Bir arkadaşım aradı. "İstanbul'dan gidiyoruz." dedi. "Neden?" diye sordum. "Tek istediğimiz sessizlik." Dün şehre indim uzun zaman sonra... İnsan ne çabuk alışıyormuş doğaya... Şaşkındım, arabalar, kornalar, kalabalıklar... Şehirler, sanki insandan başka bir canlının yaşamasına izin vermiyor. Belki şehir hayatı da gerekli... Önemli olan çelişkileri özümsemek... Farkı fark etmek... Ben uzun zaman önce terk ettim şehir hayatını... Kuş sesleri olmayan, ağaçlardan uzak, çiçek kokusundan mahrum bir yaşamın bana göre olmadığını anlamıştım. Bir anlık kararla hayatımı griden maviye dönüştürdüm. Çünkü deniz ve orman en büyük tutkumdu.
Hayallerinin peşinden git. Önemli olan ne istediğini bilmen.
