Tatil sevinci ile sınav heyecanını bir arada yaşıyoruz.
17.5 milyon öğrenci dün karne aldı. Uzunca bir yaz tatiline merhaba dedi.
Üniversite adaylarının LYS macerası ise bugün başlıyor.
Adaylara sabır diliyoruz.
Ülkemizde her yıl yaklaşık 10 milyon kişi ne ülkeye, ne gençlere, ne de eğitim kurumlarına zerre kadar yararı olmayan seçme sınavlarına giriyor. Moralleri altüst oluyor.
Kalite ise hak getire.
Oysa sınav sektörüne harcanan parayla her yıl binlerce yeni okul yapılabilir, on binlerce hatta yüz binlerce gence iş olanağı yaratılabilir.
Peki, biz ne yapıyoruz?
Gençleri paçavraya çeviriyoruz.
İşte bugün sınava giren öğrencilerden birkaçının ruh hali...
‘Kendimi tanıyamıyorum!’
21 yaşında, gençliğini ÖSYM çatısı altında feda edip kaybetmiş bir gencim.
2012’den beri YGS-LYS ile mücadele ediyorum.
2012 yılında mezun olup 2013 yılında Y. Üniversitesi Halkla İlişkiler bölümüne kaydoldum.
Hazırlıkta kalıp 2014’te yeniden sınava girdim ve puanım kırıldığı için düşük bir puan aldım, üniversite değiştiremedim.
Sözel öğrencisiyim ve 21 yaşıma geldim hâlâ hangi bölümü okuyayım diye karar veremedim.
Şu an herhangi bir özel üniversitenin yüzde 50 burslu Uluslararası Ticaret bölümüne gitmek istiyorum. Çünkü ileride ticaretle ilgili firmalarda çalışma gibi bir niyetim var, baba mesleği olduğundan. Fakat kulağa hoş gelmesine rağmen sözel öğrencisi olduğumdan dolayı matematik bilgim sıfır.
Özel öğretmenden ders almama rağmen YGS’de 40 sorudan 4 netim vardı. YGS-5 puanım 220.
Bunları niye yazıyorum ben de pek bilmiyorum.
Açıkçası artık yoruldum, aşırı kilo aldım, psikolojik sorunlarım ortaya çıktı, tiklerim oluştu, asosyalleştim.
2 yıldır evdeyim ve hiç arkadaşım yok.
Anlayacağınız üzere, bu sınav beni yedi bitirdi.
Belki gazetedeki bir yazınızda bunlara değinirsiniz.
Şansım her zaman daim olsun. Çünkü hayatta en çok ihtiyacım olan şey bu!..
‘Nereye gidebilirim?’
Ailecek düzenli olarak yazılarınızı yakından takip ediyor; fikirlerinizi, yorumlarınızı çok beğeniyoruz.
Ben de bu yüzden size danışmak istiyorum. Bu yıl ikinci kez sınava giriyorum ve tıp fakültesini çok istiyorum. Ancak 40 bin sınırı getirildiği için puanımın yetmesi zor gibi gözüküyor.
Burada eczacılık kazanıyorum ama yurtdışında, özellikle de Almanya veya Polonya’da tıp eğitimi almak istiyorum.
Bu konuda fikrinizi almak isterim. Kabul şartları ve denklik hakkında bilgi verirseniz sevinirim...
‘Minnettar kalırım’
Annem ve babam öğretmen. Lise 2. sınıfta UWC sınavına girdim, tam burslu olarak Atlantic Collage’ı kazandım ve iki yıl Türkiye’yi uluslararası bir platformda temsil ettim. Burada İskoç asıllı bir İngiliz vatandaşının verdiği bursla okudum. Birçok projeye, gönüllü çalışmaya katıldım. Bunlardan bazıları:
2013’te Almanya’da TATU projesinde yer aldım.
2014’te Bürüksel Birleşmiş Milletler Toplantısı’na katıldım ve Martin Schultz ile görüştüm.
2014 yazında bir gönüllülük projesi kapsamında Madagaskar’a gidip üç farklı yetimhanede çalıştım.
2014’te SAT sınavını geçtim.
27 Haziran-4 Temmuz 2015’te Danimarka’da yapılacak olan Roskilde Müzik Festivali kapsamında bir gönüllülük projesine katılacağım.
İki yıl Marine Environment and Monitoring Service’de (MEMS) eğitim aldım ve dalgıçlık sertifikam var.
Piyano çalıyorum, resim yapıyorum. Farklı kültürleri, doğayı, hayvanları incelemeyi seviyorum.
Diğer bir ilgi alanım politika ve ekonomi.
25 Mayıs 2015’te liseden mezun oldum. Okulum uluslararası bir statüye sahip olduğu için çeşitli üniversitelere 10 başvuruda bulunabiliyorum. Şu an kabul edildiğim üniversiteler:
Amerika’da Hawaii Pacific University, Alaska Pacific University ve Arizona State University. Kanada’da University of Sasketchewan. Hollanda’da The Hague University of Applied Sciences. Ve Avustralya’da University of Sydney. Tercihlerim Moleküler Biyoloji ve Genetik, Endüstriyel Tasarım Mühendisliği, Ziraat Mühendisliği ve Deniz Biyolojisi.
Ancak ebeveynlerimin buralarda okumam için gerekli olan parayı karşılama imkânları yok. Ve ben bu okullardan birinde eğitim almayı çok istiyorum. Bütün burs imkânlarını araştırıyorum.
Hayallerimin yolunu açanlara hayat boyu minnettar kalırım.
Özetin özeti: Çocuklarına bu kadar eziyet eden, ülkelerinden soğutan, geleceği başka diyarlarda aratan bizden başka ülkeler de var mıdır?...
