Alternatif U2 basın toplantısından notlarım
U2 geliyor haberi gündeme düştüğünden beri herkes beni arıyor. Neden geliyorlar? Doğru mu? Hani insan hakları hikayesi vardı o yüzden gelmiyorlardı? Ne değişti?
Resmi açıklama yapıldı, tarihler ilan edildi; hâlâ gerçek miymiş diye arayan, mesaj atan, tweet eden var. Sanki ben getiriyorum gibi olayı sahiplenmiş oldum. Bir de “gelmesinler artık geç kaldılar” grubu var. Facebook’ta anti gruplar açılmaya başlanmış bile. Yani bir U2 gaz bulutudur gidiyor.
Basın toplantısı hâlâ yapılmadı. Ve her gün bir yerlerde asparagas çıkıyor. Yok Boğaziçi Köprüsü’ne çıkacaklarmış, yok denizden sahne çıkacakmış, yok 4 milyon dolar alacaklarmış, sallayan sallayana... Kesin olan tek şey geliyor olmaları. Ama yine de sık sorulan sorular bölümü (FAQ) hazırladım sizin için. Bir nevi alternatif basın toplantısı... Bakalım gerçeğiyle ne kadar örtüşecek?
Hani insan hakları yüzünden gelmiyorlardı. Şimdi ne değişti?
Arkadaşlar, böyle bir şehir efsanesi var ama doğru değil. Bu şekilde verilmiş bir demeç falan yok. U2 çok pahalı bir grup ve bu tarz bir grubun normal konser ve turne rotası dışında bir yerde konser vermesi için birçok şartın bir araya gelmesi, kesin istek ve azim, temiz kalpli olmak, harama el uzatmamış olmak, şans, kısmet ve bolca da para lazımdır. Bu da ancak nasip oldu demek ki...
Neden bir anda gelmeye karar verdiler?
Bir anda vermediler. U2 ile görüşmeleri yürüten Pozitif ve İKSV yıllardır uygun bir fırsat peşindeydi. Parayı veren biri bulunduğunda da grup geliyor işte...
4 milyon dolara mı geliyorlar?
Hayır. Daha fazla. Live Nation genellikle tüm operasyonu üstleniyor ve anahtar teslim bir fiyat veriyor. Ayrıca bilet gelirlerinin de ya tamamını ya da büyük kısmını alıyor. Bu daha yüksek bir meblağ tutar.
Parayı kim ödüyor?
Para 2010 İstanbul Kültür Başkenti bütçesinden çıkacak. Başka sponsor yok. Çünkü zaten turnenin bir sponsoru var: Blackberry.
Blackberry’si olanlar bedava girebilecek mi?
Hı hı, evet. Çok ısrar ederseniz sahne arkasına da alırlar...
Peki Iphone’u olanlar içeri alınacak mı?
Evet ama kale arkasına kör noktaya. Ve içeride büyük dayak da varmış.
Boğaziçi Köprüsü’nde konser verecekler mi?
Hayır. Böyle bir şey yok. Ama istek olursa verdirirler eminim. Çünkü 2010 Kültür Başkenti operasyonu tam bir fiyasko olarak devam ediyor. U2 dışında elde var hâlâ koca bir sıfır. Şimdi yapacakları en unutulmaz şey bu konser olacak. 2010 bu işle hatırlanacak. Ne gerekirse yapacaklardır.
Bono, Erdoğan ile görüşecek mi?
Adam bütün liderlerle görüşüyor, Erdoğan ile de görüşür elbet. Yan yana fotoğraf çektirirler. Kevin Costner gibi ondan da açılıma destek alırlar.
U2, IRA’yı destekliyordu. Burada da PKK’yı destekleyen laflar eder mi?
U2, IRA’yı hiç desteklemedi. İngilizlerin sivillere zulmüne karşı çıktı sadece. Aksine, grup IRA tarafından çok kez tehdit edildi... Elbette Bono’nun “açılım”a bakışı Kevin Costner’ınki gibi fasulyeden olmaz. “Sunday Bloody Sunday”den soru gelebilir. İyi çalışmalılar...
Bahçeşehir’de otel fiyatları yükselir mi? Bahçeşehir sakinleri gece stattan eve dönemeyen U2 severleri evlerinde ağırlayacaklar mı?
