Abbas Güçlü

Eğitim, eğitim, ille de eğitim diyoruz ama nasılını hiç sorgulamıyoruz.

Sınav odaklı eğitim sistemlerinde başarının tek ölçütü var; o da alınan puanlar. Peki, bu yeterli mi?

Kesinlikle hayır! Eğer öyle olsaydı, dünyayı sınav şampiyonları yönetiyor olurdu.

İşte bu yüzden, alınan eğitimin süresi kadar içeriği de çok önemli...

Eğitimde herkesin beklentileri farklı. Devlet, kendi ideolojisi çerçevesinde eğitim verir, gençler hayallerinin peşinde koşar, anne, babaların arzusu da çocuklarının mutlu olmasıdır. Yani iyi bir kariyere, iyi bir işe ve iyi bir maaşa sahip olmalarıdır.

Günümüzün eğitim anlayışı, dayatılan değil, ilgi, yetenek ve hayallerin geliştirilmesidir. O oldu mu, gerisi zaten geliyor!..

Ama öyle bir süreçten geçiyoruz ki yiyecek yemeği olmayanlardan tatlı sipariş almaya çalışıyoruz. Yani hâlâ okul ve iş bulamayan milyonlar var!..

Okul arayışı

Kalkınma planları hazır- lanırken ya da yeni bir eğitim modeli oluştururken, şu soru üzerinde derinlemesine düşünmemiz gerekir:

Nasıl bir gelecek, nasıl gençlik istiyoruz?

Gençlik demek, gelecek demek. Gelecek demek, gençlik demek. Yani biri kötüyse diğeri de kötü, biri iyiyse diğeri de iyidir.

Hedef olmadan, yol haritası çizilemez. Bu yüzden, geleceğe yönelik hedefleri, doğru koyalım, gençliği ona göre yetiştirelim ki arzuladığımız noktaya ulaşalım.

İyi malzeme olmadan nasıl ki iyi ürün ortaya konulamıyorsa, donanımlı gençler yetiştirmeden de gerisi gelmiyor. Örneğin, üreten bir toplum için üreten bir gençlik gerek ama sizin tüm politikalarınız, tüketim üzerine kurulmuşsa, refahı yakalamanız mümkün değil. Yakalar gibi olsanız da sürdürülebilir olması imkânsız!..

Sorunların tespiti ve çözümü konusunda da sorunlardan kaçan değil, çözmeye talip olan bir gençlik yetiştirmeliyiz ki, yarınımız, bugünden daha iyi olsun...

Her ne kadar müfredat programlarından kaldırılsa da her şeyin bir felsefesi olmalı. Özellikle de eğitimin!..

Teşhis değil tedavi

Üniversitelerde kayıtlar başlamak üzere ve on binlerce öğrenci, hayalini kurduğu üniversiteyi kazandığına sevinemiyor. Çünkü ekonomik şartlar umduklarının çok ötesinde. Liselerde de durum farklı değil. Gidecek lise bulamayan aileler, kolejler konusunda kıvranıp duruyorlar...

Bir yanda paralı öğrenci arayan okullar, öte yanda mali gücü, özellere ya da uzaktaki kentlere gidecek kadar iyi olmayan öğrenciler!..

Bu paradoksu çözmek zorundayız.

Bu da kontenjanları boş bırakarak değil, her koşulda doldurarak mümkün.

Bunun yolu da daha çok burs vermekten ve tıkanan sistemleri açmaktan geçiyor.

Eğer bu konuya birileri kafa yormuyorsa, kendimiz yormalıyız.

Ve eğer birileri bizim geleceğimizle ilgilenmiyorsa, kendimiz ilgilenmeliyiz...

Boş kontenjan kalmasın

Nereye giderseniz gidin, kentlerin sahibi yok.

Vali ve kaymakamlar, birkaç yıllığına gidiyor. İz bırakanı ara ki, bulasınız. Pek çoğu, daha sorunlara çözüm üretmeye başlamadan, kendini bir başka kentte buluyor. Belediye başkanları ise liderlere odaklanmış durumdalar. Liderlerini memnun etsinler, aday gösterilsinler, gerisinin önemi yok…

İş icabı çok yer geziyoruz. Ülkeyi bir uçtan, diğerine defalarca turladık. İşte, ‘Kent gibi kent’ diyebileceğimiz, maalesef, tek bir kentimiz bile yok.

Hemen hepsi, beton yığınına dönüşmüş durumda, tarihe, kültüre, doğaya, temizliğe, estetiğe, yaşam kalitesine önem vereni arasanız da bulamazsınız.

Bu da bize şunu gösteriyor ki, mevcut sistemle, kentleri korumamız ve kentleri yönetenleri, o kentte yaşayanların hizmetkârı durumuna getirmemiz mümkün değil.

Yerel seçimlerin üzerinden çok az zaman geçtiği için hafızalarımız henüz taze. Nerede yaşıyor olursanız olun, geriye dönüp bir bakın. Seçimlerde kentlerin hangi sorunu dile geldi, hangisine, hangi çare üretildi?..

Varsa, yoksa genel politika ve didişme. Kentler viran olmuş, kimin umurunda ki!..

Peki, kentlerin bu hale gelmesinde seçmen olarak, bizlerin de payı yok mu? Fazlasıyla var.

