Ülkemizde birkaç sezonda bir sansasyonel transferler yapılır. Bu transferler sırasında bazen iki üç büyük kulübümüz karşı karşıya gelir, günlerce medya konuyu takip eder, taraftarlar da acaba kime imza atacak diye merak içinde bekler.
Önceki sezon transferin merkezindeki oyuncu Mehmet Topuz’du.
Bu oyuncu için Fenerbahçe ve Beşiktaş kıyasıya rekabet içine girdiler. Futbolcunun her iki takımın formasıyla fotoğrafları yayınlandı.
Sonra Fenerbahçe bu oyuncuyu en üst düzeyde temsille gidip Kayseri’den getirdi, imza attırdı.
Müthiş bir transfer ücreti ödendi.
Yine bundan birkaç sene önce Beşiktaş Tabata için Gaziantepspor’a o gün için yüksek denilebilecek bir transfer parası verdi.
Beşiktaş’ın bugün geldiği yer itibarıyla bu transferlerin sonuçları ortadadır. Ayrıca Tabata’nın da nerede olduğunu çok da iyi bilmiyoruz. Gündemden çıkalı çok oldu.
Geçen hafta Galatasaray üst üste üç transfer yaptı.
Önce Hamit Altıntop ismini duyduk; bu futbolcunun Fenerbahçe ile görüştüğü hatta anlaştığı haberleri yazılıp, konuşuluyordu.
Hatta Hamit’in 2008’deki finallerde Fatih Terim’le yaşadığı polemik yüzünden transferin yönünü belirlemede etkili olacağı da hesaplar arasındaydı.
Ancak Hamit Galatasaray’ı ve Fatih Terim’i tercih ettiğini söyledi.
Belki bonservis olarak değil ama oyuncuya ödenecek ücret bakımından çok yüksek maliyetli bir transfer olduğunu not ediyoruz.
Hemen peşinden Burak Yılmaz ismi vitrine çıktı.
Başkan’ın oyuncusunu Lokomotif Moskova’ya verdiğini açıklamasından birkaç gün sonra, Burak’ın Trabzonspor’la sözleşmesinde yazan bir maddeye dayanılarak bonservis bedelinin federasyona yatırılmasından sonra Galatasaray’a transfer olması öncelikle Trabzonspor camiasında şok etkisi yarattı.
Ve geçtiğimiz sezon ortasından bu yana Kayserispor’la çok önemli sorunlar yaşanmasına neden olan Amrabat transferi…
Amrabat transferinin bonservis maliyetinin en az 8 milyon Euro olduğunu biliyoruz. Bu Fas futbolunda bir futbolcuya ödenene en yüksek bedel olması bakımından da önemlidir.
Bu üç futbolcu için ödeyeceği para toplamda 50-60 milyon Euroları bulacaktır.
Galatasaray’ın ekonomik durumunun bu transferleri gerçekleştirmede uygun olup olmadığı özellikle Beşiktaş’ın yaşadığı sorunlar merkezinde çok önemlidir.
Geçen sene mali kongresinde ibra edilmemiş bir yönetimin devrilmesinin üzerinden sadece bir sene geçmiştir.
Dünyanın hiçbir yerinde hiçbir şirket bu kadar kısa sürede kendisini toparlayamaz.
Üstelik yüksek maliyetli oyuncu transferlerinin hem ülkemizde hem de Avrupa’daki durumları ortadadır.
Galatasaray’ın geçen seneki transfer politikası ile bu sezon arasında Himalayalar kadar fark vardır.
Geçtiğimiz sezon bonservisi elinde olan düşük maliyetli oyuncuları kadrosuna katmıştı. Ayrıca alınan oyuncuların neredeyse tamamı ihtiyaç duyulan bölgelere aitti.
Oysa bu sezon takım içindeki dengeleri de alt üst edecek ve Amrabat’ı bir kenara koyarsak zaten dolu olan pozisyonlara oyuncu transferleri gerçekleştirildi.
Açıkçası bu modelin futbolumuz için doğru da olmadığını düşünüyorum.
Fatih Terim’in geçen sezon yaptığı en iyi işlerden biri Semih, Emre ve Aydın isimli üç genç futbolcuyu takıma kazandırmak olmuştu.
Omurgası yerleşmiş bir takımda genç futbolculardan yepyeni bir takım yaratmanız mümkündür. Bu sizin aynı zamanda geleceğiniz olur.
1996-2002 arası Galatasaray modeli böylesi bir uygulama sonucu ortaya çıkmıştı ve bu futbol takımını neredeyse 2008’e kadar taşıdı.
Oysa yeni transferler bu genç oyuncuların önünü kesecektir.
Pastanın üzerine koyulacak son bir çilekten söz ediliyor. Galatasaray’ın bu seneki transfer politikasına baktığımızda bunun taraftarı mutlu edecek ancak gelecek için çok fazla anlamı olmayacak bir oyuncu olması olasılıklar dahilindedir.
Bu transferler taraftarı mutlu ediyor. Beşiktaş'ın Portekizli ve İspanyol futbolcuları gelirken de taraftar keyiften dört köşeydi. Ancak sonuç yine o taraftarın mutsuzluğuna dönüştü.
İyi düşünmek gerekiyor.
Sezon başladığında bu düşüncelerimizi sıklıkla tartışacağız zaten.
http://twitter.com/uzaygokerman
