Hepimiz, ilişkilerimiz kadar zenginiz.
Doğayla, canlılarla, hayvanlarla, başka insanlarla kurduğunuz ilişkiler ve bu ilişkilerin kalitesi, sizin yaşam kalitenizle ilgili önemli bir belirleyicidir.
Ama en çok kendimle kurduğum ilişki kadarım.
Kendimle iyi bir ilişkim varsa, kendimi seviyor, kendimle iyi anlaşıyorsam, varlığımı olduğu gibi kabul ediyorsam, ötekiyle ilişkimde de ustalaşıyorum.
Sormam gereken en önemli soru, “Kendimle ilişkim nasıl?” sorusu olmalı!
Kendimle olan sorunlarımı çözmeden başka sularda yüzmeye çalışırsam boğulurum.
Bazen kendimle ilgili sorunlarımı ötelemek, görmezden gelmek isterim.
Hatta “nasılsın?” dendiğinde hemen savunucu bir şekilde “beni boş ver, seni konuşalım” diyenler var ya, işte onlar kendi sorunlarından gizlenenler!
İlişki kuramadığımızda ise yalnız kalırız. İlişkilerimiz var ama iyi ve sağlıklı değilse bu sefer de sağlıksız ilişkilerden zarar görürüz.
Sizin ilişki kurma kapasiteniz nasıl? Yakın ilişkiler kurmakta başarılı mısınız? Yoksa yakın ilişkilerden uzak mı durursunuz?
Kimi yakın ilişki kurmayı hiç beceremez.
Vaktiyle kendisiyle de yakın ilişki kurulmamıştır veya kurmaya çalıştığı yakın ilişkiler hayal kırıklığıyla sonuçlanmıştır.
Yakın ilişki dediğimiz zaman yüzeysel olmayan, sevgi özneli, iyi bir iletişimin olduğu ilişkilerden bahsediyorum.
Yani “ben çok sıcak bir insanım, herkesle yakın ilişki kurarım” demek yeterli olmuyor. Yakın ilişkiler emek istiyor.
İlişkilerinizi sürdürebilme kapasiteniz nasıl?
Kısa kısa arkadaşlıklarınız mı var yoksa kalıcı, sahici ilişkiler mi kurarsınız?
Kimilerinin dönemlik arkadaşları vardır, daldan dala ilişkiler kurarlar.
Bir bakarsınız bir dönem birisiyle inanılmaz samimi, yediği, içtiği ayrı gitmiyor.
Bir bakarsınız üç ay sonra küsmüşler, birbirlerine selam bile vermiyorlar.
Bunlar genelde yakın ilişki içermemiş, görünürde çok yakın ama incelendiğinde içi boş ilişkilerdir.
Günümüz ilişkileri biraz da bu yöne doğru sürükleniyor ve bu da beni korkutuyor.
Sanal arkadaşlıklar, sanal dünyada yakın ama gerçekte birbirini selamlamaktan aciz kişiler arttıkça yakın ilişki kavramının içi boşalıyor. İlişki kurma stilinizi bir inceleyin ve irdeleyin, derim.
Bu arada ilişkilerinizi de güncelleyin.
İçi boş, yarar değil zarar veren ilişkilerinizi ayıklayın; yakın ilişki kuramıyorsanız bu bir alarmdır.
Nedenlerini araştırın ve bunu çözmeye çalışın.
Yakın ilişkilere çok önem veriyorum çünkü onlarla hayata daha çok bağlanırız, hayatın içinde sağlam durabilmek için ise sağlam bağlara ihtiyacımız var.
4 temel ilişki
Bana göre insanın dört ilişkisi, çok hayati ve önemlidir. Birincisi yukarıda da bahsettiğim kişinin kendisiyle ilişkisi! Bu ilişki iyi ve sağlıklı olmak zorunda, yani olmazsa olmazımız! İkinci önemli ilişki, kişinin şimdiki zamanla kurduğu ilişki!
Şimdi ve burada ne yaptığı, nasıl yaptığı ve anı yaşarken sağlıklı olabilmesi çok önemli! Üçüncü ilişki geçmişle kurduğu bağ! Geçmişe dönüp baktığında, yaşadıklarını iyisiyle, kötüsüyle kabullenmiş ve ileriye doğru bakabiliyor mu? Yoksa geçmiş sürekli ayağına çelme takıp, geçmişte yaşamasına mı sebep oluyor? Geçmiş hatalarımızdan öğrenip yola devam edebiliyorsak sorun yok ama geçmiş henüz geçmemiş ve bugünümüzde yaşıyorsa hemen kabul becerileriyle ilgili çalışmak gerekiyor. Dördüncü ve son bahsetmek istediğim de kişinin gelecekle ilişkisi! Gelecek sizin için ne ifade ediyor? Tabii ki belirsizlik içerdiğinden biraz kaygı mutlaka barındırıyor. Ancak geleceği kötü, karamsar, hiç gelmese daha iyi, ümitsiz ve çaresiz gözlerle bekliyorsanız, bu da sorunlu bir ilişkidir. Sonuç olarak kendimizle, geçmişimizle, şu anda yaşadığımız zamanla ve gelecekle ilgili sağlıklı bir ilişki içinde olmamız gerektiğini unutmayalım. Bu ilişkilerimizin zenginliği kadar zengin, verimsizliği kadar verimsiziz!
