecektir.
       Yoksa bu operasyonları yapmadan suratındaki bütün rötuş makyajları üstüne başına dökülen ve de dünya nezdinde hızla sevimsizleşen bu güzel ülkeyi nasıl "teknik devlet" haline dönüştürebiliriz ki... Dileriz "hain zelzele" Türkiye'nin gerçeğe dönüş gongu olur da koalisyon hükümeti olmasına rağmen gece gündüz çalışan şu meclis Türkiye'nin teknik ve saydam bir devlete doğru yol almasına sağlam köprüler kurarlar.