Kâzım Karabekir Paşa’nın kültür ve sanat yönü

Balkan, 1. Dünya ve Kurtuluş savaşlarında göstermiş olduğu askeri başarılarından sonra Türkiye Büyük Millet Meclisi’ne başkanlık da yapmış olan Kâzım Karabekir Paşa’nın kültür ve sanat yönü de derin ve renklidir .

1882 ile 1948 yılları arasında Anadolu’da yaşamış olan Kâzım Karabekir Paşa “Şark fatihi” olarak bilinir. Serhat şehrimiz Kars’ı iki defa kurtarmış olması nedeniyle, doğu cephesinde hayatını kaybetmiş insanların kimsesiz kalan çocuklarını Sarıkamış’ta toplamasıyla, özelllikle de Doğu Anadolu’da yaşayan insanların gönüllerini yüksek ahlaki değerleriyle kazanmış olması münasebetiyle çok sevilmiş, saygınlık kazanmıştır. Balkan, 1. Dünya ve Kurtuluş savaşlarında göstermiş olduğu askeri başarılarından sonra Türkiye Büyük Millet Meclisi’ne başkanlık da yapmış olan Karabekir Paşa’nın kültür ve sanat yönü de oldukça derin ve renklidir.

Çocukluğumun mutlu şehri Kars müzik, dans ve edebiyat şehridir. Edebi kimliğinin ürünlerinden örnekler vererek kadim tarihimizin yiğit insanı olan Kâzım Karabekir Paşa’yı rahmetle anmak isteriz. Paşa ilk gençlik yıllarında musiki ve resimle uğraştığı gibi şiir denemeleri de olmuştur. Çocuk terbiyesi ve milli duygular üzerine yazdığı şiirlerini yedi veya on heceli, duygu ve düşüncelerini anlatan şiirlerini ise serbest nazım tekniğiyle yazmıştır.

Sıfır

İster bin’den bin çıkar, ister bir’den bir/ Geriye kalır bir veya birkaç sıfır/Ah! Bu şarklıların bedbaht hesabı,

Asırlar dolduran kara kitab’ı/ İşbaşına geldi mi bir zat/ İlk sözü:” Heyhat!.. Her şey berbat/ Hiçbir şey yapılmamış benden evvel”/ Der; ve işi evvela sıfıra icra eder...

Tarh (çıkarma) ameliyesi yapıldı demek/Yandı, kül oldu bir sürü emek/ Gelen de bir takım işler yapar/ Zamana uyar ters yola sapar.

Halk’ın sükut ve istiğnası (aldırış etmemek)/ Ve programsızlık belası/ Çıktı mı bir’den bir?/Kaldı mı geriye sıfır?..

Gidemezsin ey şarklı!/ Böyle ayakları bağlı/ Bir ileri bir geri;/ Bunun yoktur değeri.

Çalış, sen de bir’e bir ekle;/ Var’ı yıkma onu besle/ Bir, bir daha ikiyse bugün/ Binbir olur elbette bir gün...

Medeniyet denilen yüce aleme beşer (insanlık)/ “tarh’ la (çıkarma) değil, “cem’”le (toplama) çıktı üçer, beşer.

Bir mezartaşı

Yolcu!/ Gel.. Birkaç dakika yolundan kal/ Bir fatiha sun.. Büyük sevap al.../ Mağrur olarak haddini aşma

Sakın yalandan, doğrudan şaşma/ Ben sağlığımda sırf hakk’a taptım/ Her bir işimde namusu andım/ Alın teriyle hayat kazandım/ Ah taşıyorsan girme mezara;

Ceza büyüktür zalim, gaddara/ Korkma sen.. Eğer açıksa alnın / Toprağın altı üstünden aydın!

Sevgili okurlar bütün dünyada savaşlar nedeniyle kimsesiz kalan, fiziki ve duygusal istismara maruz kalan, eğitimden mahrum ve açlığa mahkum bırakılan çocuklar için yeterli çaba göstermeyen yetkililere Kâzım Karabekir Paşa’nın çocuklara olan duyarlılığı umarım bir gün örnek olur. Kâzım Karabekir Paşa hatıralarında şöyle buyurur: “Hayatımda bana zevk veren birçok başarılarım vardır. En zevklisi binlerce bakımsız çocuğun hayat ve geleceklerini kurtarmak olmuştur. Hayatımda duyduğum acılarım da vardır; en acısı, bakımsız çocuk görmekliğim oluyor”.