Valla onların insafına kalabiliriz. Muhtemelen bir perişanlık yaşanacak. Tavsiyem, tüm batılı festivallerde olduğu gibi çadır ve tulumla gelinmesi. Bulduğun yere at çadırı uyu. Sabah erkenden işe. Trafiğe girmektense...
Bono mu, Thom Yorke mu?
Neden böyle bir şeye gerek duydum bilmiyorum. Belki bugün müziğin en etkili iki ismi onlar olduğundandır. Bir de tabii maksat ortalık karışsın, eğlence olsun. İşte U2 “CEO”su Bono ile Radiohead solisti Thom Yorke arasındaki 20 fark...
Bono 80’lerin çocuğudur.
Thom 90’ların.
Bono cool’dur, yakışıklı adamdır.
Thom değildir. Sesiyle, tarzıyla karizmayı yakalar.
Bono parlamento binalarında, resmi kokteyllerde protokolle takılır.
Thom bisikletine binip parka gider, dönüşte mahallenin kafesine takılır.
Bono çevre ve insanlık için politikacılarla masaya oturur.
Thom çevre ve insanlık için gitarını çalar.
Bono “başkan”ın şerefine sahneye çıkıp konser verir.
Thom yeri gelirse konserde “başbakan”a verir veriştirir.
Bono, Egemen Bağış ve Muhtar Kent ile fotoğraf çektirir.
Thom herkesle aynı kareye girmez.
Bono’nun gelmesini politikacılar ister.
Thom’un gelmesini müzikseverler ister.
Bono protokolün sevgilisidir.
Thom arka sıralarda sevilir.
Bono “köprünün üstü”nü sever.
Thom “köprüaltı”nı tercih eder.
Bono dünyanın en büyük müzik şirketi Live Nation ile çalışır.
Thom en büyük plak şirketlerinden EMI ile yollarını ayırır.
Bono dev sponsorlarla turneye çıkar.
Thom sponsor almaz, plak firmasıyla çalışmaz, bağımsız iş yapar.
Bono U2 Tower adında lüks alışveriş merkezi ve rezidans diker.
Thom’un pek dikilmiş ağacı yoktur.
Bono yıl boyu Paris, New York, Los Angeles şehir şehir gezer, kulüplere, partilere takılır, alemlere akar.
Thom turnede değilse Oxford’daki evinde takılır.
Bono sahnede mesaj verir.
Thom sahnede şarkı söyler.
Bono siyaseten doğruluğu sever.
Thom doğru siyaseti.
Bono maniktir.
Thom depresif.
Bono mantık adamıdır.
Thom his.
Bono dünyayı değiştirmek ister.
Thom müziği değiştirir.
Bono çokuluslu şirket başkanı gibidir.
Thom Yorke hâlâ (sadece) bir müzik grubunun solisti.
Ve sonuç: İkisini de severiz, ayrı ayrı. O ayrı...
Dikkatimi çekenler
Starbucks ve Caffe Nero’nun müzik atağı. Klasik ve caz iyiydi ancak benim gibi kahve içmeden ayılamıyorsanız sabah sabah Brad Mehldau kabus olabiliyordu. Şimdi Grizzly Bear’den Cohen’e, Neil Young’dan Metric’e, Damien Rice’a uzanan geniş bir yelpazeye geçtiler. 10 üzerinden 10...
Emrah Ablak’ın köşesi. Bir süredir Uykusuz’u sadece Umut Sarıkaya için almadığımı fark ettim. Ablak da merakla bekletiyor kendini.
“The Best of Göksel” albümü. Klasik oldu artık. Başka şirkete kaptırdığın sanatçı iyi iş yaptığında hemen back katalog’dan bir albüm yayımlıyorsun. Şimdi Göksel’in Avrupa Müzik’teki başarılı çalışmasının ardından bu albüm Sony etiketiyle yayımlandı. Yasal ama pek şık değil. Albüme şarkıların video kliplerini de koymuşlar, galiba en ilginç yanı bu...
Kings of Convenience’ın yeni şarkısı ve videosu. Albüm 20 Ekim’de piyasaya çıkacak. Şimdiden beş yıldız veriyorum. İnternette takibe alın.