Bayram coşkusu diye bir şey kalmayalı çok oldu.

Hiç, kendimizi kandırmayalım ama en azından bayramı, bayram tadında yaşayalım.

Bayram öncesindeki sorunlar, hiç korkmayın, bayram sonrasında da yine sizi bekliyor olacak.

Bol, bol konuşur, bol bol şikâyetçi olursunuz.

Dün, dündür deyip, sorunları, orada bırakıp, bugüne ve önümüzdeki haftaya odaklanıp, tadını çıkartalım.

Hani elinden telefonu düşünmeyenlerin, şarj süresince, “Aa telefonsuz da bir hayat varmış” deyip, sağa sola bakıp, çevresindekilerle konuştukları gibi bize de önümüzdeki birkaç günü,

geçen haftadan farklı yaşayalım.

Sadece ortam değiştirmekle kalmayıp, konuştuğumuz konuları, yediğimiz yemekleri, içtiğimiz içecekleri, giydiğimiz giysileri, konuştuğumuz kişileri, gittiğimiz yerleri, bakış açımızı ve

Bayram demek, tatil demek olduğu için eminiz ki, pek çoğunuz tatil yörelerindesiniz...
Tatil, köyleri, oteller, pansiyonlar, kamplar, kampingler, pırıl pırıl. Pek çoğu, adeta cennetten bir parça. Yeşilin, mavinin en güzel tonları orada. Çiçekler rengarenk, etraf tertemiz...
Kapıdan çıktığınız anda ise tam bir mezbelelik sizi bekliyor.
Nereye giderseniz, gidin durum farklı değil.
Kış nüfusu birkaç yüz bin olan tatil yöreleri, yaz ayları geldiğinde, milyonları bulan tatilcilere, bırakın daha iyi hizmet vermeyi, çıtayı daha da aşağıya çekiyorlar.
Kiminle konuşsanız şikayet hep aynı: ‘Parayı başkaları kazanıyor, çöpü bize kalıyor!..’
İşte bu yüzden, tatil beldelerine yönelik, çok özel yasaların çıkması ve ciddi yaptırımların gelmesi gerekiyor. Yoksa, Kazdağları gibi cennet köşelerimiz de bir bir yok olup gider!..

Sözleşmeli Öğretmenler Kervanı’na dün, 20 bin öğretmen daha katıldı. Keşke şartları biraz daha iyileştirilse ve okullar açılmadan ek bir atama daha yapılsa. Çünkü yüz binlerce öğretmen, bunu bekliyor.

Atanamayan öğretmenler ile gidecek lise bulamayan öğrenciler ve açıkta kalan üniversite adaylarının ruh hali aynı. Hepsi matemde.

Bayramda herkes gülerken, onlar, kendileri de dâhil, herkesten kaçacaklar...

Bunu hak etmedik!

Atanamayan öğretmenlerden mesaj yağıyor. Adeta enkaza dönmüş durumdalar.

Acilen bir morale ihtiyaçları var. Hem de hemen.

Öğretmenler için ek atama, liseliler için ek kontenjan, üniversite adayları için de sıfır faizli kredi verilebilir.

Neden mi?

Yüzbinlerce öğretmenin heyecanla beklediği o önemli güne saatler kaldı. Sözleşmeli öğretmenlik atama sonuçları bugün açıklanacak.

On binlercesi sevinecek, yüz binlercesi kahrolacak.

Sözleşmeli öğretmenler, 9 Ağustos’taki atamaların ardından 2 Eylül’de göreve başlayacak. Zaman dar ama atanma sevinciyle eminiz ki atandıkları yerlere kuş gibi uçacaklardır.

Kendilerini şimdiden, canı gönülden kutluyoruz.

Atanamayanlara ise sabır diliyoruz. Eminiz ki çok büyük hayal kırıklığı yaşıyorlar ama yapacak bir şey yok. Keşke, ek kadro verilse de hiç zaman geçirmeden, yeni alımlar yapılsa. Çünkü en az 100 bin ücretli öğretmen var ve yeni bir atamaya şiddetle ihtiyaç var.

Tıp fakülteleri

İş garantili mesleklerin en başında hâlâ tıp fakülteleri geliyor. Mecburi hizmet ve TUS gibi caydırıcı faktörler olsa da yine gözde oldu. Çünkü mühendisliğe kaçan Sayısal’cılar, işsizlik nedeniyle tekrar tıp fakültelerine yöneldi.

Cerrahpaşa’dan yapılan açıklamaya göre, İngilizce Tıp’ın taban puanı önceki yıla göre 538,533’ten 541,085’e, başarı sıralaması 401’den 313’e yükseldi ve Sayısal’da en yüksek taban puana sahip devlet üniversitesi bölümü oldu. Türkçe Tıp’ın taban puanı önceki yıla göre 521,518’den 525,031’e, başarı sıralaması 1.933’ten 1.708’e yükseldi. Fakülte programlarını, Sayısal’da ilk 100’den 12, ilk 200’den 35 öğrenci tercih etti. Cerrahpaşa’yı kutluyoruz. Çok badireler atlattı ama hâlâ en iyi öğrencilerin buluşma noktası olma özelliğini koruyor.