2017’nin “en iyi” 10 yerli albümü

Bu başlığı, 2017’de dinleyip keyif aldığım, eğer gözden kaçırdıysanız siz de yıl sonunda hatırlayın diye not ettiğim albümler olarak da okuyabilirsiniz

- “Escher ChronIcals” - Şevket Akıncı: Bu çok özel çalışma açıkçası eğitimli kulaklara, biraz da müziği kalıplardan, klişelerden uzak algılayabilen açık fikirli zihinlere hitap ediyor. A.K. Müzik tarafından yayınlandı. Adından anlaşılacağı gibi Hollandalı ressam M.C. Escher’in görsel kurgusundan ve eserlerinden esinleniyor. Buradaki imkansız matematiksel yapıların müzikal matematikteki karşılığını arıyor. Besteci, icracı, çok yönlü müzik adamı Şevket Akıncı’nın 18 eseri var bu albümde. Berklee Müzik Okulu’ndan 1994’te mezun olan Akıncı’nın o dönemden bugüne cazdan elektronik müziğe, klasik müziğe sınır tanımayan müzikal düşüncesinin geldiği son aşamaya dair bir fikir veriyor. (A.K. Müzik)

- “Boyutlar” - Bubituzak: 2017 başında yayınlandığından yıl sonu listelerinde biraz gözden kaçmış gibi geliyor bana “Boyutlar”. Unutmak haksızlık olur. 2017’ye dönüp baktığımda lansman konserindeki performanslarıyla hatırlıyorum ben bu albümü. Eski usul power trio’lar gibi güçlü rock temellere oturtulmuş şarkılara kişliğini veren Görkem Karabudak’ın kontrolündeki keyboard’lar (elbette bas) ve Ali Güçlü Şimşek’in gitarı. Sözler ve müzikal yelpaze açısından bakıldığında “Boyutlar” Baba Zula”dan iyi bildiğimiz Doğu ile Batı arasındaki o sihirli, sınırları flu alanda dolanıyor. Bu alandaki fantazilerini gerçekleştirmekten korkmuyor. (Dunganga Müzik)

- “Gölgelerine” - Tuğçe Şenoğul: Prodüktörlüğü Taner Yücel (Jakuzi) ve Görkem Karabudak (Bubituzak) tarafından yapılan albümde her iki ismin etkilerinin izini sürmek mümkün. Bu da albümün zengin müzikal arka planını açıklıyor. Gaye Su Akyol’un solo albümünden önceki müzikal partneri şimdi kendi solo albümüyle çıkageldi. Heyecan verici bir ilk albüm, heyecan verici bir şarkıcı ve söz yazarı. (Gölgelerine)

- “Delinin Yıldızı” - Vega: Yılın en güzel geri dönüş albümüydü. Vega 2005’teki “Hafif Müzik”ten bu yana sanırım “büyümekle” meşguldu. Bu dönem içinde hazırladıkları ve zamana yayarak üzerinde hayli detaylı bir biçimde çalıştıkları albüm zamanı dondurmayı başarmış. Olumlu yönde yapmış bunu. Vega, şunları yaşadık, şöyle değiştik gibi büyük cümleler kurmak yerine en iyi bildiği şeyi hiç de tereddüt etmeden yapmayı başarmış. Tam anlamıyla “Hafif Müzik”in kaldığı yerden devam ediyor. (GRGDN)

- “II (Venüs)” - Palmiyeler: Yerli sahnedeki müzikal tarz çeşitlenmesinin en güzel sembollerinden biri Pamiyeler. Rap, rock yerli oluyor da surf rock neden olmasın? İşte olmuşu var. Palmiyeler’in 2017 albümü flanger’lı, chorus’lu, reverb’lü girarlarıyla, aynen rap gibi Türkçeyi çekip uzatıp başka yönlere doğru genişleten şarkıları ve vokalleriyle hemen dikkati üzerinde topluyor. Grubun 9 şarkılık ilk uzunçaları 2017’de yayınlanan dikkat çekici işlerden. Gelecekte de kendi türünde klasik olmaya aday. (Tantana Records)

- “Başkan” - Ayben: Da Poet’in müzikal olarak imzasını attığı bu albümde aynı zamanda Tanerman, Rokabeat gibi yeni nesil rap prodüktörlerinden ve Ceza’dan da katkı alınmış. Ayben bu albümüyle sadece rap kulvarı anlamında değil, genel anlamda dikkat çekici ve güçlü bir albüm yaptı. Türkçe rap’te kadınların sesini duyurmayı başardı. (Basemode, Sony)

- “Evrencan ve Uzaylılar” - Evrencan Gündüz: Gitarı ve vokaliyle bu yıl adından söz ettiren yeni yüzlerden biri Evrencan Gündüz’dü. Şarkıları ve vokaliyle Jake Bugg, Ed Sheeran, Jack Johnson tarzı gitar vokal sanatçılarının enerjisini yakalamayı başardı.

Rock / blues eksenli grup sound’uyla, reggae ruhunu yakalayan “off beat” ritimler kullanmasıyla bana kalırsa hem ‘90’ların nitelikli cover gruplarına selam çakıyor hem bugünün alternatif müzik dünyasında kendine yeni bir alan açıyor. (Evrencan Gündüz)

- “Beat Tape 2” - Da Poet: Türkiye’de alternatif müziğin en başarılı prodüktörlerinden ve müzik adamlarından biri Da Poet. Rap, caz, rock temelli ama yerel seslerle zenginleşmiş bir müzik kutusu tadındaki “Beat Tape” ve devamı 2017 tarihli “Beat Tape 2” yılın müzikal açıdan en tatmin edici albümlerinden biriydi. Bu albüme girmeyen şarkılar “Beat Tape 2 Outtakes” adıyla ayrıca EP olarak da yayınlandı. Da Poet yöntemleri, müziğe bakış açısı ve düşünce biçimiyle Türkiye’nin DJ Shadow’u olma yolunda emin adımlarla ilerliyor. (Tektosag)

- “Kötü Şeyler” - Son Feci Bisiklet: Bu albüm müzikal açıdan yepyeni ufuklar keşfetmeye girişmiyor. Sanatsal ve estetik açıdan bir devrim de değil. Ama zaten böyle bir amacı yok. Bu iyi bir rock albümü. Geleneksel diyebileceğim blues ve rock kalıplarını yeniden üretiyor. Bunu kolay sanmayın, zor bir iş ve üstesinden başarıyla gelinmiş. Son Feci Bisiklet büyük laflar etmiyor, aksine kendiyle ve ortamlarla dalga geçebilen inceden bir mizaha sahip. Bugünlerde ihtiyaç duyduğumuz özellikler. (Sony)

- “Müptezhel” - Ezhel: 2017’de herhangi bir “adını duyuran yerli sanatçı” ödülü herhalde Ezhel’e gider. “Müptezhel” albümüyle büyük ilgi çeken Ezhel, rap dünyasının sınırlarından alternatif aleme açılmayı başardı. Ufaktan popun kapılarına da dayandı. Sanırım Ankaralı olmasının, şehrin arka sokaklarından bahsederken, gündemi ele alırken bu şehrin tadını dokusunu şarkılarına katmasının da bu ilgide payı var. Rock ve dub’ı da dışarıda bırakmadan hazırlanmış sağlam beat’ler, ince işlenmiş sözler. Zaten gerisi biraz karakter, biraz karizma. (KOAL)